Alle inzendingen van Gustaf Kreuz

Vroeger bestond er nog geen Tsunami. Ik kan me in elk geval niet herinneren dat er één plaats vond voor die bewuste Kerstdag in Indonesië. Maar daar wilde ik het eigenlijk helemaal niet over hebben. Ik zag ze zitten vandaag: de eenzame ouderen. De nacht was al in zicht en ze zaten...

Op zaterdag naar de bakker blijft een klassieke boodschap. Ik herinner me dat zelf nog goed van vroeger. Meestal met mijn moeder, zo ging dat in die tijd. Kijkend naar alle taartjes en op zijn minst verlangend naar een wit puntje. Gisteren was ik zelf met mijn kinderen bij de bakker. Maar deze...

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik ben wel een beetje klaar met die EU. Misschien moeten we er eens uitstappen. Al dat globalistische denken, wat hebben we er werkelijk aan? En die euro dan. Het wisselen van geld aan de grens vond ik wel romantisch. Je wist van te voren dat je getild...

Het was toeval. Ineens belandde ik in de talkshow van Eva Jinek en haar gasten. Alle gezichten aan tafel vertelden mij direct dat het gesprek niet lekker liep. Eva's gezicht zag er ook niet ontspannen uit.  Er werd gepraat over de Nederlandse militair die naar Syrië afreisde om tegen IS te...

Vroeger was feest gewoon leuk. Je ging erheen zonder je af te vragen of het een feest zou worden. Feest was vroeger altijd feest. Dat is nu wel anders. Ten eerste moet een feest goedgekeurd worden door de gemeente waar je woont. De Burgemeester moet een krabbel zetten onder je vergunning, om...

Ik zag een vrouw zitten. Ze had bruine krullen en zag er wáánzinnig uit. Al een paar keer had ik haar gezien, maar in mijn dromen. Nog nooit in het echte leven. Of nou ja, wel op foto's. Het bijzondere aan deze vrouw is, dat ik haar al heb leren kennen zonder dat ik haar ontmoet heb. We...

Het leven kan soms een bijzondere wending nemen. Voor mij is dit nodig geweest om het leven beter te snappen. Het 'drukke leven' is een maatpak dat we ons laten aanmeten. Het zit in ons hoofd. We rennen en lopen maar en zeggen 'wat gaat de tijd toch snel'.  Het is eigenlijk...

Het gebeurde stomtoevallig. Ik was gewoon op doorreis met de auto. Het was een uur of zeven in de avond en ik stond nog in een kliekje file. Toen ik daar uit was en gewoon even lekker had doorgereden, had ik behoefte aan koffie. Stoppen vond ik weer wat ver gaan. En dus koos ik voor de makkelijkste...

Je leven varen op je gevoel is even eenvoudig als complex. Ik realiseerde me de afgelopen week hoezeer gevoel je kan beïnvloeden. Natuurlijk, ik kan muurtjes bouwen en bewaking inhuren om mezelf te beschermen. Maar de balans tussen gesloten en open zijn past niet bij mij. De controlerende functie...

Het was een gewone zaterdagochtend. Het was gewoon grijs buiten en ik had gewoon de tijd om te ontbijten. Gewoon met een krant. Met de Volkskrant. Op pagina twee zag ik Halbe Zijlstra, de fractievoorzitter van de VVD. In deze drukke en rumoerige VVD-tijd had hij toch nog een gaatje in zijn...

Ik weet niet hoe het met u zit, maar eigenlijk ben ik al dood. Tenminste, als ik de commercials van de laatste tijd moet geloven. Eerst zat ik niets vermoedend, met mijn hand in een bak paprikachips. Op televisie zag ik een helder kijkende mevrouw, in badpak. Ze zei tegen ineens tegen me: 'Dat...

Vroeger ging ik weleens naar de Griek. Met vrienden meestal. De enige gelegenheid waarbij de Griek een goede keuze lijkt, is wanneer hét gesprek meer aandacht heeft dan het eten. U kent die avondjes wel. Er wordt lekker weggepraat en niemand let eigenlijk op wat hij of zij naar binnen...

Eén keer ben ik op bezoek geweest in Griekenland. Op het eiland Rhodos heb ik, jaren terug, genoten van een heerlijke vakantie. Voordat ik in het vliegtuig stapte, kon ik me geen voorstelling maken van de Griek. Het bleken hartelijke en vriendelijke mensen. Het viel me op dat er overal lekkere...

Vanavond wordt er gevoetbald door 'Ons Nederlands Elftal'. Dat was tenminste de situatie vijf maanden geleden. De halve finale van het WK werd bereikt en in een wedstrijd om de derde en vierde plaats werd Brazilië overklast. Het was een heerlijke zomer. Maar nu de bladeren op de grond...

Vaak kom ik niet in een hamburgerrestaurant. Maar soms wel. Laten we zeggen dat de reden van mijn bezoek tussen noodzaak en gemak in lag. Maar dat ik het bezoek achteraf bijzonder zou noemen, had ik vooraf niet gedacht. De uiterst vriendelijke jongedame keek zowat door me heen. Zulke felle...

