Alle inzendingen over oeverloos

Het gezwatel van de radiocommentator bij het tv-verslag van Real Madrid - Ajax (3-0) was oeverloos.…

Ik weet niet meer wanneer het begonnen is. Of het mijn overleden ouders waren, de stilte van het wad, de stemmen in mijn hoofd, de wolken die eindeloos overkomen, de stilte in mijn hut, de vogels die vertrokken, het niet meer kunnen herinneren van dingen, de alcoholische versnaperingen om me wat beter te voelen, de politie die me achtervolgt, of het…

Zolang er nog steeds oeverloos geouwehoerd wordt, kunnen we wel vergeten dat er een ' gewoon' gesprek ter tafel komt.…

Een buffer tussen twee werelden verbrokkelt en verdwijnt in het kanaal, dat oeverloos voortkabbelt. Het asfalt scheurt, verzakt en dreigt te volgen. De weg beseft de juistheid van zijn naam en geeft gehoor.…

In die 50 jaar is er veel gepraat; oeverloos, nutteloos, soms radeloos, maar er is niet gevochten. Wat zou er gebeurd zijn als Joegoslavië eerder lid was geworden van de Europese Unie? Natuurlijk heb ik ook mijn vraagtekens bij de toetreding van al die Oost-Europese landen.…

Maar het mooiste is toch wel, dat je met zo ’n enorme hoeveelheid aan netten c.q. zenders mijn eega hoort mopperen na oeverloos zappen, er is geen m… op de t.v. mijn vast antwoord is dan, joh, zet hem eens op Nederland 1, 2 of 3?…

Al maanden gezeik om een bonnetje, al maanden gedoe rondom wel of niet geld naar Griekenland, al maanden oeverloos gezwam wat de klok slaat, neem jij zoveel vluchtelingen, dan neem ik er zoveel, het lijkt wel ganzenborden wat ze aan het spelen zijn en op de tafel ernaast?…

Er wordt nog wel eens een puzzel gemaakt, er wordt eveneens nog wel eens iets getekend, maar een spel zoals bijvoorbeeld het alom bekende Monopoly-spel, dat oeverloos gespeeld werd, ging in zijn geheel onder het kleed, omdat het spel niet af was en men de volgende dag weer verder ging! Zien we dat nog gebeuren? Nee toch?…

Er stond een naam van het bedrijf op die auto’s natuurlijk en alras was men erachter om wie het ging, want tja, op een goed moment gaat die file weer aan het rijden, tenslotte hoef je niet oeverloos voor de brug te wachten, anders zou je tenslotte nooit op de plaats van bestemming aankomen.…

Een nieuwe Kamervoorzitter, ook weer een actie die een hele dag in beslag moest nemen, volwassenen die geen keus kunnen maken, volwassenen die allemaal hetzelfde doen en dat is oeverloos zeiken over oeverloze onderwerpen, maar een keus maken voor slechts 1 persoon is al te lastig.…

Een stotterende collega toevoegen: “Niet druppelen, maar doorpissen”, of tijdens een oeverloos gesprek richting toilet verdwijnen met de opmerking: “Ik ga nu even naar mijn eigen gezeik luisteren”. Ik geef het onmiddellijk toe, dat waren geen staaltjes van fijnzinnige humor.…

Media-idolen praten liever oeverloos over allerlei onbelangrijke zaken. Ruim baan aan vrouwzoekende boeren, romances van sterren of de bedreiging door hoofddoekjes. En schrijvers lullen zich suf over moeilijke voeten of kappersbezoekjes. Maar hoe te voorkomen dat meisjes verdwijnen en worden verkracht en vermoord?…

Ze maken er in den Haag een potje van, debatteren, converseren, oeverloos zeuren en meneer handje wuif wuift alles weg en wil als een grote kleine jongen overal zijn zin in hebben....ik maak me maar niet meer druk, of vet om iets waar ik toch geen ene bal aan kan veranderen, ben dan tenslotte maar in mijn eentje en tja dan bereik je niet zoveel dacht…

Dan krijg je een oeverloos verhaal te horen over iemand die je nog nooit hebt gekend. Trivialiteiten en flauwekulverhalen laat ik graag mijn deur voorbijgaan en eenrichtingsgesprekken hou ik evenzo voor gezien. Het geduldige oor weiger ik nog langer te luister te leggen. De egotripper kan me gestolen worden. Zonde van mijn tijd.…

Ik ben een mens en ik vind het niet leuk – oeverloos quoten van Carice van Houten die ontsnappen wil aan al die media-aandacht, of van dat soapsterretje X dat droomt van die ene grote filmrol, zei ik. Maar wat wilt u dan? Wat wil ik.…

Het is puzzelen, debatteren, regeren, onderzoeken en praten, oeverloos praten en discussiëren, niemand weet ( wist) wat te doen, niemand heeft enig idee waar goed aan te doen, immers: in het begin werden mondkapjes aanbevolen, maar die dingen waren nergens te krijgen, net zomin als handschoenen, ook al een product wat men maar wat graag wilde hebben…

