Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Koesterkoorts

Ik kan niks wegdoen. Wie wat bewaart, die heeft wat. Een afwijking in mijn geval. Ik heb bijna alles nog: hele jaargangen van Voetbal International, oude proefwerken, verjaardagskaarten. Wat moet een Metz ermee. Dat vraag ik mij ook vaak af, maar toch kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om die troep naar de papierbak te brengen. Het lukt me gewoon niet. Ik zeg altijd: wie iets van vroeger weggooit, gooit tegelijkertijd iets van zichzelf weg.

Geldt vooral voor agenda's. Alles staat erin: van dag tot dag, soms zelfs van uur tot uur. De beste jongensboeken die er bestaan! Niet dat ze altijd even spannend zijn, maar ze gaan wel over mij. Zo nu en dan kan ik het niet laten om even terug te gaan in de tijd. Het allerleukste: kijken bij de datum van dat moment, maar dan dus x-jaar geleden. Ben altijd benieuwd wat ik daar heb neergekrabbeld. Meestal niks bijzonders, het is net het leven zelf.

Mijn Bordeauxrode V&D-agenda van 1991/1992 erbij gepakt om te kijken wat ik precies vijftien jaar geleden eigenlijk uitspookte. Daar staat het in een vorig handschrift: 9.30 uur, tentamen taalvaardigheid Engels. Ook het lokaal (AZ 7) en zelfs het stoelnummer (82) staan vermeld. Ik zat toen op de universiteit en deed Letteren, maar het desbetreffende tentamen kan ik mij met de beste wil van de wereld niet meer herinneren. Geen idee of ik het überhaupt heb gehaald. Ook is niet meer te achterhalen wat ik de rest van de dag nou heb gedaan, want verder vermeldt de agenda niets. Vermoedelijk was het studeren geblazen. Ik had meer tentamens die week, zie ik.

En verder? Kijk aan, volgende week vakantie! Dat is een mooi vooruitzicht. Ik ga voor het eerst zonder ouders; op Interrail met een medestudente. Dat deed je toen. Moet ik ook nog ergens hebben, die Interrailkaart. Staan alle reizen van dag tot dag in. Ik heb er ook nog een dagboekverslag van, uitgewerkt op de typemachine. Ook dat deed je toen. Alles moest worden vastgelegd en bewaard tot in de eeuwigheid, waarschijnlijk omdat het nog eens van pas kon komen. Ooit.

Schrijver: Quirijn Metz, 19 juni 2007


Geplaatst in de categorie: overig

3.7 met 6 stemmen 575



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)