Alle inzendingen over durfen

Ik wil dat je je schoenen uit doet. Waarom dan? Ik wil je vrouwenvoeten voelen en zien en tegen mijn hart drukken. Ik durf het niet! Kom nou op, je durft het wel. Doe gewoon je kousen uit, trek met je breekbare nagels je kousen uit. Ik wil zo graag je vrouwenvoeten tegen mijn steeds maar...

(voor Evelien Hogeweg) Zij is te goddelijk om aan te raken, te lief om mee te stoeien, zij is een geheimzinnige tuin, die ik voor geen kunstschatten durf te betreden. In mijn ogen is zij verlicht, zoals Boeddha, Jezus en Mohammed. Niet dat ik haar onwaardig ben, nee, het is de gouden afstand,...

Tja Job, nou laat je me toch weer schrikken bij NOVA. Zit ik al dagenlang te dubben of ik strategisch PvdA zal stemmen om te proberen een kabinet Rutte te blokkeren kom je ineens weer ondoordacht en gemakzuchtig uit de hoek. Natúúrlijk mag Zorregieta niet aanwezig zijn bij de toekomstige kroning...

Ik verstuur mails naar Mirjam, waarin ik uit de doeken doe, waarom het weer spaak liep met onze liefdesband. Ze vertoeft nu ergens bij vrienden hier in Gouda, ik weet niet waar. Ik ben al wel op de thee geweest bij de tijdelijke huurders in haar woning. Over twee weken zal ze zeker terugkeren in...

Als ik met de trein reisde hoefde ik geen kaartje te kopen. Dat regelden ze op het werk voor mij. Nu moet ik zelf aan de bak. Natuurlijk wil ik het me zo makkelijk mogelijk maken. Maar ik herinner mij bijtijds dat je aan het loket vijftig cent extra moet betalen. Heb ik altijd een belachelijke...

Voor uw ogen verschijnt een atypisch experiment. Ik ga proberen deze wekelijkse column in een wat differente stijl neer te pennen. De bedoeling is, dat ik daarbij mijzelf dusdanig in de kronkelige zinnen verwikkel dat u met spanning uitkijkt naar een juiste en begrijpbare afloop ervan. Uiteraard...

Het blijven maar woorden...je plaatst ze zoals het in je hoofd zit en de hele wereld leest er iets anders in. Ik wil het niet meer over de cijfers hebben, daar gaat het niet om. Het was en is nog steeds meer van hetzelfde: politiek, religie en een grand jury die nog steeds denken de poëzie...

Noem het onnozelheid, maar ergens was ik nog trots ook. En dat hele diploma heeft niets anders dan problemen gebracht. Dit jaar pas durf ik eindelijk te denken dat er toch wel iets van een leven in zit. Niet meer rondzwerven, een mooie etage waar ik niets hoef te delen, met fijne buren en dat in...

12. Met een zwaar gevoel fiets ik op een regenachtige ochtend, na een paar weken afwezigheid, weer naar de Havo-school. Ik heb natuurlijk heel veel gemist en moet dat inhalen. Dat betekent klasgenoten en docenten aanspreken. Dat durf ik niet. Ik laat het erbij zitten en word steeds nerveuzer,...

23. Als ik een jaar of twintig ben, word ik door een buurman, die enkele modezaken bezit, gevraagd of ik er iets voor voel om modeshows te lopen. Mijn eerste gedachte is: nee, never, nooit! Dat durf ik niet! Hij vraagt mij er nog eens rustig over na te denken. Dat doe ik en ik besluit...

Terwijl het " gewone " nieuws gewoon doorgaat, blijft bij een behoorlijke grote groep het meest indrukwekkende nieuws van de site- stop het meest de gemoederen bezig houden....vanuit mijn ooghoek zie ik weer een bus mensen hierheen gereden worden; wat erover schrijven, of bij de " gemoederen "...

Een nieuw jaar ligt als een leeg A4'tje voor ons. Een hele zwik kleurpotloden, wankel als mikado op tafel. Voor onszelf en de ander. Degenen die grootse plannen hebben, zouden beter veel mensen vragen mee te kleuren. Wanneer je op eigen benen wilt staan, houd dan vooral de kleurpotloden voor...

Zoveel mensen en vooral mannen op tv die me ergeren en waarvan ik denk: “Jij bent zeker de leukste thuis?” Opgewekt, alert, goed gebekt, geïnteresseerd in het onderwerp en de gesprekspartners aan tafel. Mannen die zouteloze bruggetjes naar het weer maken; “Buiten gelukkig geen wolkje aan de...

Het gedoe over de vakantie en de dode vogel waren me even te veel geworden. Ik moest even tot mezelf komen. Dit deed me teveel herinneringen naar boven komen en daar had ik geen zin in. Ik moest me niet gek laten maken, maar dat deed ik wel. Tegen het avondeten durfde ik me weer in de woonkamer te...

Een lange tijd geleden waagde ik mij ook op een andere schrijfsite, waar ik binnen de kortste keren iedere oudgediende op mijn dak kreeg, met als eindresultaat dat de redactie het noodzakelijk vond om mij te verwijderen. Ik ben de naam van die site inmiddels allang vergeten. Deze keer waagde ik...