Ik ben die gladjanussen in maatpakken met oeverloos gezeur over ons geld, zo zat. En als er nou een beetje structuur zat in de verhalen, maar het is blijkbaar ook voor de mensen in de zaal niet om aan te horen, want de een, zit te sms'en, de ander te praten met zijn buurman en Mark?…

De grootste theorieën, die met slagen op de tafel werden geponeerd, hadden geen enkele gedegen achtergrond, er was geen ervaringsdeskundige bij, kortom, er werd oeverloos geluld.…

Wat een oeverloos verhaal, in huize T komt het voor dat we zeggen: we zetten geen wekker, dat is zo relaxed, echt waar, je hoeft niks, moet nog minder en alles verloopt op zo’n dag van een leien dakje. Geen punt, geen gehaast en nog beter: alle tijd aan jezelf hebben.…

Natuurlijk kan er een zich weer wanhopig in het prikkeldraad gooien en met vele verwondingen heroïsch doorrijden. dat is altijd goed om wat papier of zendtijd te vullen en voor oeverloos commentaar. Zoiets is altijd fijn voor de 'deskundigen' zo verdienen die ook weer een zakcentje. Kunnen ze weer wat sigaretten kopen.…

Anders kan ik blijven zwalpen als een zeilschip met een geknakte mast en oeverloos uitwijden over de vraag waar dit verhaal begint. Misschien kan ik maar beter zwijgen. Of nee, enkel ademen bedoel ik, en luisteren naar het gegons van mijn bloed terwijl ik mijn oren dichtprop en jullie dit voorbeeld volgen, de ogen samengeknepen.…

Iedereen voor haar wagentje spannen zoals het haar uit komt en oeverloos doorzeuren. Uiteindelijk krijgt ze alles wat ze wil voor elkaar. Af en toe moet ik naar haar blaffen: 'Terug in je mand', om haar duidelijk te maken dat ze zich op de rand van vrijpostigheid bevindt. Ze accepteert dat onmiddellijk en dat is maar goed ook.…

Al dat oeverloos gelul in al die programma's op al die zenders, het komt de spuigaten uit, maar niemand protesteert ertegen, omdat het de kritische actie ondermijnt, de gezellige gezapigheid 's avonds na een dag hard werken tenietdoet, want samenzijn is met name samen naar die flitsmachine loeren, elkaar soms wat aankijken, misschien een beetje knuffelen…

Nooit hoeven luisteren naar oeverloos geouwehoer van autistische beroepsgenoten in kantoortuin of boven de pisbak. Héérlijk! Alleen in het ruisende bos! Alleen in de natuur! Waar de seizoenen zichtbaar in elkaar overgaan. Met louter de geluiden die de schepping voortbrengt. “Ze hebben allemaal een kort lontje.…

staan we nog wel stil bij een rimpel op het water in oeverloos verlangen als deining naar geluk waar cirkels vloeiend weerkaatsen in zichzelf zachtjes breken in golven naar elkaar en ringen van liefde samengesmolten eindeloos groeien als rimpels op het water © 2004…

Op de bodem van dit oeverloos drama ontdekte ik ook nog drie voelsprieten van wat ooit rivierkreeftjes geweest waren. Niet één Michelin sterretje dreef er verder in dit droevige bedenksel van een blijkbaar overspannen brein. Het is maar dat ik er geen loep en geen mini hengel bij gekregen had, anders had ik die arme drenkelingen er zó uitgevist!…

Ten slotte luistert de Nederlander slecht en praat hij graag oeverloos over zichzelf, zijn of haar smaak, muziekkeuze, belevenissen, de kleinkinderen, de kinderen, het succes in het werk, de nieuwe keuken, de geweldige gezondheid, de kwaaltjes, en over nog meer klein en groot bier. En of de kookplaat bovenaan stond bij test van de consumentenbond.…

Nu moet ie zich verantwoorden, liggen partijen weer onder vuur en kan er weer gedebatteerd worden kan er weer oeverloos gezeur de ether in worden gestuurd omdat Ronald zijn boekje te buiten ging. Niemand die er nog iets van begrijpt, niemand die nog snapt, dat je met leugens blijkbaar dit land kunt regeren!…

Willem Thies schrijft over haar: 'Marsman wil huidloos zijn, oeverloos, grenzeloos - de tegenstelling tussen binnen en buiten, water en land, opheffen.' Dat spreekt me aan. Ze schrijft prozagedichten in de stijl van Rimbaud, kijkt daarin terug op haar jeugd.…

Tenminste dat dacht ik dan toch, wat je niet hebt, kun je niet geven, wat je niet leert kun je niet doorgeven, wat je niet meekrijgt, tja, zo kan ik oeverloos doorgaan over dingen die je al dan niet meekrijgt tijdens en gedurende je opvoeding.…