Alle inzendingen over moederlijk

(voor Susanna Rowson (1762 - 1824)) Jij bent geboren als Susanna Haswell in 1762 in Portsmouth. Jouw vader was de Royal Navy Lieutenant William Haswell en jouw moeder was Susanna Musgrave, die enkele dagen na jouw geboorte overleed. Op 22 maart 1765 begon de Amerikaanse...

Het is alweer verschrikkelijk lang geleden, maar ik kan het me nog goed herinneren: de wekelijks terugkerende vraag van mijn moeder: morgen komt de werkster, wil je vanavond je kamer opruimen, want morgen komt de werkster en dan kan ze jouw kamer ook doen. Het was meer een opdracht dan een...

Net vijftig jaar is ze geworden, maar als je naar haar keek, zag je een vrouw van minstens tachtig. Zo moet ze zich ook hebben gevoeld. Al jaren was ze het leven moe, maar eindelijk is ze dan gestorven en kan ze zich bij haar man voegen. Ze heeft de plotselinge dood van haar man nooit kunnen...

Rijdend langs zomaar een boom, die vanuit het niets van gisteren, vandaag getooid is met bloemen en kaarsen…. Een pet hangt, verloren zonder zijn eigenaar, aan de stam…. Stille getuigenissen van een mensendrama.. Wat mij nu bezighoudt is de vraag wat die jonge mensen bezighoudt…niet...

Ik lag vroeg in de morgen te draaien in mijn bed. Ik zag een kleine vrouw met een doorleefd gezicht en vriendelijke ogen. Ze was nog lang niet zo oud als ze er uit zag, de dubbele jaren hadden haar rug gegeseld. En het was zo vertrouwd dat ik niet kon spreken. Ze zei me dat het goed was en...

...de muur op de grond, de armen machteloos langs zijn zijden. Zijn intense hulpeloosheid raakte Karin tot op het bot. Ze knielde naast hem, nam hem moederlijk in haar armen en wiegde hem troostend. Vluchtig dacht ze nog even aan Anne. Tja meid, dit is een kwestie van hormonen. Enkel maar...

tip: Mutter, Rammstein

De jager in de man is sterker dan de echtgenoot. Het moederinstinct in de vrouw stinkt er echter bij elke psychopaat in. Daarom zitten psychopaten nooit lang zonder vrouwelijk schoon en plassen de jagers steeds weer naast het tichel-, eh, tegelpad. Het gevolg is dat vrouwen hun kerels altijd het...

Er waait een wind van overspeligheid door de polder. Nog niet zo heel lang geleden bezorgde deze wind slechts mannen het virus. Zij vergaten alles, inclusief echtgenote en kinderen en smeerden ‘m met hun nieuwe, vaak jongere vlam. Maar de emancipatie heeft hard teruggeslagen. Gestimuleerd door...

Even aan mijn moeder vragen...nee, dat kan echt niet meer. En serieus, daar hád zij ook niets mee. Dan mag zij niet goed geweten hebben wat ze in Godsnaam met mij aan moest, er is niemand met wie je zo kon lachen als met haar. Niemand die zo haar best deed, op haar manier dan. De tijd die ze voor...

Met melk meer Mams!

Weet je wat je gemist hebt: je hebt niet meegemaakt dat ik opgroeide, evenmin dat ik ‘vrouw’ werd, je hebt niet meegemaakt dat ik slaagde, mijn diploma kreeg, je hebt gemist dat ik mijn zwemdiploma haalde op latere leeftijd, evenmin, maakte je mee dat ik verkering kreeg, trouwde en drie...

Met blijdschap geven wij kennis. Een kind van 12 dat een kind krijgt. Als u daarbij uw hoofd schudt, heeft Moeder Natuur u zojuist haar derrière laten zien. Het blijkt dat zij dat 5x keer per jaar in Nederland doet. Moeder Natuur. Zij is óf blind óf geen goede moeder óf zij bestaat...

Na de plotselinge dood van mijn moeder en de deprimerende gevolgen ervan kwam ik er achter dat ik een buitenbeentje in hart en nieren was. In de nacht van 18 januari 2018 was ze gestorven aan een hartstilstand in een ziekenhuis in Amsterdam. Vijf dagen voor de dag dat ze 88 jaar zou zijn geworden....

Vergeten. Ik was de verjaardag van mijn moeder weer eens vergeten. Ik schaamde mij zelf verschrikkelijk, zij zelf vergeet nooit een verjaardag. Hoe moest ik dit nu goed maken, oke ik woonde een eind uit de buurt maar dat is nog steeds geen excuus. Zelfs het excuus van het kaartje is te laat...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar...

