Alle inzendingen over wandelingen

Het Zuiderpark in Den Haag heeft botanische tuinen, maar er is werkelijk niemand die daar weet van heeft. Vandaag wist ik weer eens niet wat te doen, dan maar wandelen in het park, misschien was er iets te zwammen. Opvallend hoe groen het nog is, de bladeren vallen steeds later, maar de herfst...

De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en...

Lekker wandelen aan het strand is ieder jaargetijde heerlijk. Zo lang het droog en niet overbevolkt is op het zand. Nederlandse stranden zijn mooi, maar er zijn natuurlijk veel magnifieke stranden op aarde. Op stranden zie je vaak de invloeden van eb en vloed: 'de wisselwerking van de tijden.'...

Veel bekijks! Beeldschoon zijn ze, mijn twee schoondochters. De ene is een blondine, de andere een brunette. Beiden hebben een lijntje, dat je alleen in gebarentaal kunt omschrijven. Zij oogsten in gezelschap veel bekijks. Een gemiddeld bouwvakker, zou met genoegen zijn rug even rechten, als...

Heel lang geleden, om iets preciezer te zijn, in het voorjaar van 1946, schreef ik een opstel over een schoolreisje naar de Barendrechtse brug. Een reconstructie is bijna niet mogelijk. De dingen veranderen. Ik stond achter in de rij, ’s morgens om acht uur, wachtend op het fluitsignaal,...

“Kom, jongen!” Zijn oren vlogen de lucht in. “Kom op, slaapkop!” Hij hoorde een deur opengaan. De vroege ochtendgeur vloog recht zijn neus in. Hij hield van dit moment; het was het begin van een nieuwe dag. De keukentegels voelden koud aan zijn voetzolen. Hij rende de gang door, richting...

Tja, zo gaan die dingen. Na de dood van Cornelis hebben zijn nazaten de zooi, zoals ze zijn vakantiehuisje in het Brabantse in hun ongepolijste taalgebruik noemden, verkocht. Dat heeft ze overigens geen windeieren gelegd, die zooi. Om zoveel mogelijk erfbelasting te besparen is Cornelis bij leven...

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum "De Heikant" in Tilburg is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe de bejaarde bewoners hier sfeer of warmte kunnen vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de "Wandel-driedaagse" en mijn naam blijkt inderdaad...

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd,...

“En? Hoe ging de wandeling?” vraagt mijn man belangstellend bij de lunch. Ik wandel ‘s morgens altijd met Bodo, onze nu net eenjarige labrador-mix. Het gaat twee stappen vooruit, een achteruit. En dat bedoel ik figuurlijk en letterlijk. De ene dag gaat beter dan de andere dag. En die...

Zomaar een dag in januari. Ik sta vroeg op, want ik wil naar Zandvoort. Er wordt zware storm verwacht. Wanneer ik naar buiten kijk ziet het er grauw en somber uit. Maar ik wil toch, dus gewoon douchen, eten en wieberen, lekker uitwaaien. Dara en Lindy, de dweil en de bruine Labrador, worden al...

Het is gelukt schat maar je sergeant-majoor zag zwaar af. En zit nu geradbraakt thuis. Regelmatig schiet er een spier in de kramp. Waarna ik opsta om minutenlang in de kamer rond te zwalken. Elke verovering heeft een prijs – wat jij! Om 9.50 kwam ik van huis uit in Ouderkerk a/d Amstel aan. Geen...

‘Ik voel me niet goed,' zei Olifant,‘ ik moet al weken kuchen.' ‘Maak je je weer ongerust,' vroeg Muis. ‘Ja' ‘Nou, ga dan naar de dokter.' Ze liepen over een klein dijkje in de buurt van Waternis. Olifant trapte voortdurend naast het pad. Hij lette nooit op waar hij zijn poten...

