Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Dwars door de armoede heen

(voor Henri Murger (1822 - 1861))

Je bent geboren als Louis-Henri Murger op 27 maart 1822 in Parijs. Jouw vader was een immigrant uit Savoie, die kleermaker/conciërge was voor een appartementencomplex in 5, Rue des Trois-Freres (nu 61, Rue Tritbout). De huurder Jean Baptiste Isabay was een favoriete kunstenaar van Napoleon. Andere huurders waren: de toneelschrijver Joseph de Jouy en de tenor Lablache en zijn dochter. Jij was eerst de boodschapper van een advocaat en jij schreef poëzie, die je zelf samenstelde.

Je ontmoette arme kunstenaars en beeldhouwers, die in de Rue de Cherche-Midi een atelier huurden. Het werd verwarmd door de stallen eronder. Als jongeman had je een slechte gezondheid en je werd vroegtijdig kaal. Je droeg een groene bril voor jouw zwakke ogen en later een monocle. Samen met de kunstenaars Tabart en Chintreuil en de beeldhouwer Joseph Debrosses verhuisde je naar het Hotel Merciol in de Rue des Canettes, waar jullie in bittere armoede leefden. De schrijver Étienne de Jouy was geraakt door jouw poëzie. Jouw belangrijkste gedicht was 'La Chanson de Musette'. Via Étienne werd jij de secretaris van graaf Aleksey Tolstoj, die in Parijs woonde.

In 1841 begon jouw literaire loopbaan. Je schreef poëtische essays en proza, wat maar een beetje verdiende. Je bewerkte de modekrant 'Le Moniteur de la Mode' en een blad over de hoedenmode 'Le Castor'. Je leefde een tijd met de romanschrijver/kunstcriticus Champfleury samen, die jou stimuleerde om fictie te gaan schrijven. Champfleury ontmoette Charles Baudelaire en hij had een korte liefdesaffaire met de Poolse edelvrouw Ewelina Rzewuska, de weduwe van zijn vriend Honoré de Balzac. Zij was ook de minnares van de schilder/lithograaf Jean Gigoux. Victor Hugo en jij bezochten Honoré de Balzac, die gangreen had en op 18 augustus 1850 overleed. Hij werd 51 jaar. Ewelina is later in zijn graf op Père Lachaise begraven.

In 1849 debuteerde je met 'Scènes de la vie de bohème' en in 1851 verscheen het vervolg 'Scènes de la vie de jeunesse'. Je hebt het succes van deze werken nooit geëvenaard. 'Scènes de la vie de bohème' is gebaseerd op jouw ervaringen als straatarme schrijver op een zolderkamertje in Parijs, met een aantal vrienden, die zichzelf spottend 'de waterdrinkers' noemden, want jullie hadden nooit geld voor wijn. Één van jouw vrienden, de vrolijke schilder/dichter/muzikant Alexandre Louis Schanne, stond model voor Schaunard. Hij overleed op 12 mei 1887 en hij werd 63 jaar. Door dit boek, die als feuilleton verscheen, werd je beroemd en rijk, waarna je niet meer als een bohemien leefde. Dit boek was de bron van de opera 'La Bohème' uit 1859 van Giacomo Puccini. Vanaf 1851 woonde jij grotendeels in een landhuis buiten Parijs. Je bent achtervolgd door financiële problemen en je had een slechte gezondheid.

Jouw romans 'Le Pays latin' (1851), 'Adeline Protat' (1853) en 'Les Buveurs d'eau' (1854) verschenen in het tijdschrift 'Revue des Deux Mondes', wat over literatuur en andere kunstvormen schreef. De redacteur was François Buloz. Andere publicisten waren o.a.: Victor Hugo, Honoré de Balzac, de literair criticus/historicus Charles Augustin Sainte-Beuve, de criticus/historicus Hippolyte Taine en de geleerde/filosoof Ernest Renan.

In 1857 verscheen 'Les Vacances de Camille' en in 1859 ontving je de Légion d'honneur. Daarna raakte je bijna berooid en in 1960 verschenen 'Le Sabot rouge' en 'Madame Olympe'. Je werd in een ziekenhuis in Parijs opgenomen en je was stervende. De diplomaat/graaf Alexandre Colonna-Walewski stuurde jou 500 frank om de medische kosten te betalen, maar het was al te laat. Jij overleed op 28 januari 1861 en je werd 38 jaar. De Franse regering betaalde jouw begrafenis en de krant Le Figaro startte een fonds voor jouw monument. Dat is een bronzen buste geworden, die in de Jardin du Luxembourg staat, in 1895 gemaakt door Henri Théophile Bouillon. Jij bent begraven in de Cimetière de Montmartre. Op jouw graf staat een stenen beeld van een vrouw (De Jeugd), die rozenblaadjes laat vallen. Het is gemaakt door Aimé Millet.

Schrijver: Joanan Rutgers
1 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 1 stemmen 35



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)