Alle inzendingen over In een glazen huis v

...Je wilt niet weten hoeveel leed daar achter verborgen gaat. Hopelijk heb ik hierbij een tipje van de hermetisch gesloten sluier opgelicht.

...in Nijmegen en Zwolle. De gevels van deze V&D-vestigingen zijn een misdaad tegen de menselijkheid. Er zijn er vast meer. En er kunnen vast ook wel wat mensen weg op het hoofdkantoor. Ik zou zeggen de helft. Laat het Circus nou eindelijk maar eens beginnen.

...dader nooit meer in herhaling vervalt. En het komt het dichtste bij wat voelt als recht.

...Van V., ontwaarde mijn zusje bij de plantenkassen en droeg haar op zijn arm naar ons veilige ouderlijke huis.

...Is aanstootgevend, misselijkmakend en het vervuilt de openbare ruimte. Dus criminelen (m/v) scheer je weg; ga epileren, bleken of laseren.

...zo lust ik er nog wel een paar. Ga toch zelf zeg. Dan kun je tenminste zien waarover je praat.

...hij drukte zijn snuit tegen mijn handen, strekte vol vertrouwen de poten met de zachte, zwarte kussentjes van de tenen uit op het erf. Ik ben teruggekeerd na lange jaren.....

...actie voor o.a. Somalische moeders terwijl de Somalische vaders in Nederland toevlucht zoeken om qat te kunnen kauwen met behoud van een uitkering, hoe fout kan een insteek zijn !? Duizenden idioten op een plein, ik wil daar niet bij zijn.

...eens.’ ‘Maar ik heb nog enige consumpties te vergoeden.’ Kees hief de hand. ‘Beschouw die maar als van het Huis.’ Op de een of andere manier hoorde je een hoofdletter.

...de vrijspraak van V. voor verkrachting. Het OM had 25 jaar celstraf en tbs met dwangverpleging geëist.

...zo droog. Daarna mochten we nog buiten spelen, niet verder dan het licht van de lantarenpaal.

...onteerde en getraumatiseerde dames hun kleren weer aan hebben, belt Frank naar Mona en bestelt hij voor iedereen een groot feestmaal in Huis Magerhorst.

...liefde. Die bracht haar de vreugde van het schrijven. En dát zal ze nooit vergeten.

...is. Mijn verslaafde kant vindt echter, dat ze het recht heeft om dat goed te verdoezelen.

...er wordt geholpen. Vanzelfsprekend is het niet maar fijn, dat is het zeker wel, je moet kunnen en durven vragen, voorbereid zijn op: nee, wat me nog altijd moeite kost want: waar we vroeger vanzelfsprekend klaarstonden is dat nu niet meer zo. Ze hebben het druk, werk en gezin en ik snap het...

...ten top gestegen en de fatale actie leek onherroepelijk, niet meer te stuiten en gevaarlijk dichtbij.....

V(r)ede In gedachten gaan bij velen de registers open van ondergesneeuwde gevoelens die veelal met kerst de kop op steken...

Hoi, ik ben T. Gendraats (m/v), vandaag heb ik een gestoomde makreel schoon gemaakt, onder applaus van mijn twee katten. De vraag is, wanneer ben je er zeker van dat alle graten zijn verwijderd?

...in het zand. In Martins ouderlijk huis knutselden we samen aan een romantisch aandoende waterput. De afbeelding daarvan hadden we gezien in ons lijfblad "Donald Duck" en we wilden deze zo precies mogelijk namaken.

...wil zijn ons van deelname uit te sluiten bij eventuele volgende open-huis-dagen? Alvast bedankt. U bent geweldig!

...je eigen tip in: het idee dat je al zo lang zo graag vorm had willen geven. Veel geluk!

...haar niet bijhouden. Het resultaat is er wel naar. Werkelijk overal komt ze, in elk hoekje en gaatje. Ik vind dat ik bof met mijn tante en dat ik goed het nieuwe jaar inga.

...moeten bedenken hoe ik dit op een niet al te dure manier kan oplossen. En ík heb toch liever het zonnetje dan een doorlopende regenbui.

...zijn’. Maar vaak hoeft dat helemaal niet. Draai het eens om, kijk er eens anders naar, want vaak hoeft het helemaal niet zo te zijn.

...ook al zijn ze nog zo klein, vol met troep - dat is te veel van het goede. Eerst de zolder van ons eerste huis maar eens opruimen.

...kunnen haar kleinkinderen schommelen en in het speeltoestel in de tuin' Die van haar zijn er nu echt te groot en te oud voor. Woedend was ze toen ik haar voorstelde de verrotte boel weg te halen. Ze sluit haar ogen, ze ziet kinderen spelen, hoort de heldere stemmen in de tuin. Ze is...

...in de keuken gezet. ‘Jij eruit of ik eruit’, dacht ik verbeten. Toen ik weer in bed lag schrok ik van mezelf. ‘Zo snel gaat het dus’, dacht ik somber.

...de kinderlijke maar welgemeende wens mee voor de eeuwigheid: "Rust zacht, lieve opa!"

...niet om mijzelf onduidelijke redenen. Ik laat haar teleurgesteld achter in haar mantel van steen, marmer en pluche.

...er op de deur. Daaronder, in helblauwe, al vervagende, verfletters; KLOTECRISIS! Ik stap op mijn fiets, rijd verder, het dorp uit en zie een bordje: ‘Tot ziens!’ Dat denk ik niet…