Alle inzendingen over Dode Zee Rollen

...hartstikke goed, zo voorkom je die soep, in de zee- en oceanen immers? In plaats van die plastic rietjes doen we gewoon papieren rietjes, heel erg goed idee hoor, ware het niet dat we de kleine pakjes niet meer gebruiken want die papieren dingen zijn dus echt te goor voor woorden en dat niet...

...kaak worden gesteld, voetstukkend moeten koppen rollen. Een en ander moet ik nog op een rij krijgen, tijd voor vrij maken om duidelijk te maken waarom ik voel wat ik voel, kernwoord daarbij is 'onbehagen'. Het zal gaan over graaiers, zoetzuur en interim-managers, bonusjagers en...

...lachen zich de ballen in de broek, geld moet rollen, 'pecunia non olet' zegt de opperhork. Het iets hogere echelon schreeuwt zich de longen uit het lijf, kunst moet blijven. De kunst zet zichzelf echter betaald voor joker. En Bea creaat maar door, kleit zichzelf een kunstkop. Kunst zou...

... Veel succes mensen allemaal. Laat het succes maar gaan rollen. Van mij even een duwtje in de goede richting.

...en het specifieke geluid van aan en afrollende kiezels. Elk strand heeft zijn eigen geluid en sfeer. Alleen de zee is de constante factor; ze golft af en aan in al die verschillende kleuren van grijs, groen tot baby blauw en zelfs zilver wit. De zee. Prachtige plas water....

...chemicaliën met intelligenter leven in zee. Fokt een cumulatief bewustzijn. De grote catastrofe, een omslag in de revolutie. Het loofgroen op het land biedt geen verweer en sterft af of collaboreert en sluit zich aan bij de wiermutanten. Oorlog tussen flora en fauna. Continenten...

...1940. Het bombardement bedreigde de stad aan de zee en haar bevolking: in de verte donderde en raasde het. Mijn moeder was twintig jaar oud. Ver van haar ouderlijk huis, in een vreemde stad, bij vreemde mensen had ze onderdak gevonden in een armzalig huurkamertje. Honger en eenzaamheid waren haar...

Ik kijk vanaf het strand naar de horizon. Kerstmis zonder jou. De eerste. De eerste kerstmis zonder jou bedoel ik. Vergeten doe ik niet. Kan ik niet. De pijn in mijn ziel verhindert dat. Waarom moest het zo zijn? Waarom al die pijn? Maar ik weet dat als het ooit mijn tijd is dat jij me zult...

...zijn verleden, op de eindeloze golven van een zee van herinneringen? Hij ademde een paar malen diep, borg de verrekijker voorzichtig weer in de tas en slingerde de riem om zijn schouder. Hij begon weer te lopen langs de waterlijn. Een eenzame meeuw scheerde laag over en krijste over het...

...van de verbaasde gezichten in de ochtend. Ik moest de negatieve reacties van de campinggasten op mijn travestie-outfit nog verwerken, want die waren van een zeer groffe soort, alsof ik een op vrije voeten gestelde zware crimineel was. Het heeft mijn visie op de doorsnee mens met bakken aan...

Het Bijbelboek Openbaring 15:2 maakt melding van een heugelijk en veelbelovend beeld: Onze Heiland, die zichzelf offerde en de afschuwelijke kruisdood stierf, ging na zijn verrijzenis naar het Hemelse Rijk om te heersen over het heelal. Daar zit hij als zegevierende Vorst aan een geweldig groot...

...neer gaan. Het roeibootje hobbelde over de hoge, rollende waterruggen. Joost werd hard voortgeduwd, telkens opgetild en neergesmakt. tot zijn grote schrik werden de golven steeds groter en woester. "O, hoe zal ik me nu redden?" jammerde hij. "Ach, wat een wreed einde ga ik tegemoet!" Joost...

...In jouw werk schrijf jij met passie over de zeevaart en over jouw woonregio. Voorts werd jij leraar aan het Magistral Institute van Livorno, waar jij na jouw huwelijk in 1936 met Margherita Amicarelli naartoe was verhuisd. Margherita was in 1932 afgestudeerd als lerares natuurkunde aan de...

...en bossen van grijze of gekleurde damp. De zee is meestal een gelige of groenachtige vloer, die zich enigszins plooit en weer strekt. Bij harde wind trilt en bolt dat grote vlak zich met sierlijke schuimkrullen. Een niet al te zware storm heeft zeker ook bekoring. Tenslotte, steeds weer...

Tsjêbbe Hettinga; 1949 - 2013 Hettinga, helaas wás, een beeldbepalende Friese dichter, die vooral bekendheid genoot door de voordracht van zijn poëzie, vanwege zijn blindheid, uit het hoofd. Vaak ging zijn voordragen met muzikale begeleiding gepaard. Deze helaas te jong gestorven poëet...