We zouden een wandeling maken op grote hoogte. We konden met een bus de Stelviopas oprijden, ginder het wandelpad nemen naar de Furkelhütte en vandaar met de stoeltjeslift terugkeren naar het dal. Enig probleem: het weer. De gletsjer zat in de mist en de lucht was grijs met dreigende wolken....

...ze met elkaar af en maken ’s middags lange wandelingen. Op een leeftijd waar mensen in Nederland al lang achter de geraniums zitten, kom je ze hier vaak nog kilometers van hun huis verwijderd in het veld of in de bossen tegen. Neem nou bijvoorbeeld Madame Duval, een buurvrouw bij ons in de...

Sommige mensen maken zich druk over van alles, zoals het verspreidingsgebied van de vuursalamander, de teloorgang van een ondersoort van de steenbreekfamilie of de habitat van de Indische olifant. Ze willen beschermen, vasthouden aan wat eens was maar nu dreigt te verglijden in de tijd. Men gaat...

Amsterdam, Februari 2018 De film gaat er echt komen. Een spannende film over de dagen oorsprong. Hij weet het nu zeker. Ze gaan een film over de dagen van oorsprong maken. Er hangt een zoete geur van regen in de nachtelijke achterbuurten van de stad. Er staan hier veel gebouwen leeg, om te...

“Waar hebben jullie het dan gedurende zo’n weekend over," vraagt mijn vrouw als ik weer thuis ben. Ik heb net een weekend weg met vrienden achter de rug. Ik realiseer me dat ik het antwoord meestal – het is een jaarlijks terugkerend fenomeen - schuldig moet blijven. Ik heb daarvoor wel al...

Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan gingen mijn ouders op zaterdagmiddag naar de markt, want daar...

Eerder weg dan we gepland hadden: wat moeten we met dat extra dagje thuis? Het betekent dat we minder goed voorbereid zijn op deze kampeervakantie. Onderweg blijken alle zelfopblaasbare matjes lek, de tent niet droog ingepakt te zijn, weerplekken te vertonen en te stinken en de lamp is niet...

Buiten was het bar slecht weer, slagregen en storm uit het zuidwesten, de donkergrijze wolken joegen snel voorbij. Zwartje, mijn kat, lag dichtbij de kachel te spinnen en keek af en toe naar mij of hij zeggen wilde, gaan we nog wandelen, want bij dit weer gaat hij graag uit. Het is een bijzondere...

We waren de "heksenkring" van vuurrode vliegenzwammen onoplettend en achteloos gepasseerd, maar toen we op onze schreden terugkeerden, zagen we opeens de prachtige paddenstoelen in een cirkel staan, die aan mijn doorgaans zeer zwijgzame wandelgenote de woorden "pràchtig!", "pràchtig!"...

Op de zeventiende september was het rumoerig en druk zoals gewoonlijk op de Westermarkt. De auto's reden af en aan en de mensen krioelden zoals altijd in de winkelgalerij. Het was op die dag alsof de zomer afscheid wilde nemen en haar vertrek nog kracht bijzette met extra warmte. Mijn...

Als de verkeersaders die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het...

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden...

We waren op die lentedag, die kennelijk het immense, alomtegenwoordige leed van de wereld getrotseerd had en stralend en schitterend met majestueus licht en bloemen van velerlei makelij een nieuw seizoen representeerde, de witte bosanemoontjes gaan bewonderen die zomaar uitbundig krioelden op de...

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere...

Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen.Ik wist niet welke...

Kenau Alie zat voor het raam in de bijbel te lezen en zei tegen mij: ''Schenk nog een bakkie koffie in, ouwe.'' Ik stond op uit mijn fauteuil en liep naar de keuken. Ik hoorde de koffie pruttelen in de kan, omdat de vlam van het gas iets te hoog stond. Terug in de kamer wilde ik haar kopje...

Op de landkaart geven lichtblauwe vlekken met grillige omtrekken de plaats aan van de Oisterwijkse vennen. Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare...