Alle inzendingen over Dode Zee Rollen

...het niets zie ik in de verte zijn machtige vin uit het water komen, en voordat ik goed na kan denken over de gevolgen, stap ik het water in, mijn zeeman tegemoet. Hij lacht en wenkt en als hij dichtbij genoeg is pakt hij mijn hand, ik voel warmte door me heen stromen en volg hem, de diepte in...

...geen weet van de vele doden die er vallen op zee. En misschien weten ze wel dat er doden vallen, maar willen ze zelfs dan nog proberen om de oversteek te maken. Zijn zij dan het probleem? Zo simpel kun je dat niet stellen. Er zullen altijd mensen zijn die op een beter bestaan hopen. Een...

...de helling van de berg van het leven af komen rollen en heeft mijn geluk verpletterd. De lelies, asters en narcissen liggen verdord ter aarde en schijnen voor eeuwig een vale weerschijn in mijn hart en ziel te moeten hebben. Leegte heerst in mijn innerlijk; de leegte van een eindeloze...

...Hij weet niet wat hij heeft veranderd. De rollen-patronen in bed, ze zijn niet meer bedreigend. Ik weet nu hoe ik mezelf kan geven aan de liefde. Het is geen gebeurtenis, maar een blijvend gevoel. Mijn lichaamstaal spreekt boekdelen en hij is zonder vraagtekens aan het lezen in het...

Misschien denkt U er ook wel eens aan, zo van: was ik maar een paar jaar jonger, was ik maar 30 of 40 of iets in die trant, gewoon, was ik maar…denkt U dat ook wel eens? Of bent U een van die mensen die qua leeftijd niks te vragen heeft, en daardoor niks te klagen? Niet dat ik nou wil klagen,...

...erdoor gewekt, nu beweegt hij niet, dauwdruppels rollen als tranen langs het grote hoofd. Van tijd en dood heeft een dier geen weet, hij gaat bij z’n dood op in de natuur, er komt geen verdriet aan te pas. Een paar jaar na het bezoek van David aan Amsterdam laait het geweld in Soedan op, al...

...bovenkamers zijn alleszins de moeite waard om te rollen daar zij met vele anderen, toen en nu, de vrijheid van anderen beperken! In 1956, 't vroor 11 graden, was Picasso's chef-d'oeuvre in het Stedelijk Museum in Amsterdam te bewonderen. De kijker aanschouwt de chaos tijdens het...

...als neemt men een duik in een ijskoude zee met oprijzende golven... De mensen die voor deze lezing zijn komen opdagen hebben door leed en verdriet getekende en gehavende gezichten. Aan de spreekster wordt na afloop een enorme bos uitbundige witte rozen uitgereikt en de aanwezigen...

...ik kan vooraf altijd blaffen, zodat hij op tijd weg kan komen. Het enige wat kan gebeuren is dat je kunt struikelen.’ ‘Toch zou ik het willen doen: varen op zee. Je moet zoiets gedaan hebben, Je leeft immers maar één keer.’ ‘Nee Charlie,’ zegt Snoopy tegen z’n vriendje,...

...pas later, veel later weer in beeld te komen. De rollen werden omgedraaid: Brenda werd degene die moest zorgen, en haar vader, mager van het roken en het slechte eten, verwende met hapjes en eten. Ze zorgde ervoor dat hij vanuit zijn vervuilde flat verhuisde naar een huisje dat we voor hem wat...

De zijnsconstante die de menselijke entiteit in zich draagt,is een onvoorwaardelijk zijn en zou eigenlijk is moeten worden genoemd. De cesuur die het sterven schept is het breukvlak tussen twee delen der materie welke eigenlijk één zijn. Alleen in onze lineaire,driedimensionale wereld lijkt het...

Velen zijn gewoon om te zeggen dat we maar een leven hebben. Nu eigenlijk hebben die mensen die dat zeggen gelijk maar niet helemaal gelijk. Ze hebben ten dele gelijk. Dit leven is werkelijk eenmalig. Wat wij met dit ene leven doen bepaalt wat we in de eeuwigheid mogen zijn. Wanneer we geen leven...

Wat is dood? Het woord ‘dood’ roept bij de meeste mensen een gevoel van angst en verdriet op. Veel mensen hebben in hun naaste omgeving immers wel iemand verloren. Liever denken we niet aan de dood en stoppen het weg. Toch behoort de dood net als de geboorte bij het leven. Er is een begin en...

Je staat er niet zo vaak bij stil. De dood. Totdat hij op je pad komt. Bij de een wat vroeger; bij een ander later. Soms letterlijk. Een goede vriendin overleed ooit tijdens een hardloopwedstrijd. Maar wie denkt er nu aan de dood van een achtjarig jochie bij een marathon zoals in Boston? Ik wel,...

