Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De man in het donker

-De man in het donker ziet hen die in het licht staan-

Ik zie de man in het donker, een centrale entiteit op deze planeet. Hij weet dat alles wat er zich voor zijn ogen afspeelt voor hem is bedoeld. Het waarnaar hij kijkt is het levensspel, gespeeld door echte mensen en echte dieren met echte bomen en struiken. Hij hoeft nog niet te applaudisseren, want deze voorstelling is nog lang niet afgelopen. De lange man voor hem en de ietwat gezette vrouw naast hem zijn beide onderdelen van het spel der ontmoetingen. Ik fluisterde je naam en dacht aan de mooie dingen uit mijn jeugd, mijn vertrouwde ouders en mijn eerste liefde. De wind blaast nieuwe herinneringen aan mij voorbij, terwijl het licht mijn waarneming verblindt. Wie zijn zij die mij uit mijn slaap houden, die mij in slaap brengen of die zorgen dat ik nimmer wil gaan slapen? Wie zijn mijn ontmoetingen en wat willen zij van mij?? Ik luister naar de stem in mij en verwacht geen direct antwoord. Twijfel, angst, onzekerheid en jaloezie zijn alternerende gedachten die mijn bestaan doorkruisen. Maar het doel van mijn leven is het zoeken naar en vinden van liefde. Het ultieme gevoel van vrede en veiligheid, dat mijn zijn zich herinnert, zodat niets meer mijzelf kan raken.
Mijn zelf zoekt zijn identiteit in verwondering en geniet van de momenten dat mijn denken niet denkt, mijn onderscheidingsvermogen niet ziet en mijn geleerdheid niets weet. Het podium wordt verlicht door mijn aandacht en alle spelers spelen voor mij. Ik ben de spin in het web, de spil waar alles omdraait, de kijker, de lezer, de toeschouwer. Maar ook de slaper, de eter en de tovenaar. Ik betover mezelf door mijn denken, die gedachten oproept van keuzes maken, van een mening hebben en van meerdere duale denkbeelden, zoals goed en kwaad of mooi en lelijk. Ik verslik me in deze gedachtes en zonder mezelf af in leegte, waarin niets moet, maar alles mag. Alles is goed zoals het is, het is zoals het is, het wordt nooit anders dan het is en het is noch goed of kwaad, noch mooi of lelijk. Is deze leegte dan niet armoedig in je gedachten? Nee, want die leegte is dat alles wat is!!En meer dan alles wat is, is er niet. Alles wat meer zou kunnen zijn, wordt door je denken bedacht en knokt voor een plaats in je hoofd. Deze illusies verkleden zich als de werkelijkheid en treden op de voorgrond als bezit, geldingsdrang of macht willen uitoefenen.Het ego laat je tal van mogelijkheden zien waarvan het weet dat je daar gevoelig voor bent. Het is ook goed dat je ego bestaat, omdat alleen door zijn tegenkracht een ultieme overwinning op jezelf mogelijk is. Alles wat er in jouw omgeving gebeurt is voor jou bestemt en leert je de weg naar verlichting. Het pad dat we moeten bewandelen is kronkelig, onverlicht en met kuilen en verraderlijke boomwortels die ons willen tackelen. Maar het doel dat we willen bereiken is zo belangrijk, want het laat ons transformeren naar een andere ik. Een vernieuwde entiteit, die in de spiegel nog lijkt op ons vroegere spiegelbeeld, maar waarvan onze mind setting compleet is veranderd en zelfs ons DNA een transmutatie heeft ondergaan. Je bent dan wie je wil zijn en vergeten wie je was. Het podium van begeerde lusten, van uitgesproken denkbeelden en van vergaarde trots is niet meer. Ik ben wie ik ben en niet wie ik denk dat ik ben. Ik ben liefde en verdraagzaamheid. Liefde voor de wereld en verdraagzaam voor mezelf, om te kunnen zijn wie ik ben.

Ik knipper met mijn ogen en geniet van het spektakel om mij heen. Woorden van woede zoeken mijn angst en woorden van angst zoeken mijn woede, maar zij vinden niets, want er is leegte. De leegte die mijn ziel ontroert is de liefde voor de schepping en vrede voor het leven die de goddelijke vonk heeft ontstoken. Liefde zonder voorwaarden; oprechte liefde is onnoembaar, onbeschrijfbaar, alles omvattend en blijft broos. Het moet worden gekoesterd, want op een dag is ie plotseling verdwenen. Verdwenen in de spelonken van ons onbegrip. Maar we kunnen alleen de mooie gedachten bewaren in herinnering en hopen dat door onze reïncarnatie en samsara die liefde herkenbaar blijft. Ik heb mezelf gevonden in de goddelijke wijsheid van het zijn. Ik kijk naar het spel dat voor mij is bestemd en geniet en lach. Niet luid en aanstekelijk, maar ietwat ingetogen, want ook andermans verdriet is voor mij bestemd en ik wil niemand de indruk geven uitgelachen te worden. Wie ben ik??
Ik ben jij en jij bent mij en wij zijn zij met ons erbij.


Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com

Schrijver: J.J.v.Verre, 3 december 2018


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 322

Er is 1 reactie op deze inzending:

Hanneke van Almelo, 6 jaar geleden
Met interesse gelezen, dank. Je laatste zin brengt mij in herinnering iets dat ik laatst ergens las (naar de geest herhaald): We zijn een in onze identiteit, maar divers in onze verschijning, ons perspectief en dus in onze ervaring. Zolang je geheel geidentificeerd bent met je persoonlijke ervaringen, denkbeelden, lusten, enzovoorts, is het lastig om de notie van eenheid van identiteit aan te voelen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)