Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

HELP HELP en na anderhalf uur HULP HULP

Ja het kan iedereen overkomen, maar het overkwam mij.
Gisteren stil komen te staan met de auto, niet meer voor, niet meer achter uit te krijgen, te rijden, stil, stil gevallen, totaal stil gevallen.
En dat nog wel op een hele typisch plaats, 10 meter rechterbaan voor linksaf voor het stoplicht voor de ring A 10, dus op het viaduct met 4 banen, Amsterdam. Nou daar stond ik dan, neen daar stonden we, ik had een klussenvriend meegenomen om te werken op de volkstuin.
Ik gaf hem water en vroeg of hij 112 wilde bellen, ik vond het noodgeval en door het felle zonlicht kon ik zelf amper op mijn schermpje kijken.

Zoals het een verantwoord inwoner van het Koninkrijk der Nederlanden betaamt had ik wel veiligheidsspullen bij me, want ik begaf me nu op de autoweg waar wagens links en rechts langs me heen scheerde, scheurde.
Ik plaatste de rode gevarendriehoek 10 meter van de auto, een oranje pion 5 meter, trok een geel hesje aan en haalde nog een fietsoranjevlaggetje, u weet wel, om de kinderen goed te zien op hun fietsjes, uit de achterbak van de auto en ging al zwaaiend, zeg maar dirigerend de vrachtwagens, de bussen, de auto’s te lijf, hoog zwaaiend met het vlaggetje alsof ik het Concertgebouworkest en het Rotterdams Philharmonisch Orkest beide in toom moest houden.

Een achteraf 18 jarige jongeman kwam me te hulp, hier in Nederland geboren maar van Noord-Afrikaanse afkomst zag ik in zijn ogen “laten we wat vaker naar mekaar omkijken”
Met raad en daad belde hij politie, wegenwacht, wat pas na anderhalf uur beloond werd met een bezoek van de politie, die wel constateerde dat er wat of iets met de versnellingsbak aan de hand was, maar dat de ANWB langs moest komen. Bent U lid?

Ik bleef het verkeer regelen en was soms getuige van rakelings langs elkaar scheurende en scharende motorvoertuigen.
Plotseling stopte een personenauto, een file was het gevolg. De vrouw achter het stuur zei, dat ik de auto aan de kant moest zetten, ik zei dat we daar mee bezig waren en vroeg haar met een stevige order door te rijden . Toen sprak ze, dat ze van de politie was en dat ik beledigde; toen ontbrandde ik in woede en schreeuwde: “Doorrijden vrouw”, bij het stoplicht, wilde ze uitstappen, maar de 10 auto’s toeterde dat ze linksaf de rijksweg op moest.

Intussen had de vriendelijke jongeman berekend, dat 3 minuten de stoplichten op rood stonden en dat het viaduct vrij was en moedigde ons aan de auto naar de kant te krijgen, te proberen. Ik ging achter het stuur en ja over de 2 banen, het fietspad de auto hebben we de auto half op het trottoir gezet.
We belden weer met de ANWB maar zij konden ons niet duiden waar wij stonden. We duiden zo goed mogelijk terug met uitzichten op het Student Hotel en de ROC school, pal aan de rijksweg.
Ze vroegen nu om een hectometerpaal-nummer, ik gaf het door en na een half uur zag ik een grote gele bergingsvrachtauto aankomen op de A10 en omdat hij de afslag niet opging, zwaaide ik hevig, wat gezien werd, hij keerde om, parkeerde voor me en sprak: “dit is in de bebouwde kom, daar ben ik niet voor, ik ben voor de rijkswegen”. Toch nam hij mijn autootje mee, maar niet mij en mijn vriend, want ja, ja corona, je weet wel corona.

De auto werd op de bergingswagen getrokken, ik duwde wat uit verveling mee en wagen en autootje verdween uit het zicht, ook wij, mijn klusse-vriend en ik via de Jan van Galenstraat liepen we naar het eerste koele terras, waar ik direct een sigaret rookte, wat ik doorgaans pas na zessen doe. Via de Baarsjes naar lijn 17, mondkapje op en bij de Elandstraat uitgestapt, ik liep naar huis en schreef dit verhaal van nood, maar ook naaste liefde en begrip en aardigheid, alleen wel heel lang op moeten wachten op de hulpdiensten, die zo aardig je dan telefonisch automatisch vertellen, dat ze voor kwaliteitsdoeleinden en onderwijsdoeleinden je bericht opnemen, maar veelal wegvallen als je denkt een echt iemand aan de lijn te hebben.

... Ook gepubliceerd op mijn facebook: Jan Jacob Krediet van den Bos;
Dit verhaal draag ik op aan de jongeman van 18 en mijn klussen-vriend met heel veel dank! ...


Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet
6 augustus 2020


Geplaatst in de categorie: verkeer

3.0 met 1 stemmen 419



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)