Alle inzendingen over erfen

De man met de tedere, diepliggende blauwe ogen - de ogen die zo lang geleden voor het eerst liefdevol zijn echtgenote, mijn zus aanschouwden - koestert op het erf van zijn woning (die ik als "boerderij" zou willen omschrijven) het trotse, houten beeld van de hem zo geliefde kraanvogel, dat zijn...

Het is mooi weer. Weinig wolken aan de hemel, dus volop zon en weinig wind. De thermometer in de tuin wees tien graden aan. Ik heb vroeger wel eens meegemaakt, dat het in november al tien graden vroor en de bomen kaal waren. Nu dus lekker weer om een wandeling te maken. In het bos achter mijn huis...

...een ethiek bevatten die sinds mensenheugenis zijn weerga niet heeft gekend? Is deze erfenis niet geweldig?

Meester Lageveld had de gewoonte elke leerling voor de klas te roepen om een spreekbeurt te houden. Hij gaf je dan een onderwerp op. Op een ochtend keek de meester, een lange man en keurig gekleed in een zwart kostuum met stropdas, over de leerlingen heen en zocht een slachtoffer. Het zweet brak...

.....en ik ben teruggekeerd; na lange jaren ben ik teruggekeerd; terug naar het huis; naar het huis dat daar op me wachtte al die jaren, gelegen te midden van die landelijke omgeving. En daar, in haar kamer, staat nog altijd de kast, de zilverkast, een erfstuk en een laatste reminiscentie aan mijn...

Op het kleine schermpje van de Tom-Tom stond onder meer de naam van het dorp dat we gingen bezoeken te lezen: "Heeze" en inderdaad volgde onze auto het parcours dat ik zo vaak heb afgelegd - en in vroeger tijden met mijn ouders - naar het kunstenaarsdorp bij Eindhoven, domicilie van mijn zozeer...

Na een lange wandeling door het dorp dat zozeer tot het decor van een lang verleden behoort en dat zo vaak mijn bestemming is geweest gedurende de lange, voorgoed voorbije en vergane jaren, bereikten mijn oude, grijsharige vriendin en ik het metalen, solide hek dat de toegang vormt tot de...

Toen ik nog op de lagere school zat was ik een verlegen ventje. Meester Lageveld had de gewoonte elke leerling voor de klas te roepen om een spreekbeurt te houden. Hij gaf je dan een onderwerp op. Je wist nooit wanneer je aan de beurt was, want hij keek dan de klas rond en wees iemand aan en die...

Wat de aanleiding is heb ik even niet mee gekregen, maar het zal vermoedelijk naar aanleiding van het boek zijn wat Claudia de Breij heeft geschreven over prinses Amalia of is er misschien een briefje van haar hand uitgelekt, dat wij dit keer niet geacht worden te zien? Er zijn Kamervragen gesteld...

... Haar Franck was echter heel anders, ze voelde zich bij hem geborgen en in hun seksleven was ook alles oké. Hij maakte tijd voor alles, en kon zichzelf helemaal wegcijferen, dit gevoel had ze nooit bij Jens gehad. Ze betrad al fluitend het erf, van de verbolgenheid van vanmorgen was geen...

’s Avonds vouwde E. geruisloos twee kamerschermen open en spreidde daarachter de slaapmatrassen. Dan knielde ze bij haar kapdoos en trok een voor een de spelden en kammetjes uit haar haren. Diepzwart en pluimig vielen de losse strengen over haar borst en schouders. Al vroeg verstond E. de...

Het wordt nu echt winter. Vroeg donker, laat licht. 's Morgens hangt de vrieskou nog in de lucht. Zelfs de vogels blijven langer in hun nest liggen. Alleen af en toe een overtrekkende troep ganzen verbreekt de stilte. Gakkend sturen ze elkaar aan. Opgewonden vragen ze elkaar wat ze aan zullen...

Jaren ben ik kippenhouder geweest en hoe meer gekakel, hoe meer kakelverse eieren. ’t Is altijd m’n lust geweest om als hobbydichter luidop met m’n kippetjes mee te kakelen. Tot op een gegeven moment mij toch het idee dat de beestjes in die kleine batterijtjes het niet naar de zin moesten...

De stee ligt rustiek verscholen in het landschap, alsof het een is met de wereld, vanaf het begin der tijden. In de weiden eromheen grazen koeien en liggen ze vredig herkauwend hun bestaan te overpeinzen. Om vier uur sukkelen ze met hun zware uiers in een lange rij naar de melkmachine, geduldig...

Een vroege lente. De man rekt zich uit, verheft zich van de driezitsbank en kijkt naar zijn 4 bij 4 terrasje. Hij steekt zijn hoofd buiten de deur, besluit dat het eindelijk zover is en loopt de tuin in. Een dwingende cocktail van hormonen raast zijn bloedbaan binnen. Daar hangt hij, in het...

