Alle inzendingen over Graaf Moritz Sándor

Vandaag heb ik de azalea voor je besteld. Aarzelend nog zal zij haar zachtroze pracht ontvouwen maar ze zal je niet kunnen troosten en ook ik kan je niet troosten.... Gedurende zestien lange jaren sleepte je week aan week, zondag aan zondag je verminkte lichaam naast me voort en aanschouwden we...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

(voor Kay Sage (1898 - 1963)) Jij bent geboren als Katherine Linn Sage op 25 juni 1898 in Albany. Jouw vader was de politicus/senator Henry Manning Sage (1868 - 1933) en jouw moeder was Anna Wheeler Ward. Jouw zus was Anne Erskine Sage (27 januari 1897 - 1934). Jouw ouders zijn in 1908...

...Zij werd 47 jaar en zij is in de Uppsala Oude Begraafplaats begraven, net als St Dag Hammarskjöld. Sinds 2011 hangt het gedichtje 'Till dig', wat Karin voor jou schreef, op het huis op Skeppargatan 102 in Stockholm. Till dig Du min förtvivlan och min kraft, du tog allt eget liv jag...

...vragen een moment bij zichzelf stil te staan. Graaf eens diep in uw herinneringen en haal u het meest gênante moment uit uw leven voor de geest.” De spreker zweeg en ging rechtstaan, met de armen over elkaar. Hij liet zijn blik dwalen over de zowat dertig aanwezigen. Buiten geselde een...

... Tja, bijten door een zure appel want anders graaf je je eigen graf, dat is duidelijk. Onbewogen blijven, spiervertrekkingen verbergen, voortdurend letten op eventuele matheid in gezichtsuitdrukking en taalgebruik. En vooral, nooit oordelen. Zo verstrijkt journaal na journaal met...

We waren op die lentedag, die kennelijk het immense, alomtegenwoordige leed van de wereld getrotseerd had en stralend en schitterend met majestueus licht en bloemen van velerlei makelij een nieuw seizoen representeerde, de witte bosanemoontjes gaan bewonderen die zomaar uitbundig krioelden op de...

...letters aan: "Gemeente Tilburg, Centrale Begraafplaats Hoflaan" alsof zij, die voorgoed het leven ingewisseld hebben voor de dood, zij die voorgoed de drempel zijn overgegaan, zij die voor altijd het mysterieuze rijk achter de horizon betreden hebben, eveneens behoren tot de al dan niet...

...Een geroutineerde activitist als Volkert van der Graaf is onderhandelaar genoeg om zaken naar zijn hand te zetten. Een keer per jaar (ja, u leest het goed) fysiek melden en iedere acht weken een briefje sturen, met daarin de mededeling dat ‘alles’ goed met Volkertje gaat. En dat hij, zeer tot...

Een paar jaar geleden zat ik in een autobus op weg naar huis. De bus reed op de snelweg en de chauffeur moest zijn snelheid verminderen voor een file. Een aparte baan voor de bussen was er nog niet. Toen ik naast het raam zat, zag ik een andere bus links van mij ook langzamer gaan rijden. In die...

...overleed jouw vader door een griepaanval in St. Moritz, Zwitserland. Op 29 september 1900 zijn Casimir en jij in Londen getrouwd. In 1901 is jullie dochter Maeve geboren. Vanaf 1903 woonden jullie in Dublin. Maeve werd door haar grootouders grootgebracht en ze vervreemde van jou. Jij...

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al...

Absurde situatie, ik sta voor het graf van mijn lieve lief. Geen steen, neen, maar planten en bloemen, ik wil de wortels naar zijn vergane glorie terwijl wormen knagen en insecten zoemen. Zo ken ik hem en zo wil ik hem ook vergeten, en dan vormt zich zomaar een arm om mijn schouder, steels blik ik...

In onze jeugdjaren kwam meneer Van Poppel eens per week de boodschappen aan huis brengen. Ik kan me nauwelijks ontveinzen dat hij op President Johnson leek. Voor ons, kinderen nog, bracht hij, naar ik me nog goed meen te herinneren, gele en rode speelballen mee die eigenaardige ovale vormen...

De golvingen en welvingen die zijn als scheerschuim of sneeuw van het witte dekbed bedekken mijn lichaam als de verre reis begint. Ik zal zeegezichten zien of groene lagunes of hoog oprijzende torens, omwalmd door roetwolken of het graf van Louise de Coligny en haar gebeente, voor altijd rustend...

