Alle inzendingen over Krakende wagens

De Indonesische adelaar landt op zijn baan. Na Abu Dubai en Singaore ben ik eindelijk aangekomen in Jakarta. De stad van mijn vader. Klinkt wel zo stoer. Nee hoor. Ik ben een echte Hollander. Jakarta een poel van verderf (en een lól..), zou ik later beseffen, was slechts een soort van...

Aan de rand van he grote veld stond een verlaten graanpakhuis. Niemand kwam meer in dat oude bouwsel. Toch waren tussen die gebarsten muren nog heel wat zakken vol tarwe- en gerstekorrels Hoeveel jaren lag dat vergeten graan daar? De muizen die in het gammele pakhuis woonden, konden daar hun hele...

Krakend maakte de zetel kennis met de omvangrijke gestalte van Dennis. Het arme meubel onderging moedeloos de mortale marteling en deed er verder het zwijgen toe. Eenmaal van de stilte geproefd stak Dennis van wal. “Uw interieur is inderdaad aan vernieuwing toe. Ik moet toegeven dat de...

...vrijwel niet meer te bereiken. Paard en wagens met prachtige gekostumeerde corpsstudenten verkleed als Romeinse veldheren liepen af en aan. Enige tijd voor deze datum werd er voor het eerst de Utrechtse elektrische straatverlichting ontstoken. De Minrebroederstraat was een der eerste...

Geen In de nacht heb ik getracht je zinnen te verbinden met die van mij. Als vlinders liet ik ze binnen, alleen het koppelwoord kon ik niet vinden. Je vlinders bleven vreemdelingen maar hun donkere geuren gaven onbekende kleuren op mijn wezen. Ik ben nooit meer die ik ben...

...Hoor de paarden in de straat, het slepen van de wagens, het ronken van de eerste motoren. Neem de pan van het vuur, laat het gerecht opstijven in de koelkast. Vergeet wat gebeurd is. Nodig je vrienden uit. Vertel ze wat je weet. Rien Vroegindeweij is geboren in 1944 te Middelharnis. Zijn...

...als maratonlopers naar hun op afstand geopende wagens. Met gierende banden slaan ze de snelwegen op. Ver weg van hun plastic veldslagen. Ver weg van hun gevleugelde kwelgeesten, die hoogst geamuseerd gieren van het lachen. Hun dag is weer volop geslaagd. Ze hebben die kwezelige, hardnekkige,...

Buiten in het plantsoen hoorde ik een boom kreunen in de stevige wind. Ik bedacht mij dat de boom ook heel wat moet doorstaan in deze onstuimige weersomstandigheden. De leeftijd van de boom weet ik niet, net zo min als die van andere bomen. Een paar bomen verder ontwaarde ik een vrouwlijk gezicht....

...het lange pad naar het huis met de kastanjes de krakende appelzolder de serre waar je kon lezen op rieten stoelen. Ver van de bewoonde wereld aan het riviertje de Gantel. Met uitzicht. Op fruitsoorten als de kweepeer de morel de mispel en de dwergkriek. Allemaal op het erf. En dan vergeet ik nog...

(Hardop goed articulerend lezen svp.) MIJN ODE AAN DE TAAL EN BEELD: ‘Waar kan ik heen als de stinkende dik koppige breed bek-kige blinde fanaten mijn handen aan flarden schieten, zodat mijn pennen en penselen verloren gehavend in een dor muf geslagen doodlopend armoedig steegje...

Zo komt een mens op een leeftijd ( en dan kan Patricia zeggen dat je niet op je leeftijd letten moet, ja makkelijk praten) dat niet alles meer op rolletjes gaat. Je gaat het een en ander mankeren, variërend van wat lijfelijke ongemakken, tot de twee jaarlijkse controles die ik al eens eerder...

...ik ga de boel zelfs opvoeren, zoals men met krakende brommers doet. Ik heb mijn virtuele vrienden op internet, maar weet dat ze evengoed van vlees en bloed zijn en geestelijk evenzeer nabij kunnen zijn. Daar hield mijn laatste geliefde zo van, liefde op afstand, geestelijke verbondenheid,...

...ook al niet. Hij overkwam mij in de bus. (De krakende val die daarna kwam is nauwelijks van belang.) Omringd door dames: tassen vol baksteenharde meningen, hoog opgezette duivenborsten: kom niet aan ons. Wij komen wel aan jou als je te dichtbij komt. Bomen schreeuwen niet laat staan...

...had, was ik net voor haar bij de kassa. Met krakende stem vroeg ze of ze even voor mocht. Ik zei dat ze beter even op haar rollator kon gaan zitten bijkomen van haar krachtvretende avontuur bij de Aldi. Wederom: brandend water. Andere wachtenden spraken schande van mijn opmerking en gelukkig...

...resten versterkte de naargeestige aanblik. Krakende houten planken als vloeren en traptreden naar de zolder. Daar boven was nog een slaapkamer met een antiek Frans bed en een art deco nachtkastje met een marmeren blad, aan de muur hing een verwonde spiegel met een kogelgat. De ruimte was...

