Alle inzendingen over Klim

Ik klim steeds hoger, het is prachtig weer. Maar hoe hoger ik kom, hoe depressiever ik mij voel. Als ik de top eindelijk heb bereikt, ben ik zo depressief dat ik voel dat ik nog dieper kan vallen. Wanhopig klim ik in de lucht naar boven. Badend in het zweet word ik wakker.…

Na de lange klim stond de man eindelijk op vlakke grond. De bergtop was bereikt! Frits hield zijn kaarsje hoog. Wat was dat voor schimmig gevaarte, vlak voor hem? "Ha, ik sta voor de berghut! Gauw die deur open duwen!" Frits stond in een klein vertrek, tussen vier houten wanden.…

Onze jolige 'vriend' Dijkhoff van de VVD is bang dat de FVD straks bij de verkiezingen te veel zetels gaat overnemen. Dus neemt hij het standpunt betreffende het milieu-akkoord over van 'vriend' Baudet. Leuk die rechtse rakkers die elkaars vliegen afvangen.…

Gezamenlijk beginnen we onze klim in een gestage cadans. Een vreemde gewaarwording dringt zich aan me op. Ik beweeg mij tegelijkertijd op elk van de vier trappen.…

Wel telkens halverwege, maar nooit meer had ze die klim helemaal gemaakt, helemaal die berg op, de berg van haar jeugd. De berg waar aan de voet ervan zoveel herinneringen lagen. Van mee willen doen maar er niet echt bij horen. De berg waar op de top die mooie herinnering lag, van een droom die nooit werkelijkheid worden zou.…

Na een lange klim, over balken gelegd als trap in de duinen, uitzicht! Een breed strand en water tot waar het oog kan zien. Spelende kinderen en zonnende, maar ook flanerende mensen. We vinden een fijn plaatsje en installeren ons.…

De berg is niet hoog, maar de klim gemeen stijl. Het zweet gutst me van de kop. Dat stomme gerook ook. Mijn drinken heb ik al op voordat ik op de top ben. Toch doe ik twee en een half uur over een klim waar vier uren voor staan. Trots meld ik Woemi mijn prestatie. En voor de pastoor laat ik een foto maken.…

mijn moeder voor mij kocht toen ik te midden van mijn familie nog de erenaam "studiehoofd" droeg en zestien jaar oud was, vond ik een lichtgroene kaart, waarop de trotse zwarte tekst in zwarte letters prijkt: "Bergsteigen und wandern im Tuxertal" En waarachtig: twee indrukwekkende stempels op het kaartje getuigen van mijn inspanningen en mijn klim…

en Poldervaart naar FC Emmen 'Nederland moet weer stinkkaas maken' Van Rijsselberghe beste op IJsselmeer Meisje uit Meijel vernielt bushalte in Deurne Glasvezel in Wijchen maakt eindspurt Onvrede over Vlaggetjesdagen Drimmelen 'Ambtenaar mag vrijwilliger niet afremmen' Wajongers op zeilschip De Tukker Dillen vijfde bij Klim…

Als ik niet meer kan, klim jij voor mij. Als mijn zicht beperkt is, bied jij me het uitzicht. En als ik huil lach jij voor mij.…

Ik klim de lange trap op naar de woonetage van Roger en Rolande. De rode wijnjerrycans met afgesneden bovenkant staan als soldaten op elke tree aan weerszijden. Te wachten op de geraniums die er in worden gezet. Roger doet open. Er zit een duif op zijn schouder. 'Entrée', zegt hij en na de kus op elke wang volg ik hem naar de keuken.…

Verstoord klim ik uit mijn bed en kijk ik tussen de gordijnen door naar buiten. Daar zijn een paar jongens van een jaar of tien bezig vuurwerk af te steken. Op de hoek van de straat halen ze vuurpijlen en kant-en-klare pakketten uit weekendtassen en rugzakken. De knallen zijn niet van de lucht en de keukenmeiden gillen door de straat.…

Dat was zelfs voor onze jonge benen een hele klim. Inchecken, tentje opzetten en wat bijslapen op het strand lag in de planning. Daar zat ze, op een muurtje, naast haar vriendin! Ze zag onze vermoeide gezichten. “Heb je de lift niet genomen?” vroeg ze.…

Ook had ik haar eerder blij kunnen maken met een pluizig koalabeertje dat zij vastgeklemd had in de wijnrode gordijnen alsof het een klim zou gaan maken naar het plafond. De pijnen van mevrouw namen steeds toe; de röntgenfoto's hadden aangetoond dat enkele van haar ruggenwervels onherroepelijk en onherstelbaar waren aangetast en verzwakt.…

Ook had ik haar eerder blij kunnen maken met een pluizig koalabeertje dat ze vastgeklemd had in de wijnrode gordijnen alsof het een klim zou gaan maken naar het plafond. De pijnen van mevrouw namen steeds toe; de röntgenfoto's hadden aangetoond dat enkele van haar ruggenwervels onherroepelijk en onherstelbaar waren aangetast en verzakt.…