In het dorp waar ik ben geboren werden de eerste banken in de kerk nog bezet door de notabelen van het dorp. De huidige huisarts zal er misschien meewarig om lachen, maar toen hoorde de dokter ook voor in de kerk. In de jeugd van mijn ouders beschikte hij vaak als enige over de luxe van een auto en...

‘Kijk’, mijn moeder staat voor me, in haar blauwe nachtjapon. Ze lijkt op een klein meisje. Haar benen en voeten bloot. De dikke blauwe aders duidelijk zichtbaar op haar gezette onderbenen. Als babysloffen hangt haar huid bol om haar enkels. Haar knieën tegen elkaar aan. Schouders gebogen,...

Vol goedmoedige moederlijkheid, vertedering en zorgzaamheid bekijkt de grijsharige mevrouw, die wellicht zelf ook oma en moeder is, de Afrikaanse kindertjes in de bus, eveneens begeleid door hun moeder. Zij rusten in een kinderwagen en kijken met grote, kinderlijke en zozeer onschuldige, bolle,...

Mijn vader is al jaren dood en mijn moeder al jaren oud. Ik zag het opeens op het feestje ter gelegenheid van de vervroegde pensionering van mijn broer. In zijn dankwoord richtte hij zich even tot mijn moeder, dat hij blij was dat ze er (nog bij) was en zo. En opeens...

Nu, op deze Kerstavond, verbeeld ik me dat we nog samen zijn, zoals in de voorgaande jaren, zoals in heel mijn voorgaande leven..... De oude eiken meubelen waren dan als door een geheimzinnig waas omfloerst, alsof ze spraken van Vader, van broer en zus en in de voorafgaande dagen had Marianne het...

Sinds enkele jaren voel ik me tuinmoeder. In eerste instantie ben ik natuurlijk een gewone moeder. Moeder van drie kinderen: een 23-jarige jong volwassen zoon, een 19-jarige student en een 15-jarige tater-mademoiselle, in puberteit, die alleen aandacht heeft voor modieuze kledij, muziek en tateren....

Voor het eerst sinds lange tijd heb ik vrede met de dood van mijn moeder. Het verwerken van het verlies van mijn lieve mama was onmogelijk. Toen ze overleed was ze alleen. Ik zou willen weten wat haar laatste woorden waren… Wat ze ons wilde vertellen… Ik barstte van woede want ik vond...

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel. Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe. Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien. En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens...

De stille straten voedden haar gevoel van paniek en eenzaamheid. Al uren slenterde ze door de nachtelijk verlaten stad. Benen wilden niet meer, haar hele lijf deed pijn en haar maag protesteerde misselijk... Voor een winkelruit bleef ze moedeloos staan. De bleke maan weerspiegelde haar witte...

...van de liefde, je bent één met de zon, je zal voor eeuwig liefde geven en liefde ontvangen, je bent terug bij het begin, terug in de baarmoeder, voel de moederlijke warmte om je heen, hier voel je je veilig en thuis, dit is wat je al die tijd op aarde hebt gemist, dit is waar je thuis...

Ze zat aan een tafeltje tegenover ons. Ik schatte haar een jaar of vijftien. Wat bleekjes, niet onknap en alledaags gekleed. Voor haar stond hedendaags tienervoedsel: een blikje Red Bull en een hamburger. Van het laatste was slechts een enkele hap genomen. Kennelijk was het er niet van gekomen de...

Ze waren er weer, de donkere dagen voor Kerst, groots in al hun somberheid. Het was erg mistig die morgen en de kale bomen huilden eentonig hun vele gesmolten ijstranen. Rillerig liep Carine over de glibberige straten. Haar winterjas liet water door! Ook dat nog!, dacht ze droevig. Straks weegt...

Ik zag een keer een documentaire op Discovery Channel over een bepaald type boom in Amerika. Nu behoren bomen niet direct tot mijn interessegebieden, maar deze documentaire trok toch mijn aandacht. Het ging over de zgn. bristlecone, een boom die zich zelfs wist te handhaven in een woestijngebied....

Wat moet ik ermee… mijn dromen. Mijn afschuwelijke dromen. Wat ervan te zeggen? Er zal wel niemand bestaan die dat ooit heeft meegemaakt, zo snel achter elkaar… eerst Moeder dood, daarna mijn innig geliefde… Wat te doen? Erover praten? Met wie? Met mijn vrienden of vriendinnen? Ik heb er...