Alle inzendingen over Herinnering verlicht

Ergens in het mooie, rustige Groene Hart van de provincie Zuid-Hollend speelt een klein dartel meisje op de kwekerij van haar vader. De vrolijke Tess danst heen en weer tussen bloemenrijen, die heerlijk geuren en haar wilde bewegingen bemoedigen. Vlinders, kevers en bijen smullen hier naar...

In de smalle straten van Dichterswijk in Utrecht kon een kind goed spelen: nauwelijks auto's, het paard van de olieman liet dampende bouwwerken achter. We woonden vlak naast een melkwinkel en dichtbij bakkerij Do Schat. Een klein arbeidershuisje met een tuintje vol kiezel en platgetrapt gras, een...

Ik kan niks wegdoen. Wie wat bewaart, die heeft wat. Een afwijking in mijn geval. Ik heb bijna alles nog: hele jaargangen van Voetbal International, oude proefwerken, verjaardagskaarten. Wat moet een Metz ermee. Dat vraag ik mij ook vaak af, maar toch kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om...

...ontving. Daar draaiden ze deze plaat vaak. De herinneringen aan de feestdagen daar met de bijbehorende hilariteiten komen dan ook weer boven. Dit heb ik ook met 'Hawa na kyla hawa'. Dat is een leuk lied dat ik uit mijn hoofd ken, maar nooit wist ik waar ik dat vandaan had. Laat staan hoe...

...donker is, zodat je niet bij nacht over de onverlichte tweebaansweg hoeft. Eigenlijk niets bijzonders. Hoewel het niet iets is wat ik elke week doe. En als ik dan terugkom ben ik moe en voldaan. De volgende dag ben ik weer helemaal vol energie en heb ik het gevoel alsof ik veel langer ben...

...de kerst is alles gesloten. Ik ga nu maar wat van onze muziek beluisteren. Ondertussen houd ik mijn herinnering aan jou in leven. Was jij er nog maar…

Ze lachte weer, toen ze de zee zag, het zand, waar rupsbanden hun sporen hadden achtergelaten, wat een aanblik opleverde alsof we op een vreemde planeet liepen, en de mooie luchten, boven een messcherp in het heldere blauw getrokken horizon. Eindelijk, de zee! Ik geef het toe, we zijn er aan...

Er bloeide volop speenkruid. De bomen met bloesems lieten zich door Huibert bewonderen. Als hij niet in het bos rondliep, voetbalde hij met zijn kameraadjes in een boerenweiland. De fles was door zijn eigenaar weggegooid en vergeten. Huibert groeide op tot een grote, pientere jongen, die graag...

...allen gezond zijn en hem missen ja ja missen allemaal missen in het leven van foppe maar de herinnering blijft in zijn dromen bestaan!

...zitten. Nee, ze wil geen nieuwe herinneringen aan deze stad verzamelen. Ze wil de fijne herinneringen van die twee jaren bewaren.

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook...

...uit mijn gedachten toen... ik werd bestormd door herinneringen... Een klein, donkerharig, flitsend bewegend vrouwtje was ze. Dol op haar werk, hevig erop gebrand haar eigen enthousiasme over te brengen op onze vaak onwillige geesten. Een zilvervisje leek ze, al was dat misschien een wat...

Lang geleden was er een meisje waar ik gek op was. Wanneer er duisternis was bracht zij licht. Haar hart was van glas. Zo breekbaar. Zij had volgens de achtergebleven dorpsgenootschap waar wij toen woonden maar één afwijking. Zij was Joods. Mij maakte het niets uit. Zij was wie ze was. Een meer...

...door herhaling. Als je dus een meester in herinnering wilt worden, kun je er niet vroeg genoeg mee beginnen en blijven herhalen.” “Maar ik ben al over de vijftig…” riep Tony vertwijfeld. “Wel, herinner je alles vanaf nu zo goed mogelijk, dan kan je de volgende keer er véél...

De ramen van de huiskamer zaten vol met ijsbloemen, naar buiten kijken was onmogelijk, maar met een beetje warme adem kon je een ronde opening maken om er door heen te kijken. De straat zag er verlaten uit en de grond was bedekt met sneeuw. Ook binnen was het ijskoud, kolen voor de kachel waren...

...die zijn bekentenis voorlas. Als verlicht atheïst begrijp je weinig van dit soort gedrag en in het gunstigste geval haal je je schouders op. Maar ik heb nog net een staartje van het ‘Rijke Roomse Leven’ meegemaakt en daardoor snap ik iets beter hoe het zit. Echte gelovigen,...