Het is een koude, heldere dag in het vroege voorjaar van het jaar des heren 2018. Ik ben opnieuw de stenen, barokke heiligenbeelden gepasseerd die jouw laatste rustplaats omringen. Ik ben niet gaan zoeken tussen de monumentale, groteske en bizarre negentiende-eeuwse grafmonumenten naar je...

Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht. Rijzend uit donker-koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer.... Frederik van...

...de media van Van der Graaf. Een foto in de Telegraaf die in scène gezet zou zijn. Dat is alles en daarvoor verdien je nog zes jaar cel. De rest van zijn uitspraken, hoe vervelend die ook bij velen in de oren mogen klinken, doen er in feite niet toe. Mat Herben werd er nog even bijgesleept om...

...Iedere stoot in de grond hitst me op. (Graaf verder, verder verder.) Woest hak ik in op het zand. Kluiten vliegen in het rond. Het wordt een ondiep graf. Ik rust een ogenblik en tuur het strand af. De stilte is wreedaardig. Hartverscheurend. (Ja, meisje. Het wordt een ondiep...

...opgenomen en je was stervende. De diplomaat/graaf Alexandre Colonna-Walewski stuurde jou 500 frank om de medische kosten te betalen, maar het was al te laat. Jij overleed op 28 januari 1861 en je werd 38 jaar. De Franse regering betaalde jouw begrafenis en de krant Le Figaro startte een fonds...

...bezig ziet, barst hij ineens van de jaloezie. Graaf Diederik schreeuwt: 'Ten aanval, vrienden!'. Door de overmacht hebben heer Lammert en Titus geen enkele kans om aan de nederlaag te ontkomen. Titus grijpt nog net op tijd naar zijn zwaard, maar na twee man te hebben uitgeschakeld, wordt hij...

Waar de nacht valt aan de eindeloze horizon voel ik de herinnering aan groen gras. Blauw zwervend in het jongensboek. Ik herinner mij de mooiste dromen over de grillige natuur van Jeroen tijdens zijn zwerftochten over het woeste buitenland. Puur en ongewassen kwam hij bij mij om aardbeien te...

Plotseling stonden we oog in oog te midden van een menigte. Even ontmoetten onze gezichten elkaar, daarna wendden we ons af. Ik droeg nog het jack dat ze me gegeven had en dat ik ter herinnering aan haar zou bewaren: het "bomberjack" met de bontkraag en in mijn binnenste, in mijn hart en in de...

...worden in het vers gedolven graf op de natuurbegraafplaats. Sterke mannen zouden het drieëntachtigjarige lichaam neerlaten in de aarde nadat de liederen zouden zijn gezongen en de woorden van het levensverhaal zouden zijn uitgesproken. Zestig personen omringden het tafereel en de zus...

Soms bekruipt me het gevoel dat ik niet thuis hoor op deze planeet. Vijf minuten “Even tot hier” en ik was al genezen. Goedkope “humor” over alles en nog wat. Smakeloze voorzetten gevolgd door gemakkelijk te voorspellen inkoppen. Vermaak zonder enige diepgang met als ultieme drijfveer om...

Ze bereikte de leeftijd van honderd jaar. Zij rust voor altijd in het stille graf dat in het voorjaar omringd wordt door struiken die bloesems dragen in de tuin van het klooster. Haar liefhebbende broer kon zijn tranen nooit bedwingen als hij haar bezocht. In die jaren van het Rijke Roomse Leven...

...van de Graaf leidde. Juliano wist genoeg, zijn honden vergisten zich nooit. De kinderen waren hier in het huis van Graaf Olbaid. Hoe het verder zat interesseerde hem niet, nog niet. Hij wist waar ze waren.

Sinds een paar jaar woon ik nu in Frankrijk. Er gebeurt niet zo veel op het Franse platteland. Het lijkt wel of daardoor juist de gewone alledaagse zaken aan waarde winnen. Over dit soort dingen bericht ik maandelijks aan vrienden en kennissen in...

...trouwde jouw zus Cécile met de diplomaat/baron Moritz von Ottenfels-Gschwind. Je bezocht de salons in Faubourg Saint Germain en de shows van de Comtesse de Circourt. Je was o.a. bevriend met de staatsman Adolphe Thiers en de schrijver/theoloog Auguste Joseph Gratry, die in 1863 hoogleraar morele...

Haar verleden is een schandvlek. Zij volgt de geknakte zoon in een wolk van mirre naar de stad, het kruis op de berg, het graf. In de bijbel valt haar naam als een kuise vloek. Als de klepel de buik van de klok slaat stormt ze binnen en vliegt hem om de nek en spartelt aan zijn voeten, de...