Alle inzendingen over Voeten in de weg

...heb ik er liggen en ik herinner mij momenten van geluk uit vroegere tijd, uit mijn jonge jaren, eens, op de Korvelseweg, te midden van de voorbijgangers, tussen de mensen, te midden van het drukke verkeer......

...Alle wegen zijn afgesloten. En dus liggen alle wegen open. Chaos als uitgangspunt. Composthoop als broedplaats voor nieuwe impulsen. Wat is mijn antwoord? Alleen op de wereld, geen steunen en toeverlaten. Een stap naar voren, staan aan de rand van de kloof. Een blik in de bodemloze diepte....

'Ik weet niet waar ik heen ga, nu dat ik weg ben', is zijn eerste zin. Ik kijk naar hem en hij kijkt naar mij. Zou hij me zien, zou hij weten wat ik voel, wat hij met me doet? Ik durf niet meer, en kijk naar mijn voeten. Zijn woorden ontroeren mij, en ik huil, hoewel ik me nooit gelukkiger heb...

...dat het nu voorbij is. Nooit meer zal ik tegen jou aan hier lopen. Dat voelt goed. Ik had verwacht dat de tranen weer zouden gaan stromen, maar dat is niet zo. Al mijn verdriet is weggeëbd nu ik hier loop. De kalmte van de zee maakt me rustig. De golven spoelen mijn ziel schoon. Ik laat je...

...zuiver, met een waarlijk goddelijke stem, die ik graag kom eren door je edele voeten te zalven. Ook om de vele wegen, die je hebt afgelegd, vaak pijnlijke, te eerbiedigen en te bewieroken.

De Zuid-Afrikaanse politie moet er alles aan doen om te voorkomen dat de van doodslag verdachte Oscar Pistorius zich na borgtocht uit de voeten maakt.

...Ja, ik ben weer in de bewoonde wereld, eventjes was ik weg, los van alles, maar nu gelukkig ook weer op de terugweg naar alles. Helemaal in mijn element. Zo dadelijk 't heerlijk avondje.

...drie met broer en moeder zijn dood. Nieuws: brand in een appartement, brandtrap zit op slot. Duizenden mensen zijn te voet op weg. Nieuws: de verliezers mogen vanavond weer verliezen (van mij) Nederland haalt vluchtelingen binnen. Amen

Lucinda, we zijn de lange, bochtige weg van het leven zij aan zij gegaan. Nu grijnst de dood je in het gezicht, nu je depressie ondraaglijke vormen heeft aangenomen.... Moest het uur van ons afscheid uitgerekend komen op de Tilburgse Kermis? (Eens speelde je nog "Abschied vom Klavier" voor me op...

...- de woorden over mijn tong: ‘Mijn weg begint hier en zal hier ook eindigen. Deze weg zal ik nemen. Kuilen op mijn weg zal ik overwinnen. Vlakke en stevige paden zal ik vieren.’ Wordt vervolgd…

...een zwerm meeuwen een zwerm duiven die juist was neergestreken. Gekortwiekt kon ik de weg naar huis aanvaarden.

...is namelijk een drie kilometer lange weg, als dat ding dit blijft doen, ben ik vanavond wel thuis! Inderdaad stopt ie vijf keer, maar inmiddels weet ik wel hoe ik hem aan de praat krijg, wat minder leuk is: hij vertikt het om te stoppen als ik mijn voet van het gaspedaal afhaal! Dan...

...naar de ideale liefdeskameraad was voor haar een bron van leedvermaak geworden.

...in probeert te gooien. Maar ik heb geen tijd voor hen. Ik heb nog een lange weg te gaan.

...de interne organen zal bewerkstelligen. Op weg naar het zwembad doet de Veolia-bus haar haltes aan als een bij de bloemen in een welvoorziene tuin. Spoedig zal nu de vloeibare mantel van verkwikkend water mij omgeven en zal ik met mijn halfblinde ogen vagelijk het pastelkleurige...

...bed en dan doen haar verbrandde zondige voeten zo zeer dat ze schreit van de pijn.

...onbegrip aan. Nadat het zwart voor mijn ogen was weggetrokken en ik net niet het vaantje had gestreken bemerkte ik, dat beide voeten verdoofd waren en licht tintelden. Mijn tenen stonden niet omhoog en zij jubelden evenmin. Met horten en stoten vertelde ik hoe het was gebeurd. Dit wederom werkte...

...en de leegte is ook haar wereld voortdurend in beweging, staat haar natuur nergens bij stil. Ze komt en gaat en laat als onlosmakelijk aan haar doen en laten verbonden overal haar sporen na: een momentopname dat als een foto op de tafel tussen de glazen ligt, een flard gesprek, een mening in de...

...stoort is: dat we met zijn allen: ze ermee weg laten komen! Het is schandalig hoever je met een glimlach komen kunt, liegen kunt en de boel om kunt draaien tot een portie die wij als mensen niet verdienen! Ze zijn eruit, witte rook dat werd gezegd, maar ik zou me schamen om dit op die...

...en de weg opende zich. Mijn ogen gingen open en keken Hem aan. Hij knikte bemoedigend. Ik ging de weg ondanks het ”Point of no Return” terug naar huis.

...op straat! Verder weg zijn complete dorpen weggevaagd van de wereld, alsof ze nooit bestonden, hebben orkanen verwoestend werk verricht, dood en verderf achterlatend. De inwoners die nog over zijn, lopen verdwaasd te zoeken naar vermiste familieleden en naar spullen uit hun huis. Hier...

...Hij schildert rode straatstenen. Hij legt wegen aan deze ochtend in verf. Hij spiegelt de meren met de hemellucht. En dan eindelijk, na de eerste kop koffie is zij aan de beurt. Het begint bij haar vleugels, die heeft ze niet meer nodig. Het eindigt bij haar voeten, haar tenen, haar...

...nieuwe, onbekende land. De rolstoeler vindt zijn weg, die ooit belemmerd werd door oude hekken met overklimplankjes en modderpoelen, waar je eens in uitgeleden bent. Kunstmatig aangelegde watertjes, waar de honden in rond dollen. Terug op het pad worden ze bijna overreden door...

...op Riekus af, “waarom schop je de bal niet weg Billie”, snauwt hij. Als hij kwaad op hem is noemt hij hem Billie, wat in elk sportuur wel een keer het geval is. “Ik kon er niet bij zucht de back, U ziet toch dat mijn been te kort is”, de meester jammert: “Je stak je been niet eens...

...met druppels van regen. Plots omhelst de grijze dame mijn voeten, ze kust me. Even schrik ik, maar raak dan vooral toch doordrenkt van dit moment. Mijn vloed ebt weg. Er is een zee van tijd. Gisteren was gisteren, later is later, het voelt even als voor eeuwig bevrijd. In de verte...

...hap door zijn keel. En die krop gaat nooit meer weg. Met zal mij vereren, aanbidden, men zal standbeelden optrekken in elke stad die naam waardig, herdenkingsdagen organiseren, straten naar mij noemen, pleinen vol zetten met bloemen. Ik zal heilig verklaard worden, want zalig was ik al. Zo moet...

...haar hoe het gaat, antwoord: als ik de pijn wegdenk gaat het prima, ben vele kilo’s afgevallen en dat had ik al gezien ..... Komen, zien en constateren... Dan een sprongetje in de tijd want doordat we thuisquarantaine hadden, zagen wij elkaar evenmin, wel wist ik dat ze naar het...

...renden in de richting van het zwembad. Geschreeuw. Onopgemerkt fietste ze weg.

...een schok stond zij op, pakte haar tas, stak het tijdschriftje erin en keek mij even spottend aan. Weg was ze. Waarom… waarom ben ik toch altijd zo kansloos? Jammer.

...hij pakt iedere stoel vast als ondersteuning op weg naar zijn plek. Snel schiet ik de wc in. Duizelig van de smerige lucht hang ik boven de pot. Ondertussen zie ik een golf aankomen vanonder de wc, richting mijn gympen. Vlug verzet ik mijn voet. Met kloppende slapen van de inspanning, tas op...