Alle inzendingen over Dieven laten knielen

Mevrouw was wonderlijk uitgedost. Zij droeg een zwarte hoed met veel tierelantijnen eraan. Ik werd hartelijk verwelkomd want vandaag was het de grote dag van de opening van "Het Boshuis", de nieuwe voorziening voor ouderen van "De Wever". Hoewel we genodigd waren voor het grote feest, koos...

Blauwe lippen verkrampen, als het grind knarst onder zolen. Ik ril voor de hamer die trilt in de zwetende vuist, onder neonlampen. Je hoort hoe hij een knie verbrijzelt, botsplinters in weefsel. Zijn adem jaagt onder koud neon en houdt me gegijzeld. De tang wringt de gouden kies uit mijn kaak,...

Ik verstuur mails naar Mirjam, waarin ik uit de doeken doe, waarom het weer spaak liep met onze liefdesband. Ze vertoeft nu ergens bij vrienden hier in Gouda, ik weet niet waar. Ik ben al wel op de thee geweest bij de tijdelijke huurders in haar woning. Over twee weken zal ze zeker terugkeren in...

...moest ik mijn deel van het gevalletje aan de man laten zien en deze liep mee, ter controle naar mijn fiets? Pas toen kreeg ik haar mee… oké, de stalling is gratis maar dat wil dan toch niet zeggen dat: wanneer er op het bord staat: bewaakte fietsenstalling, Jan Rap en zijn maat (van het...

Sietse Ligthart had in zijn 49-jarige leven nooit veel geluk gekend. Weliswaar was hij nog redelijk goed gezond en daarvoor moest hij blij en dankbaar zijn (dat had dominee Wiggersma kort geleden zelf nog tegen hem gezegd) maar het viel niet te ontkennen –waarom doekjes erom winden?- : Sietse was...

Tijger loopt door het bos. Een zachte wind brengt de geur van het voorjaar met zich mee, en fluistert zacht door zijn vacht. Zijn grote poten lopen geruisloos door een dikke laag mos. Zijn ogen glanzen en lijken een licht te verspreiden dat van binnenin lijkt te komen. Zijn staart zwaait loom...

Lijkt me heerlijk, een dag zonder reclame, geen journaal, geen politiek Den Haag, NOVA-loos, geen Estlanders of Letlanders dan wel Lee Towers, mijn bakstenen straatje wil niet witgeverfd en ook niet uit zijn voegen, wel samenleven omdat je er woont, en dan kijk je per ongeluk toch naar de tv,...

Ik was heel erg verliefd op haar, Jenny van der Harst, een schone Scheveningse. Nooit geweten of het wederzijds was, ik denk van wel, maar het kon niet, haar dominee predikte iets anders, niet te geloven dat een altaar afstand predikt. Voorbestemd, maar niet voor mij. En dan zingt Johan...

...er altijd reaguurders die teksten menen te moeten achterlaten als: "De volgende keer gewoon laten zitten, die komt er vanzelf weer vanaf."

In het bad van kleuren als de beelden in mijn droom, samen zwemmen als een vis in het water. Dat is een wereld op zichzelf ver weg van de mijne en dan toch zo dichtbij en dan ademloos staren naar het doek, van alle schroom bevrijd! Laat deze gevangenis,ga mee, met de stroom, tegen de stroom, met...

...gezond is, derhalve ook goed om de zorgkosten te laten dalen. We moeten de spirit van de Gouden Eeuw weer terug. De overheid hoeft je achterwerk niet af te vegen als je gedefeceerd hebt. Het aantal hoogbejaarden zal volgens de verwachting blijven groeien. De overheid zal dan vaststellen dat...

Ze was gekomen met een rollator. Hssr grijze, onverzorgde haar hing tot op haar schouders. Ze had een leven lang schoongemaakt, gekookt, gewassen en aardappels geschild, maar de creatief therapeute wilde haar nu leren schilderen. Zonder enig zelfvertrouwen, aarzelend en stuntelig, hanteerde...

Waarom deze Hartenkreet: omdat dit te gek voor woorden is, daarom! Zie de link! Laat U Horen.....

Sensationeel nieuws! DE Encyclopédy is vrij in te zien op internet. We kunnen ons emanciperen in Europa. JA JA echt waar de enige echte. Die van D’Alembert en Diderot. Voor eeuwig Leve de Verlichting! Vive la Lumière! Compleet voor zover ik nu kan bekijken! Hun Encyclopédie het...

Met mijn vijfenzestig jaren ben ik een jongbejaarde. Boven mij schemert een donkerblauwe hemel, die op komende levensavond duidt. Daarachter zie ik de einder als een zwarte bergketen: vragend en wachtend duister. Vlak voor mij ligt een bruine vlakte, verzoekt om rustig toe te kijken. Ergens, in...