...hij het bos. De eerste windvlagen wiegden krakende takken van oude eikenbomen. Weer staarde hij voor zich uit. En liet hij zijn blikken dwalen over kluiten, wormen en hondenpoep. De verstedelijking slaat ook hier toe, dacht hij. Aan een graspol maakte hij zijn schoen schoon. Door de...

De Peperstraat in Gouda is een aaneenschakeling van monumentale panden, die ontzag inboezemen. Die straat ligt pal achter de Oost- en Westhaven, de duurste straat van Gouda. Aan het begin van die peperdure straat staat het voormalige woonhuis van Jacoba van Beieren, al was dat meer een bijhuis,...

Naar aanleiding van een fictief krantenbericht over de opening van de ‘Week van het Fruit’, schreef ik onderstaand verhaal. ‘Dames en heren, mag ik een hartelijk applaus voor Mirna Goossens!’ Applaus ‘Goedemiddag allemaal. Fijn dat jullie in grote getalen gekomen zijn naar de...

...een tijdje weer langskomen om met hun ronkende wagens het gras te maaien de verzamelde derrie in grote klodders tegen onze ramen gekatapulteerd wordt. En daar heb ik genoeg van. Óndanks de snijdende oostenwind schuif ik het raam van onze onze wintertuin op de eerste verdieping...

...ging al zwaaiend, zeg maar dirigerend de vrachtwagens, de bussen, de auto’s te lijf, hoog zwaaiend met het vlaggetje alsof ik het Concertgebouworkest en het Rotterdams Philharmonisch Orkest beide in toom moest houden. Een achteraf 18 jarige jongeman kwam me te hulp, hier in Nederland...

...'Uilleann pipes', de Ierse doedelzakken. Grote wagens met enorme koppen rijden door de straten. Zijn dit de landelijke politici? We begrijpen helaas de boodschap niet. Jonge danseresjes dansen tussen verklede mensen door. Jonge knapen fluiten op 'thin whistles', de fluitjes van een cent....

Woestijn. Duinenlandschap. Ik verplaats me sloffend in brandende zon. Opeens besef ik dat ik zonder schaduw ben. Ik kijk om me heen en ontdek op mijn weg achter me geen voetsporen in het zand. Geen sporen laat ik achter me. Ik schreeuw. Schreeuw ik werkelijk? Geen geluid. Niet de zachtste toon....

Ik weet nog goed hoe jij me die eerste keer aankeek, ondeugende ogen en een heerlijke lach. Het weer, warm en benauwd het was midden juli. Ik zat samen met mijn vriendin te genieten van een koel biertje op de trappen van de Sacre Coeur. Een van de mooiste plekken in Parijs. Ik had net een slok...

Onze diepvriekast is stuk. Een kleine ramp. Het begon op zaterdagavond een paar weken terug. WK Schaatsen op TV, de ontknoping van de 10 km is aanstaande. Plotseling een onheilspellend gebrom dat vanuit de berging zelfs boven het zelfgenoegzame geloei van Mart Smeets uitkomt. Mart,...

... wenkt me en gaat me voor op een glimmende krakende ronddraaiende donkerbruine trap , mompelt bijna onverstaanbaar Duitse en Nederlandse woorden door elkaar. Ze is een jaar of zestig, klein van postuur en vervoerd zichzelf in een spijkerpak uit de jaren zestig. Ik vraag me af hoe ze dat...

...op de deurdrempel, de kwade stappen op de krakende trap en dan wordt alles weer stil. ‘Broertje’ ligt weer helemaal alleen in de duistere kamer en kruipt wat dieper onder de lakens. Hij hoort hoe even later op straat de ‘verklikkers’ ook naar binnen geroepen worden. Hij zucht...

Annelie, een meisje van twaalf jaar, lag 's avonds in bed te lezen. Over haar hoofdkussen scheen het licht van een waggelend kaarsvlammetje. Want kaarsen, dat gaf Annelie innige vreugde. Het milde schijnsel maakte haar slaapkamer tot een zo vredig vertrek. Annelie stond ergens in een groot,...

...marionet uit zijn lieve, verwoeste lichaam met krakende poppenkastdeuren van mahoniehout en een van uiterste domheid en wreedheid vervuld, uit angst gillend publiek. Helaas gooi ik meer en meer pepermunt, hoe ik mijn dwaze spijkerkop er ook bijhoud, welke wijnen ik ook zuip, miljoenen euro's...

...lange goederentrein. De locomotief trok vele wagens met zich mee. Weg van de kust, steeds verder het binnenland in. De wimpel lag bovenop een grote stapel kleden en lakens. "Ach, hier zie ik ook geen verte," mompelde hij. "Maar ik kan tenminste een beetje om me heen kijken." Het...

...beginnen te stralen. "Ik ging het smalle krakende trapje op naar zolder. Daar was het donker want er was geen verlichting. Ik bleef even staan en toen mijn ogen wat gewend waren, zag ik de voorste boeken, heel veel boeken. Ik wist niet wat ik zag." Ik probeer even een beeld te krijgen...