Alle inzendingen over -bezorging

Hoewel ik afscheid genomen heb als columnist op deze site, kan ik het toch niet laten. Vooral omdat ik vol vreugde geconstateerd heb dat ik weer eens gelijk heb. Kevin Dutton schreef het boek met dezelfde titel als dit stuk. Al jaren ben ik er van overtuigd dat de meeste psychopaten...

De Tweede Wererld Oorlog was een hel. Veel, toen jonge mensen, moesten hun leven afstaan voor hun vaderland. Nu, na bijna 70 jaar, hebben veel grootheden weer eens wat gedaan. Een door een ghost writer geschreven toespraak gehouden of met een krans lopen sjouwen. Oude mannetjes werden met wat...

Somber gestemd ben ik, want mijn buurvrouw Alie, die mij altijd mee nam in haar auto om in het naburige dorp boodschappen te doen, is vorige week verhuisd met haar vriendin naar Purmerend. Ik genoot altijd van haar aanwezigheid, het gezellig samenzijn en de maaltijden die ze klaar maakte, vooral...

In de drukke kroeg kan ik nauwelijks mijn eigen gedachten volgen. De chaos overziend vraag ik mij af wat ik hier eigenlijk doe. Misschien zou een hobby toch beter zijn. Maar ik wantrouw mensen met een hobby. Hoe vinden ze daar de tijd voor? Er moeten dingen gedaan worden. Doelen nagestreefd. De...

Harim, ofwel De gleuf, deel III, tevens slot. Gedwongen door niet te plannen omstandigheden en daaruit voortvloeiende situaties ben ik sinds de tweede helft van het eerste decennium van dit nieuw millennium postbode met veel plezier. Officieel postbezorger, maar 'in de volksmond' ofwel op...

Er zijn van die dagen dat zelfbeklag bij mij vrijuit gaat. Dan voel je je opgesloten in een tredmolen van bloeddruk, grieperigheid en ander ongemak. Gebruikelijke defensielinies, zoals betablokkers, rode tijgerbalsem, thee-met-kornatenhoning, up-tempo’s van Billy May’s Big Band en een stevige...

Subtitel: de Gleuf III, tevens slot. Dit is het laatste deel in een serie van drie, 3 dus, betreffende de Gleuf. Zeker heb ik de gleuf als synoniem van brievenbus beschreven en dus behandeld, daar ik van professie postbesteller ben, waarover ik inmiddels redelijk uitgebreid mijn licht heb doen...

Kenau Alie vroeg of ik mee ging naar Assen, want ze had wat nodig voor haar eigen genoegen. We sloten de deur van ons huis en liepen bijna één kilometer naar de bushalte. De bus stond er al met veel passagiers. Alie kon een plaats vinden naast een jongeman en ik achter haar naast een jonge dame....

Wat een dag vandaag, qua breaking news dan tenminste. Er valt niet tegenaan te rijmen. Ik werd wakker met Jack - Chucky- de Vries die na een amoureuze stap buiten de gedemilitariseerde zone van het huwelijk - 'Maar schatje het is niet wat je denkt-' voorlopig even in de kazerne uit de gamellen...

We hebben de bergen de bergen gelaten en zijn weer thuis. Eén berg is ons gevolgd: de vuile was. Nu ik het propere sokken- en slipjesbestand weer tot normale proporties heb kunnen doen stijgen (om van de quasi volledige iets-meer-stof-bevattende zomercollectie te zwijgen), ga ik enige anekdotes...

Des avonds het was winter kon mijn goeie vriend naar buiten. Veilig verscholen achter een dikke trui liepen we door de vrieskou des avonds. Er was geen dealer die hem herkende. We waren iedere week op bezoek gegaan naar de vrouwelijke arts. Zo hadden we ontdekt dat we zo zonder problemen door...

Hekjes bestaan er in allerlei soorten, maten, kleuren en materiaal. Hierover uit te weiden is geenszins van waarde, daar allerminst duidelijk is of dit alles relevant is voor mijn verhaal. Importantie lijkt irreëel, maar het tegendeel bleek recent waar. Alles dat niet belangrijk lijkt, zal ik...

Na de ethische hack die zoveel onregelmatigheden aan het licht bracht dat de eerdere lijsttrekkersverkiezing ongeldig moest worden verklaard, vandaag herkansing voor het CDA. We praten erover met Maarten Domburg Procesbegeleider. Klaar Meneer Domburg? Zeker weten meneer Trawant!  Onze IT...

Op RTL4 was de 3e uitzending van 'zo lang ik leef' een programma met vijf mensen, allemaal ziek. Een man heeft ALS, de overigen kanker, in elk geval ook vrouwen (net als ik dus) met borstkanker. Peter van de Vorst presenteert het en volgt de mensen, van wie er een paar (of eigenlijk allemaal) aan...

‘Hoi Fred, hoe gaat het met je een poosje niet gezien.’ ‘Kan kloppen, ik had het razend druk deze week – overwerken en zo. Je kent dat wel.’ Een “poosje” hield voor de twee gezworen vrienden in dat ze elkaar de hele week nog niet hadden gezien. Ze deden veel dingen samen en deelden...