Ze leefde de laatste jaren op chips en pinda's. Haar gewicht was opgelopen tot tachtig kilo sinds de neerslachtigheid had toegeslagen; neerslachtigheid om drie mislukte huwelijken, neerslachtigheid om onwillige, moeilijke, ongezeglijke dochters, die haar in het gezicht uitscholden en uitlachten,...

Een van de roemrijkste tv-tunes staat op naam van de westernserie ‘Rawhide’. Het effect zit hem in de ritmische stem van Frankie Laine, die de ongetemdheid als geen ander overbrengt en in zijn rauwe kreet, aan het eind van iedere ouverture. Je ziet de veedrijvers voor je. In de jaren zestig...

...wel, het is niet hetzelfde. Wanneer nader tot elkaar komen dan niet meer mogelijk is blijft er een ding over, elk je eigen weg gaan. Indien loslaten niet mogelijk of wenselijk is, is vrede sluiten met de situatie de enige optie en koesteren wat er wel is en dat is die hartverbinding.

...lange uitleg over hoe alles werkte, ook niet laten kennen en besloot hem dus dan maar te kopen. Daarna ben ik nog even hun tuinafdeling over gelopen – altijd leuk. Zie ik enkele prachtige kleurige in bloei staande struiken (je gelooft het niet twee voor de prijs van een). Die neem ik mee...

Op een late augustusdag is het licht mild en gedempt. Op de weide naast het drukbezochte terras van Restaurant "De Zeven Geitjes" in Tilburg West huppelt een prachtig wit paard met wapperende staart. Aan de horizon die onze blik begrenst, passeren de treinen in aan elkaar tegengestelde...

...nou schatjes tussen zitten, dragonders, dwazen dieven of moordenaars: God schiep de wereld. Met alle bijkomstigheden vandien. Hij kon natuurlijk nooit vermoeden dat er zo'n enorme bende gemaakt zou worden van die mensheid, dat er mensen zijn die regels en wetten overtreden, dat er mensen...

...een harem van exorbitante maten op te bouwen; de dieven hebben verstand van geld en lingerie: dat zijn dus vrouwen. Alexis de Roode is geboren in 1970 te Hulst. Hij groeide op in de Heilige Landstichting, een dorp in de bossen rondom Nijmegen. Later hadden zijn ouders een...

...Carmiggelt lezen, een bestofte zonderling daargelaten, maar desondanks is de brute diefstal van de bronzen Simon en Tiny Carmiggelt uitgemeten tot een nationale tragedie, dus heeft hij in het collectieve geheugen van Nederlanders nog steeds een prominente plaats. Hij had trouwens een mooie...

...een brandmerk dat bleef bloeden. Ik zie een man knielen voor de splinter van het kruis. De geschiedenis ligt te gisten in elke nis. Ik lees mijn versleten reisgids. Een vrome koning wou hier op kruistocht. Hij viel in vreemde klauwen. Zijn losprijs was de schatkist. Hij dacht: “Laat het...

...Siebelink moet nog een boek schrijven getiteld 'Knielen in een koeienvlaai.' Bescheidenheid siert mij niet. Ik ben trots op mijn boek 'Als ik me ophang breekt het touw.' Mijn tweede boek schiet aardig op. Er staan ook al 27 publicaties van mij op deze site. De redactie heeft er maar een...

...werden geoogst, kreeg de buurman een overvolle wasmand met peren. Toen heb ik dit nooit geweten, mijn moeder vermoedelijk wél. Ik ben moeder heden nog steeds dankbaar, dat zij nooit iets heeft laten merken op moederdag, maar zo is zij ten voeten uit; ik hou van haar. Hopelijk mag zij nog een...

...is niet erg attent. Heb je Iris eigenlijk ooit laten blijken, dat je er blij mee bent?” “Ik geloof het niet”, moet ik met het schaamrood op mijn gezicht bekennen. “Maar, ik zal hierbij deze inzending, als verlate dankbetuiging, aan haar opdragen; mocht ze niet gecharmeerd zijn van de...

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en...

...Of het nou op straat is of via ons stemrecht, we laten blijken dat we in het algemeen niet meer zo blij zijn met hun komst. Hierdoor voelen buitenlanders zich nauwelijks nog welkom. En dat is het eerste wat je nodig hebt als je een land binnen komt: een gevoel van welkom. Niet per se een warm...

...ouwe, heb jij het licht in de schuur laten branden?'' ''Nee, vandaag ben ik niet in de schuur geweest, ik ga wel even kijken. Voorzichtig deed hij de deur naar de tuin open en liep naar de schuur en zag tot zijn grote schrik, dat een kerel de schuur uitkwam met zijn nieuwe...