Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Avondmaaltijdgesprek

Zomaar een gesprek tussen man (M) en vrouw (V)

V: leg die krant nou maar weg, het eten staat op tafel.
M: Wacht even, hier staat iets over de Zuidpool, daar gaat een grote ijsberg breken. Vreselijk.
V: Nou en? Wat maakt dat nou uit?
M: Zo groot als Utrecht en Gelderland samen en zo hoog als een kerktoren. Dat drijft dan straks gewoon weg!
V: Ach onzin, dat groeit wel weer aan.
M: Nee dat groeit nooit meer aan, dat smelt in zee.
V: Wat wil je daar nou mee zeggen? Dat wij daar last van hebben? Doe niet zo raar. Denk jij nou maar aan je eten, dat wordt koud.
M: Ja, ja ik weet wel hoe jij daar over denkt. Water genoeg, dus niks aan de hand, gewoon doorgaan.
V: Precies, al die bangmakerij, dat hebben we al zo vaak meegemaakt en dan blijkt er niks aan de hand te zijn.
M: maar nu wel. Als dat stuk gesmolten is, is het minder koud daar en dan smelt de rest nog harder. Het gaat steeds sneller.
V: Ach ja, zie je wel, allemaal bangmakerij. Dat jij daar intrapt!
M: Het is gewoon de waarheid! Er is nog nooit is z’n groot stuk ijs afgebroken. Dat gebeurt echt niet zo maar hoor.
V: Ondertussen heb je het weer voor elkaar. Nu ben ik al klaar met eten en jij hebt amper een paar happen gegeten. Nou, zoek het maar uit hoor met je ijsberg. Ik ga alvast het toetje halen.

Trouwens: Jan en Annie hadden het laatst ook over de Noordpool. Die dochter van ze reist nogal veel met haar vriendje. Ze denken nu aan een vakantie in Lapland. Mét een uitstapje naar de Noordpool. Daar kun je misschien nog wel een ijsbeer zien zeggen ze. Is dat niks voor jou om mee te gaan als begeleider? Ze zijn nog veel te jong voor zo’n verre reis vind ik. En dan heb ik ook eens een paar weken rust.
M: hé ja, gaan we zo beginnen. Nou zo lust ik er nog wel een paar. Ga toch zelf zeg. Dan kun je tenminste zien waarover je praat.

Schrijver: Rob Chevallier, 2 maart 2015


Geplaatst in de categorie: milieu

4.0 met 3 stemmen 173



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
2 maart 2015
Ik ben het helemaal eens met de manfiguur, die weet heeft van het naderende uitsterven van de ijsberen door de luiheid van de mensen, die met hun dikke kont zo nodig van A naar B moeten in luchtvervuilende automobielen/debiele snelheidsmonsters/verrekte rotscooters. Het territorium en jachtgebied van de ijsberen smelt weg door de luchtvervuiling. Zij verdrinken straks massaal door uitputting, omdat ze geen ijslandschappen meer kunnen bereiken. De weke luxe-gewoonten van de mens ontnemen de dieren het recht op voortbestaan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)