Ik denk vaak aan vroeger. Toen ik een jaar of vijftien was vlak na de oorlog kreeg ik voor het eerst een fiets. Wat was ik blij. Mijn vader had die tweedehands voor 25 gulden op de kop getikt. De lente was aangebroken en ik wilde een flink eind gaan fietsen. Eerst had ik kleine tochtjes gemaakt in...

Vorige week maandag even naar het dorp gewandeld voor een boodschapje. Kwam ik langs de woning van familie S. Hij is directeur van een of andere grote beleggingsmaatschappij en z’n vrouw runt zeer verdienstelijk een accountantskantoor. Ach waarom vertel ik dat eigenlijk, vraag ik me af. Nou, houd...

We hebben muizen. 's Nachts trippelen ze over de plafondplaten. Ze knabbelen aan de draden van de printer. Toen op een ochtend een muis uit de keukenla sprong – mijn dochter een hartverzakking bezorgend – wist ik dat van mij ingrijpen werd verlangd. Mijn huisgenoten lieten mij weten dat er...

Uit je nest bij 10 graden vorst. Ik voer de vogels en zie dat ze geen lege zaadhuls van gister hebben overgelaten. Voor tuinvogels is het fijn dat de mens uit de hoge hoed van Darwin is getoverd. Nu zeggen biologen dat ze dankzij hun verenpak een dikke winterjas dragen. En dat ze door eten een...

Ai! Een steentje in het roggebrood of is het toch een vulling? Geen risico nemen dus een afspraak gemaakt bij de tandarts. De deurbel van mijn huidige tandarts roept pijnlijke herinneringen op uit mijn kindertijd. Nog hoor ik die dorre zoemer van de deurbel naast het naambord. Tandarts...

krraaak..knorrr..fffluit.. Mijn telefoon gaat, maar na me twee keer gemeld te hebben zijn dit de enige geluiden die doorkomen. Wacht even,een stem,van ver; 'Hier rechtsaf..nee de volgende ..50 euro..buitenkacheltje..je haalt de borstel er een keer..en..ppieep..voorrijkosten..knarrrr.. Ik heb...

Knevel en van den Brink. Wilders is te gast. Samen met een paar journalisten. Onderwerp: AOW. Wilders zegt dat ouderen steeds eerder in een uitkering belanden. Afgedankt na een leven lang bikkelen. En dan wordt de AOW leeftijd ook nog verhoogd. Een journaliste zegt dat ouderen vrijwillig werkloos...

Wie kan leven zonder doel? En zonder geld? Dus ga je op zoek naar betaald werk. Dit geldt zeker voor jongeren die na school of studie staan te popelen om aan de slag te gaan. Ze hebben lang geoefend, hun huiswerk gemaakt. Keer op keer zijn ze getest. Eindelijk zijn ze klaar voor het echte werk. In...

Neef Willem is een ondernemende knaap, hij werkt voor een jaar op een boerderij in Australië. Via de social media doet hij regelmatig verslag van zijn tegenvoetig avontuur. De boerderijen zijn daar wat anders dan hier. De baas van Willem beheert een gebied van zo'n 30 bij 30 kilometer, een...

Sinds de Nederlandse tv begon met uitzenden is er nooit zo goed aangetoond hoe pervers de menselijke geest is. Welk normaal denkend mens is er in hemelsnaam geïnteresseerd in de amoureuze capriolen van een stel op de normale huwelijksmarkt overgeschoten agrariërs. Seks met dieren schijnt niet...

Zestien was ie zo'n dertig jaar geleden. De gulden regel was in ons gezin: wanneer je later bent, waarschuwen d.m.v. bijvoorbeeld een simpel telefoontje en om dat te kunnen doen, hadden de kinderen een kwartje in hun schoen, want mobieltjes, iPods, iPads en dat soort gerei, dat was er simpelweg...

Als verre nazaat van een Poolse prinses volg ik het Poolse nieuws altijd iets anders dan het Bulgaarse of Slowaakse nieuws. Daarom stel ik u eens de vraag: is het erg dat PiS de verkiezingen wint? Het is natuurlijk bekend dat PiS de rechtstaat beetje bij beetje aan het ondermijnen is. De vorige...

Het is weer zo ver. De tuin van mijn buren wordt door tuinbedrijf ‘De Groene’ omgeploegd, leeg gegraven en afgevoerd. De hele dag reden gele bulldozertjes heen en weer om hun afbraak werkzaamheden grondig uit te voeren. De mannen van tuinbedrijf ‘De Groene’ - allen gehuld in een groene...

Op één van die mooie ochtenden van het voorjaar gebeurde het. Het was vroeg, de vogels zongen en eenmaal buiten op het erf repte ik me met mijn aktetas naar de auto. Niks geen weer, niks geen zin om aan het werk te gaan. Maar ja, de kost moest verdiend worden en ik had een afspraak bij een klant....

Op het naambord van de boerderij waar we langslopen pronkt een vrolijk lachend varkentje. Verder op het erf staat een veewagen voor een openstaande staldeur. Verder wandelend denk ik na. Ergens las ik dat er in ons land 20 miljoen varkens leven. Eerder wist ik al dat er 16 miljoen mensen...