...en ze kon er in elk geval een paar koppen thee van maken. Na een paar uur leken de keeltabletjes enigszins verlichting te brengen, maar dat zou natuurlijk ook verbeelding kunnen zijn.

...koude en de verwarmende zomer wordt mijn hoofd verlicht door de zonnekracht, die de boomknoppen doet ontluiken en de pas geboren lammetjes in de wei het speelveld biedt om te eten of binnenkort zelf opgegeten te worden. De lente geeft blijdschap en verdriet. De cyclische verandering in de natuur...

Onderstaand verhaal speelde veertig jaar geleden d.w.z. vóór 9/11, Esfan Jani was nog niet geboren. En dat is wel te merken ook. HAZERA Een paar minuten te laat voor het college vond ik een lege plaats ergens bovenin de collegezaal, gaf links en rechts een routineus knikje, ging zitten en...

Robocop Toen ik op de interstate reed op weg naar de agent van mijn uitgever in Dallas was het heet. Ik had het raampje open van mijn chevy. Toen werd ik gepasseerd door een agent van de highway patrol. Hij gaf met zijn rechterarm aan dat ik aan de kant moest. Zo gezegd zo gedaan. De...

De oude man strekte zijn armen uit en prevelde zijn gebed richting de zon. Het stof waaide door mijn haren terwijl ik hem bewonderend bekeek. Ook ik bad en prevelde. De woestijn in de verte vervormde door de hitte. Ashani greep mij gebiologeerd om mijn middel en zuchtte hard. Ze was vervuld van...

...donk’re dagen voor Kerst, zijn verlicht als nooit tevoren, maar nu nog de rest! Ik wens U een verlichte en genoegzame Kerst, al dan niet in ‘t donker.

...mijn wenkbrauwen én slaakte ik een zucht van verlichting; de hemel spoelde door en het regende inmiddels sterren, die, de één na de ander, vergruisd in het heelal in het geheel teniet werden gedaan. 'Heb jij goede herinneringen aan een wens die jij tijdens het vallen van een ster hebt mogen...

...Uit het raam kijkend tuurde ik over de daken, verlicht door de opkomende zon. Het kon inderdaad weleens zo zijn, vertelden mijn hersenen mij. Rokjesdag wellicht. Martin Bril heeft ons verrijkt met het fenomeen waarop de vrouwen in Nederland zichzelf met scheermes, wax en ontharingscrème...

...en die in niets herinneren aan de vroegere verlichting met het "demonische" opschrift "Ritter" dat de onheilspellende "tandheelkundige escapades" uit mijn jeugd vergezelde. Mevrouw de tandarts wil nu meteen maar onvervaard de apparatuur die haar ten dienste staat loslaten op mijn...

...gehuld, veel treedt naar voren uit de coulissen van mijn bewustzijn en verschijnt op het podium van mijn geest onder de helle verlichting van mijn verstand. Daar wordt het tentoongesteld en kan ik het beschouwen en beoordelen.....

...prettig gevoel dat er geen ruimtes meer onnodig verlicht worden.' Een enkele klacht daargelaten. In een ruimte waar een scheidingswand de kamer verdeelt, moet een collega opstaan en binnen het bereik van de detector komen als een andere collega de ruimte heeft verlaten, om zo het licht aan te...

...gevuld met het ijskoude vocht, op een verlicht en gekoeld dienblad. Zeg dan maar eens nee. Bij het ontbijt de volgende middag maken we de balans op van de eerste avond. Op mijn vraag of iemand die ochtend toevallig de home-made erwtensoep al op heeft gegeten kijken twee paar ogen me...

...die steeds weer een nieuwe jas aantrekt. Vaak is verlichting het gevolg van een uiterst individuele zoektocht en gaat er heel wat eenzaam lijden aan vooraf, voordat het iemand overkomt. Vaak gebeurt het daar, waar je het het minste verwacht. Vaak blijft het onder de radar van de massamedia. In het...

...Het pad dat we moeten bewandelen is kronkelig, onverlicht en met kuilen en verraderlijke boomwortels die ons willen tackelen. Maar het doel dat we willen bereiken is zo belangrijk, want het laat ons transformeren naar een andere ik. Een vernieuwde entiteit, die in de spiegel nog lijkt op ons...