...schreeuwde de eikel. "Ik had daar bij de zee willen blijven!" "Doet het er zoveel toe waar je terechtkomt?" pufte de wind. De regen spotte: "Je mag blij zijn met het reisje dat we jou geven!" Eindeloos lang leek die natte vlucht op de wind. Tenslotte landde de eikel ergens in de...

...vol genegenheid. Ze was alleen achtergebleven, met haar tranen en haar herinneringen. Ze was volwassen, volwassen, en de enige herinnering aan hem was de zee. Hij, hij was een kind van de jeugd, zou altijd stil blijven staan en toch doorgaan, zo veel verder dan zij ooit zou komen. En ze...

...wegeltjes en zandtunnels om de knikkers te laten rollen. Gewoon dat onbezonnen kindgenieten van de momenten, die echt gewoon de momenten waren, niet bezig met wat nog moest en of ging komen ... Nog dat stukje ongeschondenheid, zonder verleden , zonder toekomst... Had ik het toen geweten,...

...op een kerkhof. De woorden rollen over mijn lippen. Wat ik er van vind dat hij niet eens het fatsoen heeft om op een normale plek te gaan liggen. Of hij wel een pak droeg toen ze hem begroeven. Zulke onzinnige dingen zeg ik terwijl ik een stapeltje losse stenen in de vorm van...

...zijn ze beiden dood en begraven 50 cm en drie maanden van elkaar 200 cm diep in de klei die van de zee is en ik ben 55 jaar en de tranen schieten me in de ogen...

...je bent zachtjes en vredig in je slaap overleden; nu de dag van jouw begrafenis sta ik met mijn veel te dikke buik aan je graf, de zon breekt door en tranen rollen over mijn wangen. Toch heb ik er vrede mee en denk ik terug aan die maand geleden, wat je zei en wat je deed, nooit zal ik je...

...musical mee. Niemand weet het, maar ik ken alle rollen en alle teksten uit mijn hoofd. Een paar dagen later op school vraagt Meester aan de klas om een opstel te schrijven over een zelfgekozen onderwerp. De drie leukste opstellen leest hij voor. Ik weet dat wat ik ook schrijf, mijn opstel...

...levensfase bij de open haard, met uitzicht op zee, door te brengen met schrijven. Eind goed al goed. Zonder dat lot weet je zeker dat het nooit zal gebeuren. Hoop is de waakvlam die niet dooft, het is het leven zelf, als hij dooft zijn we dood, we blazen hem uit met onze laatste...

De telefoon... nee ik wil niet opnemen, dit is niet goed er is wat mis ik voel het... Het is zover na al die maanden is nu de tijd gekomen om afscheid te nemen van degene die me zo lief was... De laatste maanden ging je al erg hard achteruit, je werd van binnen opgevreten, alles in jouw lichaam...

U had het waarschijnlijk niet in de gaten, afgelopen etmaal verjaarde ik weer eens, ik zond desalniettemin een hartenkreet uit. Ik werd "gevierd". Ik ervaar, verwachting brengt je dichter bij de dood, willens en wetens vlucht eenieder in stervensnood, verlangend naar dat gebaar. En dat komt...

...merkte dat zij het was. Ook deze schooldag was zeer traag verlopen. Laura had ze niet meer gezien, er werd verteld dat ze ziek was. Ziek.. Was zij ook maar gewoon ziek.. Een paar dagen van school wegblijven. Lekker in bed blijven liggen, om vervolgens weer beter te worden en je leven weer voort...

De nietigheid van het bestaan, een stofje op de wereld, de wereld een stofje in het universum. Een nog kleiner stofje beweert mijn kleinheid, kleineert reinheid. Kijk, ik zeg niet dat ze dood mogen vallen wat mij betreft, per slot van rekening heb ik daar een stofzuiger voor. Waar het mij om gaat...

Ik heb mensen die van me houden/ dit is het mooiste moment om te sterven. Ik was altijd bang voor het leven/ nu weet ik eindelijk hoe het moet. Ik lig op bed. Jij zit naast me. Ik kijk in je ogen, om te zien of jij weet wat ik nu denk. Ik voel liefde, terwijl de haat in me vreet. Misschien...

Het moment dat ze haar fiets van het slot haalt en de standaard met haar rechtervoet omhoog wipt, staat hij voor haar. Recht voor haar neus. ‘Hoi,’ zegt hij amicaal, en op een manier of tot op dat moment de tijd had stilgestaan. Alsof ze elkaar gisteren nog gezien hadden, hun beider levens...

De meeste families hebben er wel een. Zo’n oom die op familiefeesten altijd zorgt voor een vrolijke stemming. Eentje die bij iedereen geliefd is, niet alleen bij zijn generatiegenoten maar ook bij de neven en nichten en zelfs bij de vertegenwoordigers van de generatie daarna. Omdat hij voor ieder...