Ik zeg, nou dat heb ik niet, maar ik weet wel een paar mensen aan wie ik het vragen kan, dus ik ‘klim’ in mijn mobiel en vraag degene die me het eerste te binnen schiet, heb jij.....antwoord terug: jazeker heb ik dat, ik breng het morgen wel even langs.…

Tevens had ik haar eerder blij kunnen maken met een pluizig koalabeertje dat zij vastgeklemd had in de wijnrode gordijnen alsof dit een klim zou gaan maken naar het plafond. De pijnen van mevrouw namen steeds toe. De röntgenfoto's hadden aangetoond dat enkele van haar ruggenwervels onherroepelijk en onherstelbaar waren aangetast en verzakt.…

Ik trek me op en klim over de reling op de veilige balustrade. Mijn armen doen pijn van de onverwachte ruk. Moet die oude man dat hele stuk nou alleen terug roeien?…

Ik open dan mijn raam en klim op het venster. Met kracht zet ik mij af en verdwijn in de nacht. Vliegend boven huizen luister ik met mijn engelenoren naar de mensen die slapen. Naar sommigen moet ik heel goed luisteren, want die ademen bijna niet. Anderen doen dat zo hard dat je hun adem bijna ziet.…

Een hoge klim. Kriebels in de buik. Lichte twijfel en dan … hoppa, hobbelend glijden naar beneden. Mama vangt met open armen op. Met blote voeten, driftig drummen op een dolgedraaide ton. Afzetten en hup de korte beentjes wiebelend in de lucht. Houden de armpjes het vol? Een zachte landing in het mulle zand. Gauw een andere trap op.…

jongen ook vol met streken, je beleefd het weer en ik moest zelfs lachen en ik dacht wat maakt de televisie veel mensen van streek, de hoge heren van de mediawereld moeten zich schamen om de mensen zoveel ellende te bezorgen en denk ik ook aan de radio vroeger vóór en vlak na de oorlog met leuke programma's, zoals de bonte avond trein, Peter Pech en klim…

Ik klim met het gemak van een achttienjarige over het hek, kom aan de andere kant in hoog struikgewas terecht, mijn broek scheurt, ik ploeter naar de plek des onheils.... Bijna ben ik er, als ik een hoofd omhoog zie komen, net boven het groen uit, een spartelend krijsend dier in zijn handen.…

Opnieuw klim in de app in, termijnbedrag aanpassen…dan verschijnt er in beeld: uw bedrag is te hoog, gelieve het aan te passen. De woorden prijsplafond en besparen komen zo zoetjesaan mijn keel uit en ik pas het bedrag aan!…

De welving van haar borst, de helling van haar Venusheuvel maakten de klim nog zwaarder, maar Blubber ging door en zijn tong glipte langs haar lippen binnen en vond haar verlamde weke mondholte. Tot daar binnen iets bewoog. Hij zag dat haar wimpers trilden. Hij voelde dat hij uit zijn lelijke beknelling barstte als uit een cocon.…

niet naar het kamp van zelfdoding maar sla uw vleugels uit met degens voor de paarden voor de koets van de vergetelheid de woorden verbrokkelen worden krijt afkloppen die zaak en ga door smijt verfklodders knalt waar zij u breken belagen verzet u adem in de zuurstof voor de vrije ziel Het Eeuwige Nu span strakke bips op het kleed op het bos bries mee klim…

Klim ik weer die zolder op. Tel ik weer mijn ademteugen op het bankje. De veertiger met zijn onwetendheid.…

Na onze vermoeiende klim rusten we uit in Pannenkoekenhuis 'Strijland", stammend uit 1958 waar de tijd klaarblijkelijk heeft stilgestaan; roodgeruite gordijntjes schijnen als het ware de "vijandelijke" buitenwereld af te weren, af te schermen.…

Ik pak mijn columnbundel in en klim op de pedalen. Merk dat ik het toch wat spannend vind, hem vanavond mijn boek te schenken. Ik ga weer op de eerste rij zitten. Dit jaar zijn er meer mensen die dit durven. Gery Groot Zwaaftink pielt met het geluid. Geconcentreerd. Ik kijk naar de plastic zak die naast me ligt. Hij schudt me de hand.…

Dat ik meteen in de telefoon klim, de vloer met ze aanveeg en vervolgens een mail stuur waar de honden geen brood van lusten, verdient misschien niet helemaal de schoonheidsprijs, het lucht gelukkig wel mijn hart. Ik ga door. Want alleen al het werken eraan heeft me onderweg zoveel opgeleverd.…

(Wie het schoentje past …) De bedoeling is dat ik op min of meer geregelde tijdstippen (afhankelijk van de inspiratie, bevlogenheid, tijd, vingersoepelheid en mecenaat) in mijn klavier klim (zie bedenking over de pen hierboven) en iets uit mijn mouw schud. Vervolgens gaat de handel als e-mail de deur uit.…