Vroeger werd er in veel kringen vaak meesmuilend en neerkijkend over de mensen van de Blauwe Knoop gedaan, de organisatie van de geheelonthouders. Dat waren in veel ogen saaie braverikken en trouwe geloofsfanatici. Ik keek daar ook zo tegen aan, maar de laatste tijd begint mijn respect voor die...

Een nadeel van columns is dat columnschrijvers bij voorkeur inhaken op actualiteit. Met opportunisme dat ze de politiek verwijten storten columnschrijvers zich onder aanvoering van angry old Jan Blokker op het hot-item-gebeuren. Van Dale kan niet overwegen om een woordenboek zonder gewraakte...

Kramp had zijn ballen verkankerd. Dat concludeerde zijn vrouwelijke maatje althans achteraf toen hij eenmaal was overleden. Hij was een man van regels en behoud. Handelingen moesten in procedures zijn vastgelegd die voor iedereen kenbaar waren. Alleen met strakke regels als houvast kon er bij...

Als kind las ik altijd de Donald Duck als ik naar de tandarts moest omdat ik dan bang ben en dan moet lachen en wel durf. Op een dag was het weer zover en las ik het verhaal van Donald Duck en droevige Dora de kangoeroe. Dat zou ik ook wel eens mee willen maken dacht ik en vertrok op mijn...

Ongeoorloofd onderscheid maken tussen groepen. Vroeger was dat not done maar nu dreigt het een gezelschapsspel te worden. Doe je er niet aan mee dan ben je niet in, lig je eruit, durf je geen stelling te nemen, ben je een watje. Moslims waren al een tijdje vogelvrij. Een beetje moslim moet haast...

Onverwachte bui op mijn fietsroute naar de stad. Ik heb vergeten op de radar te kijken, en ook niet gelet op de dreigende wolkenlucht. Heel even denk ik dat het wel mee gaat vallen met de regen, maar dan begint het te hagelen en kan ik maar beter een schuilplaats zoeken. Onder een boom staat een...

Onlangs zag ik aan de kant van de snelweg een doodgereden vrouwtjeseend. Het was niet de eerste eend, die ik langs de autowegen heb zien liggen, maar ondanks het eelt op mijn ziel blijf ik het een hartverscheurend tragedie vinden, dat vrije vogels door snelle auto's worden aangereden. De...

Tegenwoordig zijn het geen kinderen meer die met papa eendjes gaan voeren op een mooie Pinksterdag. Deze liefdadigheid wordt nu uitgevoerd door oudere dames, die toch niets beters te doen hebben. Die vrouwen weten niet dat zij het leven van die eenden halveren. Ze doen dus een goed werk, anders...

Te bedenken dat we nog twee maanden in dit hele nare jaar zitten, twee maanden met allerlei restricties, maatregelen, ge- en verboden dan huiver ik een beetje, let wel een beetje en dat beetje kan natuurlijk altijd een beetje meer worden? Nog twee maanden, waarin de de goedheiligman niet zullen...

Mijn logeerkamer is vrijwel leeg. Er staat een goed bed, er is een wastafel, de wc is vlakbij en het is er netjes opgeruimd. Die kamer is vanaf nu gereserveerd voor een belangrijke gast. Zijn voor- en achternaam mag ik hier niet noemen want het gaat om een staatsgevaarlijke zaak. Die arme man...

Zondagmorgen, eega heeft het benauwd (COPD), hoest tot ie groen en ellendig ziet, ik bel eerst dochterlief en dan toch maar de HAP, ik hang twintig minuten in de wacht want tja, een stem zegt wel elke 15 seconden dat ik op de 1 moet drukken als ik in levensgevaar ben, maar dat is in mijn ogen niet...

Mij bekruipt steeds meer het onaangename gevoel dat Europa een krakende ruïne is. Geen spoor van leiderschap is er meer te bekennen sinds Merkel haar grenzen opende, terugkrabbelde en daarna haar vernederende knieval voor de Turkse Sultan deed. Elke nieuwe greep naar de totale macht in Ankara,...

Het is een warme voorjaarsdag, ik loop door het park, ga glimlachend op een bankje zitten. Naast me zit een oude man, hij heeft een baard, oude kleren draagt hij, en hij heeft een fles whisky in zijn hand, van een goedkoop merk dat ik herken uit eerdere tijden. Hij vraagt of ik een slokje wil. Ik...

In de tijd dat ik het tafeltennis op onfatsoen controleerde, noemde ik mijn column-achtige toezichtrapporten liever mini-essays. Het mooiste wat me kon gebeuren, was dat iemand zei dat ik de spijker op de kop had geslagen. En daar bleef het dan bij. Soms lukte het me om het absurde van een situatie...

Goed beschouwd is deze inzending moeilijk in één der tabbladen van deze site onder te brengen. Het onderwerp is beschouwend bedoeld, maar in het geheel niet onderbouwd door de overtuiging en feiten van derden, inhoudelijk te saai voor een verhaal, te lang voor een bewering en tot slot: niet...