We weten dat de dood bestaat. We weten ook dat we er vroeg of laat mee te maken krijgen. In onze kring of zelf. Natuurlijk snap ik dat het niet altijd het goede moment is om over de dood te beginnen. Je hart luchten doe je ook niet als je met collega’s bij de printer staat. Nu ik wat ouder word,...

...ga jij nou koffie drinken met Amy straks?' De dode ligt er dood bij. Maar is dat dan dus niet helemaal. Of is dit suggestief? Ja, het is suggestief om te opteren dat je nog kan waarnemen als je dood bent. Dat doe je in feite als je in diepe slaap bent ook niet. Ik tenminste niet. Maar het...

...de bevrijding en de rust betekende die zij zozeer wenste, na een ondanks alles turbulent en getormenteerd leven. De verschijnselen van desoriëntatie wanneer zij de weg in de stad niet meer kon vinden, schenen onoverkomelijk en zo allesoverheersend dat zij met haar zwakke brein wilde kiezen...

... Samen leefden we, samen werkten we en samen beleefden we die zo schitterende zomer in Oostenrijk, zo lang geleden. Je wenste zozeer te rusten in de Vaderarmen van de dood. Je wens is vervuld. Ik zal je nooit vergeten. Je vriendin Ineke

...over de Oosterse lente in lichtgetinte landen. Men wil af van die onschendbare, zichzelf verrijkende, kliek. Of er daarna iets democratisch ontstaat is onduidelijk, maar er zullen koppen rollen, dat is wel duidelijk. In Nederland gedogen, neen, juichen wij zo'n kliek toe als de deuren van...

...groen weer plaats voor een natuurlijker zeekleur. Misschien dat mijn zintuigen toch enigszins waren beïnvloed door de de omelet met mescaline paddenstoelen, die ik als diner in dat obscure eethuisje had gegeten. Misschien, maar dan toch wel heel bijzonder, want waar kwamen dan al die...

"Laten we weer eens een avondje muziek doen“, mailde een vriend weken geleden. Hé ja, goed idee, maar wat? De sympathieke Jools Holland, of de iets minder sympathieke Chris de Burgh in Amsterdam? Of klassieke muziek met natuurfilm, ook in Amsterdam? Eén ding wisten we zeker, die...

...in huizen. Auto’s waren speelballen. De zee, de Stille Oceaan wordt hij wel genoemd, sprong over de wering, rende door de straten, brak deuren open, spoot door ramen alsof ze er niet waren en ergens op een hoge plek in het midden van de stad liep het een kelder in waar misschien een...

Zoals de door sponsoren gefinancierde flyer reeds aangaf, waren de Kingsnakes niet de enige band op dit bluesfestival. Het podium werd naast deze Bommelse bluesband eveneens door vier andere muziek-kunstenaars in groepsvorm betreden. Wat al deze muzikanten bindt, is de Afro-Amerikaanse...

...hoe die golven één voor één aan komen rollen! Ik kijk er gefascineerd naar. Opeens wordt mijn hoofd onder water geduwd. Na een paar tellen word ik aan mijn haren ruw het water uitgetrokken. Ik proest het uit en snak naar adem. Net als ik denk veilig te zijn, word ik nogmaals, met...

Ik ben van '49, volgens Dylan 'a very good year'. Dat klopt ook wel, rock & roll 50, driekwartmaat 60, disco 70 en house 80, daarna alles nog eens dunnetjes over. Het is nu 2010, en ik ga zo ongelooflijk hard voor Rammstein en t.A.T.u., het liefst in combinatie. Alsof ik er in wil stampen...

...als door een wonder uitwijken voor de wegen. De zee wordt doorsneden door wegen, smalle wegen, enkele bredere wegen, wegen vol auto’s, vol files mag ik wel zeggen, en wegen vol vrachtauto’s die de producten van de kassen naar de voor het Westland belangrijkste plaatsen brengen: Schiphol...

...toestromen, druk gebarend keken ze omhoog. Daar kwamen de lifeguards, voordat ik kon verzuipen in zee bedolven onder de parachute wisten ze me op te vangen.

...nemen, nu moet ik wel. Met pijn in mijn keel omdat ik niet wil huilen zeg ik in mijn hoofd,in mijn gedachten, gedag van opa. Tranen rollen in overvloed bij de mensen om mij heen. Maar ik kan het niet. Ik breek van binnen, waar niemand het kan zien.

...zwarte water. Maar de zwaarte en het verdriet zullen mijn hart weer verlaten. Als de branding en het getij die aan komen rollen en terugwijken laten zij mij weer met rust en opnieuw zullen vrede en vreugde bezit van mij nemen.

...daarachter terug.... Achter alle voordeuren ontrollen zich individuele levens met kennelijk noodzakelijke individuele wederwaardigheden... Stuurs, nors en harteloos staren zij vanachter de ruiten van hun voertuigen de wereld in.... Maar toch.... Mevrouw is gevallen te midden van de menigte....