Alle inzendingen over huid

...op de lederen, crèmewitte of glanzend zwarte huid, van wie alleen het tongetje trilt dat in een razendsnelle beweging aan de bek ontsnapt, als enig en ultiem teken van leven; te midden van de groen-met-zwarte kikkers, de gekko's en de trage, tropische, welhaast voorwereldlijk aandoende...

...laatsten hebben bijna allen een gekleurde huid alsof niet hetzelfde bloed hen door de aderen stroomt, alsof de hokjesgeest de maatschappij met noodzakelijkheid in zulke strenge, strikte geledingen moet onderverdelen. Een voor een gaan zij naar binnen; een voor een komen zij weer naar...

...zich onzichtbaar en onder de oppervlakte van de huid bevindt in mijn kwetsbare arm. die ik welhaast hulpeloos naar hem uitstrekte. Het felrode bloed druppelde fluks in het buisje. Ook ik leef als het ware onder de wolkenpartijen van de doem en de dreiging waaruit elk moment, figuurlijk...

...dansen, maar alleen als jij ze dat vroeg. Mijn huid was glad en stevig en zacht en mijn lippen als de ingang van de hemel. Thomas, weet je nog hoe we samen zongen? Weet je nog hoe we keken naar de bliksem als de donder over de velden rolde? Weet je nog hoe we de zee tekenden, de golven proefden...

...mijn handen zijn niet koud. De zon prikt op mijn huid. Ik tuur naar de takken van de appelboom en zie dat de eerste aanzet van de knoppen al zijn verschenen. Boven mij zit Meneer Merel. Hij kijkt op mij neer. ‘Wilt u misschien een worm ?’ Meneer Merel houd zijn kopje scheef....

...ogen bruiner was dan zij, en toen ik over haar huid streek voelde dat ruw, een beetje als fijn schuurpapier. Ik schrok, minste of geringste afwijking van ‘normaal’ stoot op die puberale leeftijd af. De psychische weerstand werd zo groot dat ik op stond en zonder iets te zeggen wegliep...

...rechter dij te kneden. Ook zij tokkelt op mijn huid. We spelen akkoorden van vlees. Waarom kan dit moment niet nog één minuutje duren? Waarom niet nog één uurtje? Zo blijven liggen. Lekker zij aan zij. Laat de boel toch de boel. Nee, ga weg satan! De mens moet arbeiden voor zijn brood....

...Dat is dezelfde binnenkant, maar met een andere huid als buitenkant, omdat we niet allemaal een jas willen zijn, maar een echt personage met een innerlijk en een uiterlijk. Je hebt een naam, mensen zien jouw taal bewegen, lezen jouw bewoordingen, maar het is geen werkelijke liefde, het is...

...De vrijheid beloont me met een zacht glimmende huid waar zweetdruppels als diamantjes op parelen. Het vocht smaakt als nectar op mijn tong, de troebele zilte zee verandert in een kristalhelder zoetwater meer. Mijn lippen gaan op hun erotische weg en beklimmen de ooit onbedwingbare heuvels. Ze...

...niets. De naald werd in haar bleek gekleurde huid gestoken. Haar hoofd rustte op tafel, haar haren plakten aan haar voorhoofd vast, ze kwijlde op het tafelblad. Ik fluisterde tegen haar. Je hoeft het niet te vertellen, ik ben de taal nooit verleerd. Ze praat terug tegen me, ongehoord voor de...

... Haar aderen klopten uitbundig onder haar huid. Haar buik puilde bleek paars en verstrakt onder de ziekenhuis-dekens. Slapen lukte haar niet meer, ondanks deze uitputtingsslag. De tijd schreed langzaam voort. Dag na dag. Haar ogen straalden zelfvertrouwen: ik doe dit omdat ik dit zo wil. De...

...moest mij nu eens kunnen zien. Je zou mij de huid vol schelden om zoveel zelfmedelijden. Wie weet doe je dat nu ook en stuurt God je zijn hemel uit waar die trutten in het wit toch maar op hun roze viooltjes zitten te krassen zoals jij het ooit eens uitdrukte. Maar weet je. Mocht God jou...

...aantast...en zit dat lekker, zo dicht op de huid? Dit is geen lobby, geen rookgordijn, maar de Partij tegen Vertrutteling en ik weiger elke vezel van mijn blijf van mijn huis lijf, een toekomst waarin ik alle zwartgallige buienverraders over mij heen krijg, omdat ik nooit genezen zal...

...met een oog minder of een arm of wat stukken huid, uitsluitend daarvoor in leven gehouden te worden. En dit is nu precies de paradox die ik bedoelde in mijn dagcolumn. Klonen, mensen maken om de zogenaamde originele mensen te genezen en daar gaan eerst ik weet niet hoeveel pogingen aan...

...opdrongen met de tragiek en treurnis van haar medepassagiere van zo-even, alsof zelfs de tegengestelde kleur van hun huid een equivalent vond in de gedaanten die hun levens voor hen hadden aangenomen....