Vakantie is heerlijk. Om diverse redenen natuurlijk. Voornaamste reden is de tijd voor elkaar. Een gevoel van 'zo zou het leven altijd moeten zijn'. Gelukkig is dat gevoel na drie weken omgeslagen en begint er weer zin in werken te ontstaan. Wat me verder opvalt tijdens vakantie is het...

Vroeger had ik dit nooit geschreven. Toen wist ik denk ik ook niet, dat mijn levensinstelling drastisch kon veranderen. Ik zat toen vast in een bepaalde cirkel. Alleen had ik dat zelf niet door. Achteraf gezien moet ik al een aantal jaren rondjes om mezelf heen gedraaid hebben. En toen zat ik...

Zelf heb ik Henk nog nooit gesproken. Maar ik moest aan hem denken, toen ik een vrouw in Duitsland zag lopen. Ze droeg een tas waar in grote letters 'Henk' op stond. Ik weet zeker dat velen van u hem kennen. Henk ging vroeger met zijn volledige naam door het leven: Henk ten Hoor. Een winkelketen...

Ineens schoot het me binnen. En eerlijk gezegd liet het me niet meer los. Ik wilde mijn eigen gedachte verder uitdenken alsof ik een bedrijf kon gaan starten. Want eerlijk gezegd denk ik dat wij, Nederlanders, onze identiteit kwijt zijn. We hebben geen Nederlands Elftal meer. Dat gekke voetbal...

Persoonlijk kan ik geen ijs meer zien. Afgelopen weken heeft zo'n beetje elke Nederlander een bak ijs over zijn hoofd gemikt. Niet voor de kick, of vanwege een verloren weddenschap. Dit alles voor het goede doel. Inmiddels is er naar mijn mening een omgekeerde wereld aan het ontstaan. Het...

Het lijkt er steeds meer op dat ik beter tot mijn recht kom als ik rust ervaar. Een gevaarlijke zin, want het is een constatering gestoeld op mijzelf als primair verbeterpunt op de aardbol. Natuurlijk, verbeter de wereld maar begin bij jezelf. Dat is ook een uitleg. Maar stel dat dit waar...

Persoonlijk heb ik het er niet zo op. Maar er zijn toch écht mensen die er mee over straat durven te gaan. Alleen wanneer in de winter de zon al lang verdwenen is, de vorst zijn best doet het huis binnen te sluipen en de snorrende verwarming dit probeert te voorkomen, wanneer zich alleen mensen in...

Er zijn dagen dat je er gewoon niet op zit te wachten. Met gevoel voor bewustwording van de wereld om je heen besluit je een journaal te kijken. Redelijk onbezorgd ga je zitten met een bak koffie. Ik stemde af op RTL 4. Al kijkend voelde ik, dat ik de behoefte verloor om me te interesseren voor...

Ik kijk niet veel televisie. Het is niet de invulling van de avond waar ik vrijwillig voor kies. Meekijken doe ik wel. Dat is meer een sociaal gebeuren. Met meerdere mensen in één huis moet je toch concessies doen. Televisie kijken is er één voor mij. Nietsvermoedend keek ik zondagavond mee....

Ik had wat contacten in de ‘clubscene’ zoals je dat dan mag noemen. Het waren studenten die wat deden bij diverse zaaltjes in Nederland. Daar wil ik verder helemaal niet laatdunkend over doen, het is immers de basis van de Nederlandse muziekscene. Alle vrijwilligers die zich inzetten om het...

Ik hoop niet dat het aantal views van deze column heel hoog zal zijn. Ik heb liever dat iedereen druk is met gezin, familie en vrienden. Weinig of geen afleiding, geen internet, televisie. Maar 'intieme tijd' met elkaar. En dat meen ik uit het diepst van mijn hart. Ik zal u vertellen...

Je kind is je alles. Daar hoeven we niet over te bakkeleien. Het is absoluut overweldigend om de liefde voor een kind met je mee te dragen, nadat dit is geboren. Ik weet het nog goed, toen mijn eerste geboren werd. Mijn vrouw had werkelijk al het werk gedaan. Ik had als trouwe echtgenoot en...

Zelf ben ik niet zo'n klager. Ik heb weleens pijntjes en dingetjes, maar meestal merkt mijn vrouw daar niks van. Ook als ik terugkijk naar voorbije tijden, heb ik mijn mindere momenten gehad in werk en privé. Maar ach, zo gaat dat in het leven. Het lijkt nu toch een beetje mode om je klaagzang...

Per ongeluk viel ik in het programma Birthday, waarin Lieve Blancquaert kraamafdelingen bezoekt over de hele wereld. Ze was deze keer in Dubai en maakte een reportage die me aan het denken heeft gezet. Ik wist niet veel van de oliesjeiks. Want laten we eerlijk zijn, veel andere mensen wonen er...

De kunst van het zeggen zonder woorden heeft me altijd geïntrigeerd. Daarom ben ik van schrijver meer columnist en van columnist meer dichter geworden. Alhoewel ik als columnist misschien het verhaal van de schrijver probeer te vertellen. En als dichter dat van de columnist. Ik kan het dus wel...