De dagen worden korter, om half 8 is het al pikkedonker. Langzaamaan wordt het kouder,alhoewel ik gisteren nog 19 graden constateerde. Het waait, de bladeren vallen, zo ook de regen. Achter de televisie met een bakje thee bekruipt me ineens een rotgevoel. Gadverdamme, de feestdagen komen...

Onze (inter)nationale grootgrutter, die allang niet meer op de kleintjes let, geeft een maandblad uit, dat in alle filialen gratis klaar ligt om te worden meegenomen, Allerhande genaamd. Nu heeft die naam voor mij een bijzondere betekenis, die ik even moet uitleggen. Ik ben opgegroeid in een...

Nee, dit stukje gaat niet over brieven aan de Tweede Kamer. Daar hebt u, net als ik, waarschijnlijk allang uw buik van vol…! Want in Den Haag heeft men TNT Post BV niet nodig om brieven te verzenden, die worden meteen voorgelezen voor de verzamelde parlementaire pers. Daar valt voor de nazaten...

Laatst Linda de Mol nog gezien in Zomergasten? Ze verweet het Nederlandse publiek vaak zo onverschillig te reageren op een gewonnen prijs. Tegenwoordig wordt een cheque van 200.000 euro schouderophalend in ontvangst genomen. In combinatie met de woorden: ‘Oh, wat leuk’. Linda heeft gelijk. We...

De bel ging. Verd…mompelde ik omdat ik net bezig was de kaas op de lof te smelten. Als je lekkere lof met kaas wil maken dan is de duur van het smeltmoment cruciaal. Te lang en te heet smelten geeft een gele drab. Te kort en te koud is een afknapper. Nog nooit was het me gelukt om mijn gezin een...

De nieuwe advertentiecampagne van de Volkskrant geeft een stem aan het goede volk, dat niet schreeuwt, zich laat informeren en niet neerkijkt op anderen. Prototypes van de überabonnee staan dagelijks paginagroot in de krant. Gemiddelde, gezonde, zo op het eerste gezicht tolerante lezers die eerst...

De buurt gaat achteruit, zei mijn vader toen hij nog leefde. Bijna op elke hoek was een café gevestigd en er was er weer één geopend door de locoburgemeester, Krikke. Ik zei toen tegen hem: Ik was erbij, vader. Hij stond met een vol glas bier te zwaaien en gooide de inhoud op de helm van de...

De VVD leidt met meeuwen af, de visjes zijn in. Ik ken mensen die er zonder ze uit te vergroten niet van kunnen slapen. Ze genieten daarom speciale bestrijders, visjesuitdrijvers. Terwijl ze absoluut niet gevaarlijk zijn. Ze bijten niet ze ontharen niet ze krabben niet ze jeuken niet. Ze zijn lief....

Mensen, lieve mensen, ga niet stemmen! Laat de karavaan voorbijtrekken. Geloof niet langer in het valse spelletje van de Democratie. Het volk regeert niet. Het volk beslist niet. Het volk bestaat niet. Tuin er niet langer in. In de greatest show on earth. Alle politici werken voor dezelfde...

De Amerikanen noemen het ‘gutfeeling’ het onderbuikgevoel en dat van mij zegt dat Europa Oekraïne in de steek gaat laten. Langzaam, stilletjes en op kousenvoeten, maar het gebeurt. Onze demonstratie van solidariteit en strijdbaarheid duurt te lang en kost ons gewoon teveel. De schrik is in...

Toen bekend werd dat oud-minister van Financiën Gerrit Zalm gekozen had voor het grote geld van Scheringa, spraken naïeve Nederlanders daar schande van. Huichelaar, graaier, verkwanselaar van het liberale erfgoed: er zijn ergere scheldwoorden gebruikt voor het inhalige gedrag van Gerrit. Men...

Joost Ravoo is de PR-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Zijn werk is dus de NS een positief imago te bezorgen. Dat is natuurlijk een bijna onmogelijke opgave. Veel treinen komen te laat, als overstappende reizigers op het perron arriveren rijdt hun aansluiting letterlijk voor hun neus weg...

Hij noemt het ‘zijn’ stad, Oostende. De plaats die hij dagelijks afschuimt in zijn zoektocht naar de zin van het leven. Voornamelijk een leven de naam amper waardig. Het gevoel van nuchter zijn kan hij niet eens meer omschrijven. De laatste dag dat hij niet dronken was, weet hij zich al lang...

Zij ergeren mij mateloos. Wat zeg ik, het is veel meer dan dat. Ik haat ze gewoon. Overal kom je ze dan ook tegen, op de onmogelijkste plaatsen. Op sommige dagen zie je er geen, op weer andere, véél meer dan je lief is. Zij hebben nooit mijn sympathie kunnen wegdragen, en dit al sinds mijn...

Stil, heel stil zat ze voor het raam. De vogeltjes in de tuin schenen haar te accepteren als een ongevaarlijk standbeeld, dat hen nooit zou kunnen bedreigen. Toch wist ze wel beter, want één onverwachte beweging en weg waren ze allemaal. Het was erg bijzonder dat ze er allemaal weer...