Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Muizenis

We hebben muizen. 's Nachts trippelen ze over de plafondplaten. Ze knabbelen aan de draden van de printer. Toen op een ochtend een muis uit de keukenla sprong – mijn dochter een hartverzakking bezorgend – wist ik dat van mij ingrijpen werd verlangd. Mijn huisgenoten lieten mij weten dat er toch echt iets aan de muizenplaag moest gebeuren.

Maar…geen lijkjes s.v.p. Het idee om zo'n beestje te killen stond ook mij tegen. Stiekem hoopte ik dat de plaag vanzelf zou overgaan. Maar nadat een kanjer van een muis zich dwars door de deksel naar onze pindakaas had geknaagd, besefte ik dat het ijdele hoop was.

Bij een specialist te Barneveld bleek een muizenklapval te koop. Je spietst een stukje kaas aan een pin, spant het klepje open. Als de muis toehapt, klapt de val dicht zonder dat het beestje letsel oploopt. Eerst ging ik research doen in mijn nabije omgeving. De muizen moesten na hun vangst worden losgelaten op een geschikte plek. Deze vond ik vlak bij een biologische boerderij. Daar werd elke dag voer gestrooid want op het erf scharrelden kippen rond. Het mocht onze muizen na hun bevrijdingsdag aan niets ontbreken.

Alles was nu gereed om de val te zetten in de keukenla. Toen ik in het prille ochtendlicht ging kijken bleek het tot mijn stomme verbazing gelijk raak. Een lichtbruine muis had eerst alle kaas opgegeten en wachtte nu gelaten op het transport. Voorzichtig deed ik de val met muis en al in de fietstas en reed naar de bevrijdingsplek. Vlak voordat ik het klepje wilde openzetten bekeek ik het muisje nauwkeurig. Had ik het maar niet gedaan. Onmiskenbaar zag ik tepeltjes aan het buikje hangen. Een zogende muizenmoeder. Hoeveel hongerige babymuisjes wachtten in hun muizenis op hun mama?

Toen ik na mijn ochtendritje zo stil mogelijk in bed gleed naast mijn wederhelft hoopte ik vurig dat zij bleef slapen.
'En', hoorde ik haar stem naast mij, 'heb je de muis weggebracht?'
'Dat is één muisje minder', loog ik.
Hierbij biecht ik op dat ik het muisje losliet in onze keukenla.


Zie ook: http://www.gmuitgevers.nl

Schrijver: George Knottnerus, 8 november 2008


Geplaatst in de categorie: dieren

3.7 met 12 stemmen 222



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Lucy Boogaard
Datum:
11 september 2009
Beste Meneer G. Knottnerus,

Wat een heerlijk verhaal. Aangezien ik reeds meerdere verhalen van U heb mogen lezen, wist ik bij voorbaat al dat het tot een goed einde zou komen voor de muis c.q. de muizen. Een staaltje van absolute dierenliefde. Leef en laat leven. Mijn petje af. Mensen als U, kom je nog maar weinig tegen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)