...het weke lijf van een wombat tegen vijanden. Een huid die dus te vergelijken is, zoals hiervoor beschreven, met een ridderharnas. Hun dobbelsteen- of kubusvormige fecaliën hebben als voordeel dat zij niet kunnen (weg)rollen. Dit is weer, zou je kunnen zeggen, ten gunste van kubusvormige...

...gaf een aangename warmte op zijn oude huid. ‘Ik zou wel eens naar buiten willen,’ zei hij tegen het jonge meisje dat hem zijn koffie kwam brengen. Hij had voor zijn gevoel al veel te lang binnen gezeten. ‘Na de koffie gaan we samen wandelen in de tuin,’ beloofde ze hem met een...

...mijn moeder mij ter wereld bracht en mijn huid heeft zijn kleur verloren. Sneeuwwitje dringt zich aan mij op, achtergelaten in het bos waar ze de weg niet kent met de goodwil van de jager in haar beursje. Beter vanzelf sterven dan moord op mijn geweten moet hij gedacht hebben. Ik maak...

...dat ik droomde van haar stem, die danste op mijn huid als een sneeuwkoningin uit een groot ballet. Ik verdween onder haar draaiende rok als een ballon in de ruimte. Talloze figuren dichtten continu de deksels tussen haar oren, wat dreigde was overmacht. In de greep van mooie woorden kon haar...

...in alle wereldsteden aanwezig is. De gebruinde huid gaf haar een faraonische uitstraling. Zij begeleidde mij met haar donkerbruine ogen een nauwe steeg in. Halverwege deze smalle doorgang ontwaarde ik van het een op het andere moment de Piramides van Gizeh. Zij opende de poort en liet mij delen...

...het door heel mijn lichaam stroomt, hoe het mijn huid verwarmt, hoe het me laat smachten naar meer! Ik geef me over aan mijn intense verlangen naar jou, ik wil alles van je, ik wil je voelen, ik wil je proeven.. ik wil je helemaal! Woelend en draaiend druk ik mezelf in de lakens terwijl mijn...

...priemende aanslag telkens als je de hagel op je huid voelde. De dreiging van een bliksem die je zou kunnen raken. Je kon je bijna voorstellen hoe het midden in een vuurgevecht moest zijn. Van de schrik bekomen keken de mensen die schuilden elkaar aan. Het was een blik van verwondering, maar...

...ons Maxime te doen. Wie hem dag en nacht op de huid zit, ziet dat hij het niet makkelijk heeft. Altijd maar reizen en vergaderen. Nooit eens bij het gezin, dat toch de hoeksteen van de samenleving is. Diep in zijn hart vindt hij het een hondenbaan. Zullen we gemakshalve maar even buiten...

...karakter aan je opdringen. Ze gaan onder je huid zitten, eisen actie, spreken je geweten aan. Kijk eens terug, je hebt bijna alles fout gedaan. Kijk eens vooruit, er is niks waar je naar uit kunt kijken. En ruim de rotzooi op. En dan constant die koppen van familie en vrienden om je heen....

...In het zachte ochtendlcht zag ik mijn huid zich rimpelloos uitstrekken. Wel was wat meer golving zichtbaar, in tegenstelling tot vroegere jaren toen alles strak was. Maar de recente recensies van de gracht gaven op dat gebied alleen maar een hogere waardering te zien, van junoesk tot...

...Zijn vader zat hem zodoende letterlijk op de huid. Hij dacht al gauw aan vroeger en aan de vergankelijkheid. Hij houdt van de pianowerken van Schubert en van het aardse van het boerenleven. Hij woont in het weekend in een plattelandsboerderijtje en door de week in Amsterdam. 'Hij voelt...

...van Hemingway. Son, tumba en mambo in de stegen van Santiago. Een tengere vrouw kronkelt in het ritme naast een oude man met een sax. Haar bekken trilt, haar borsten deinen, haar huid is mokka. De wetten van de vrije markt dringen zich op, de dans om het gouden kalf, het kapitaal dat zich...

...het kanten slipje van mijn dijen. Schilfers huid onder zijn nagel. De flikken ontfutselen het geheim, de droesem van een gesmoorde herinnering. Ze bezweren haar met een slinger en een bariton om te vissen in de troebele vijver, waar de schrik zinkt. Ze zonk weg in een alerte sluimer....

...zachtjes te regenen, trage druppels strelen mijn huid. De middengolf verstrekt inmiddels obligaat gedeun, kraakt iets harder in de zwarte nacht, ik meen in een flits het licht te zien, vervolgens vraag ik mij af of het een late nachtvlucht is of toch gedonder in mijn laatste glas. En dan barst...

...kansloos watje. "Dan heeft u vast een dikke huid"..Een ironische glimlach en de bijbehorende grapjes komen er bij mij uit voor ik er erg in heb. Zijn blik verkwaadde ineens zichtbaar en hij staakte een moment de activiteiten rond het op gang brengen van zijn rijwiel. " Had je soms...