Taal van de zomer 13
De broeierige zomer zorgde voor lucide inbeelding in de droomwereld van de jeugdige Bjarne. Het landschap had het talent om illusies te verzwelgen en om te zetten in nieuwe droomvormen.
De dromerige Bjarne herinnerde zich prachtige zomers in de wilgenwouden aan het zoetwatermeer, waar hij zijn jeugd door had gebracht. Zomerdagen overgoten met het licht van de zon en schaduwen van dwalende wolken over gras en landerijen. Het glinsteren van de rivier. Op het water van het zoetwatermeer lagen dromen in een rubberboot. Zwanen in de verte op de golfjes en meeuwen in de heldere blauwe lucht, krijsend op zoek naar vis, herinnerde hij zich uit zijn jeugd. Een schittering op het wateroppervlak, door geen schilder te herhalen, visioenen verschenen achter zijn geestesoog.
Hij herinnerde zich de herfst van het meisje van de vioolles. De jonge vrouw met vlechten, die zijn moeder hielp met het aangelegde tuintje achter de heg. En zijn verjaardag die in het water viel omdat de jongens van school hem uit jaloezie gingen pesten.
De droomkoorts nam hem mee naar dromen uit het verleden, mooie dromen, maar helaas ook nachtmerries. Toen hij de volgende ochtend wakker werd herinnerde Bjarne zich een nachtmerrie over een oude fiets die hij van vroeger kende. Hij pakte zijn Hector Havermout schrift en hij schreef er een kort verhaal over.
Het ging niet goed met Moeder Aarde.
Er verschenen steeds meer alarmerende berichten in de grote kranten. Diersoorten stierven uit, natuurgebieden werden kleiner. De mens had steeds meer ruimte nodig. Er kwamen nieuwe vreemde ziekten, waar de wetenschap geen raad mee wist.
Tijdens maatschappijleer werd er aandacht aan besteed. Ze hadden een klein groepje mensen die zich er van bewust waren. De anderen kon het niet veel schelen. De toekomst leek vaak zo ver weg op die leeftijd. Wat kon hij er zelf eigenlijk aan doen?
Ze kregen ook een extra les over de droomkoorts. Het was afkomstig uit Amerika, maar Bjarne had het waarschijnlijk opgelopen in een Hollandse supermarkt of door een spontane kus. Een aantal vrienden zat in een actiegroep. Zij wilden de invloed van Amerika beperken. Bjarne vertelde ze liever niet dat hij de droomkoorts had. Er gingen rare verhalen de rondte over de droomkoorts. Mensen zouden er een andere persoonlijkheid door krijgen.
Liever dacht Bjarne Gosse er niet aan. Hij probeerde er mee te leren leven. Iedere nacht had hij bizarre dromen
over zijn verleden veroorzaakt door de droomkoorts.
Wanneer het Bjarne lukte schreef hij ze op in zijn Hector Havermoutschrift. Wanneer het hem niet lukte probeerde hij de dwaze dromen te vergeten.
De jeugdige Bjarne las het laatste droomverhaal dat hij had geschreven in zijn Hector Havermout-schrift nog eens over. Vast van plan was hij om het nooit aan iemand te laten lezen. Het was een verhaal uit een kwetsbare periode van zijn leven. Het ging niemand iets aan, hoe eenzaam hij zich had gevoeld tijdens het naar huis lopen door het onweer.
Hij leefde nog altijd met de droomkoorts, samen met de zwarte kater Frits, in het huis van zijn hospita die voor drie weken in een grote stad in Amerika verbleef. Hij was ziek en sliep veel.
Arthur en Maarten kwamen hem opzoeken in zijn dromen.
Het was onduidelijk waarvoor ze kwamen. De ziekelijke Bjarne snakte naar vrijheid en de open lucht.
Bjarne werd wakker, de zon scheen over het balkon. Hij deed de balkondeuren open en liet de zon op zijn gezicht schijnen.
Snel trok Bjarne zijn nieuw verkregen korte broek aan en met een glimlach op zijn gezicht vertrok hij naar de supermarkt om ijsjes te gaan kopen. De zomer was de mooiste tijd van het jaar. Bjarne belde Gerard Vroeg op om hem te vragen hier in het huis van zijn hospita te komen eten. Bjarne wilde een pastasalade maken omdat hij wist dat Gerard Vroeg daar dol op was. Het was alsof zijn korte broek hem over het dieptepunt van de zomer had heen geholpen. Alsof het tweedehands kledingstuk hem een nieuw leven had gegeven.
Wanneer de jeugdige Bjarne Gosse wakker was probeerde hij een verhaal te schrijven over hetgeen waar hij over gedroomd had. Het waren vreemde dromen over zijn jeugd. Nieuwe verhalen voor zijn Hector Havermout schrift. De ruzies van zijn ouders kwamen in vlagen voorbij en soms ook hele specifieke herinneringen zoals die over een autoritje. Hij begon weer te schrijven in zijn Hector Havermout schrift.
Frits lag te slapen op de stoel naast het bed. Bjarne legde het schrift weer terug in de lade.
Misschien was de relatie met zijn hospita ook een tijdelijk gebeuren, en moest hij zich daar bij neerleggen. Bjarne Gosse begon zich al wat beter te voelen, de droomkoorts was minder hevig dan voorheen.
Peter kwam de laatste tijd wat vaker op bezoek wanneer Emma weg was. We dronken een kop thee op de kamer van Bjarne. Op een dag liet Bjarne, Peter de gedichten die hij in zijn schrift had geschreven lezen. Hij zag behoorlijk wat taalfouten staan en die wilde hij verbeteren. Peter vroeg of hij het schrift mee mocht nemen. Bjarne vond dat goed. Bewust was hij er zich er wel van, dat hij wat moeite had met de Nederlandse taal omdat zijn ouders gebrekkig Nederlands spraken. Misschien moest hij Peter ook over de droomkoorts vertellen? Het was fijn dat hij Bjarne wilde helpen. Bjarne Gosse wilde net als Peter Halm worden. Beschaafd en een echte man van de wereld.
De zon kwam steeds vaker achter de wolken vandaan.
Hoe zou het met Arthur zijn? Hij had toch plannen om liftend naar Zuid Frankrijk te gaan.
Bjarne had een vreemde droom over Arthur gehad.
Het zou niet veel betekenis mogen hebben, maar het bleef in zijn gedachten spoken. Als een herinnering die niet wilde verdwijnen.
Ze waren even vrienden in de nacht, ver van elkaar verwijderd, op zoek naar hetzelfde. Het magische maanlicht bescheen een lied van heimwee, toen hij eenzaam tokkelde op zijn banjo, op zoek naar woorden om de heimwee te omschrijven.
19 maart 2021
Geplaatst in de categorie: vakantie
zomer
470
Geef je reactie op deze inzending: