Alle inzendingen over desolaat

Ze heeft me nog gezegd, kort vóór het einde, nadat ze een blik had geworpen op de wandklok, die daar ongetwijfeld tot op de dag van vandaag hangt en de seconden en minuten wegtikt: "Zeven uur, een mooie tijd" (We dronken samen een glas vruchtenbowl in dat sfeerloze, desolate "restaurant", in...

...meevoert naar de wouden en rivieren van Cambodja, bevolkt door de meest exotische en veelkleurige diersoorten..... Tijdens mijn terugreis hobbelt mijn Deeltaxi door duister en desolaat Tilburg en de chauffeur, een fotomodel, veroordeeld tot zijn baan, verklaart aan zijn passagiers veel...

...zich af tegen het decor van mijn jeugd, in de nu desolaat aandoende wijk waar de gymzaal, de pastorie en de kerk nog steeds getuigen van de zo lang vervlogen jaren. Lijn honderddrieënveertig liet eindeloos op zich wachten en in de tussentijd kwam het desastreuze verleden van mijn vriendin aan de...

De taxi was vóór komen rijden en deze had niet geschroomd het decor van mijn heilloze en desastreuze verleden, inclusief vele vervallen, desolate en mistroostig stemmende panden te passeren om tenslotte een soort "alternatief kantoorpand" te bereiken aan de Dr. Paul Janssenweg, waar de...

Vroeg in de morgen was ik vertrokken naar de zusterstad die mij zou verwelkomen....Het voertuig legde slingerend een parcours af door het labyrint van de dorpen op de route; langs de sfeerloze en desolate meubelboulevards en langs de eindeloze sequenties van woonhuizen en eengezinswoningen die...

We hadden tenslotte de ingang van het park bereikt dat gesitueerd is in een volkswijk met een desolate atmosfeer, waar de trieste huizen huiveringwekkend aandoen en we strompelden voort door de lange, met bomen omzoomde en overschaduwde laan. Het park omringt het oude schoolgebouw, eens toneel van...

...en daar kwam het tot een vluchtig, oppervlakkig gesprek dat weer snel afgebroken werd en helaas gingen allen net zo desolaat huiswaarts als ze gekomen waren, mogelijk nog dieper en ernstiger gefrustreerd.....

Mijn zo goede, zo liefdevolle zus, wiens liefdevolle zorg echter vaak zo moeilijk te bespeuren valt had me "het huis uitgezet" en had het woord "straatverbod" laten vallen. Met "het huis" bedoel ik niets minder dan de aanleunwoning in de buitenwijk waar onze oude moeder haar laatste dagen nog...

Het is ongelooflijk hoe kaal, verlaten en desolaat de lokalen van Wijkcentrum "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord zijn. Als daar dan bovendien de diep beklagenswaardige afasiepatiënten bijeenkomen is welhaast geen grotere treurnis of ongeluk denkbaar. Hen is de taal en het...

In de sombere en desolate atmosfeer en entourage van een café, waarvan de wanden merkwaardigerwijs behangen waren met talloze crucifixen, waren de alleenstaanden bijeengekomen, en ik was een van hen. Op de vlucht voor het onverdraaglijke monster van de eenzaamheid dat het als het ware aanstaarde...

Wie zich van de omgeving in Tilburg Zuid een aangename voorstelling maakt, zit ernaast. Merkwaardigerwijs zijn er twee huisnummers 22, een op het Transvaalplein en een verderop in de Oerlesestraat en ongelukkigerwijs belde ik aanvankelijk aan op het verkeerde adres alwaar een jongeman, kennelijk...

In het meest duistere jaar van mijn leven en in zijn meest duistere seizoen koos ik er bewust en vrijwillig voor - in weerwil van mijn hogere opleiding - een salaris te gaan verdienen met mijn handen in combinatie met een machine; ik werd typiste. En zo herinner ik mij hoe ik voor het eerst in...

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: "Broeckx". Het ontroerde mij. De daar aan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen, jaren na zijn dood en had hij mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur. Ik zag de...

Omdat de Liefde en de Vriendschap mij schijnbaar voorgoed de rug hadden toegekeerd, ging ik mijzelf een licht voor Kerstmis verschaffen. Door desolate en duistere novemberstraten begaf ik mij naar het Winkelcentrum. Uit een overvloed van staande, hangende en liggende lampen, armaturen en spotjes...

"Ik kom naar je" had ze in haar gebrekkige Nederlands op de Kerstkaart gekrabbeld. Twee maanden later, op een nog ijskoude maartdag, was het tijdstip van onze ontmoeting aangebroken. Spoedig bleek dat onze kameraadschap, die mijns inziens gedurende een vriendschap van twintig jaar was...

De straat en het huis, zo vlak bij de desolate kerk van de Hoefstraat (die paradoxaal genoeg het alfa en omega op haar deur draagt) munten uit door een verstikkende somberheid en leiden tot een welhaast adembenemende droefenis. Ik zal nooit vergeten dat ik er afgewezen ben. We waren vaak naar de...

...mijn blik vertwijfeld liet rusten op de desolaat ogende personen in de wachtkamer, die verveeld en somber bladerden in vergeelde roddelbladen en op de rij van kleedhokjes op de Röntgenafdeling van het ziekenhuis. Men riep mij bij mijn naam. Zou ik ook zo geroepen worden bij het Laatste...

...mijn blik vertwijfeld liet rusten op de desolaat ogende personen in de wachtkamer, die verveeld en somber bladerden in vergeelde roddelbladen en op de rij van kleedhokjes op de Röntgenafdeling van het ziekenhuis. Men riep mij bij mijn naam. Zou ik ook zo geroepen worden bij het Laatste...

Alfons hoorde het liedje vlak voordat de nieuwe eeuw begon: “ Nothing “ van Townes van Zandt, “niets” in het Nederlands. Het ontroerde hem diep van binnen, die desolate stem, de diepe heimwee die het in hem opriep door de introverte passage over de moeder. Alfons hoefde zelf ook niets...

Het was zeker niet de eerste keer dat ik hem tegenkwam. Deze keer trof ik hem aan op een bankje in het Westerpark, smullend van een ijsje. Het ijs kleefde ook aan zijn lippen en ik stelde hem de vraag of hij nog tobde. Hij tobde soms nog wel veel volgens zijn verklaring, maar gelukkigerwijs vormde...

Nog altijd ligt het panorama aan mijn venster voor mij open. De zomer is in volle gang. Het welige gras is met vlekken doorweven. De bomen staan in strenge orde, als trouwe wachters....Maar het appel is weer geblazen. Ik wil nog terugwijken; niet gehoorzamen.....Maar de auto zal ongetwijfeld...

Reclasseringsdiensten krijgen regelmatig een ansichtkaart van Volkert van der Graaf. Groeten uit Andorra, groeten uit Bolivia, groeten uit Canada, groeten uit Denemarken, groeten uit Estland. Maar nergens willlen ze hem hebben. Een bijstandstrekker moet beschikbaar blijven voor de arbeidsmarkt, met...

De Duitse D-trein denderde Dordtwaarts door de desolate Drechtstreek. Daar dropte de degelijke dubbeldekker de Dortmundse diëtiste Dorothea. Dordrecht! Drie doldwaze dagen doorleefde de doortastende dikke Duitse dame daar. Dolhuis, Drievriendenhof, Dordtevaer deden Dorothea denken dat Dorothea...

......na deze bezigheid gingen we wel eens aan de wandel door de gangen van het tehuis. Daar lag in een verre uithoek een zaaltje dat voor de gelegenheid verduisterd was en waar dames en heren met grijze hoofden en geplaagd door de vele kwalen die door een gulle, maar misdadige, onbekende hand...

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen; vijf oudere dames en twee aardige...

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen: vijf oudere dames en twee aardige...

Een taxi is op weg van zuidelijke naar noordelijke gedeelten van de stad en ik ben een van haar passagiers. Het geval wil dat bij een halte aan de Bisschop Zwijsenstraat, bij een groot, monumentaal parochiehuis, dat oprijst tegen de nachtelijke hemel, mogelijk een brandpunt van Christelijke Devotie...

Boudewijn Büch was een vat vol tegenstrijdigheden. Bibliothekenbezoeker, verzamelaar van eerste drukken van zeldzame boeken, fan van Mick Jagger, wereldreiziger. Hij had een rare gewoonte, er bestond voor hem geen verschil tussen fictie en non-fictie. Hij verbrak iedere vriendschap zodra iemand de...

...Het uitzicht uit het raam was bedroevend desolaat en als ik niet in de weer was met de typemachine (terwijl ik de stukken uit balorigheid en opstandigheid nu eens in de oude, dan weer in de nieuwste spelling uittikte) haalde ik mijn nagelriemen open aan de archiefmappen waaraan ik...

De hitte is verzengend. En ik krijg de lenzen van mijn veldkijker maar niet scherp gesteld. Een grote vlakte strekt zich voor me uit met plekken dor gras en zand en verderop een opgedroogde rivierbedding. Onder mijn voeten splijt de grond uiteen. De aarde is hier één grote mozaïek. Voorbij de...