Alle inzendingen over klasgenoten

...waar is de tijd gebleven?" We waren dus klasgenoten uit de goede oude tijd, ver van voor de intrede van de euro, zeg maar uit de tijd dat er nog niet overal inktbeveiliging aan de kledingstukken was bevestigd. Dat waren nog eens tijden, tjongejonge zeg! Zo kakelde hij maar door, en of ik...

...de omgeving van onze stad woonden) Ook mijn klasgenoten zag ik nooit weer. Het afscheid kwam vroeg en plotseling na de roerige en wilde eindexamenfeesten en allen verdwenen in mistige, onbestemde verten van studie, carrière, beroep en gezin en ik, de eenling, de outcast, de risee en de nerd...

...moesten liniëren, maar de eerste algebra-repetitie leverde onverwacht een drie op..... Na het eindexamen waaierden de klasgenoten uit; ze verdwenen in onachterhaalbare verten; geen van hen heb ik ooit teruggezien.

...klasgenote A. de volzinnen voor haar opstellen in. In Rome, tijdens de reis die tot traditie geworden was voor de gymnasiasten sloten de klasgenoten mij buiten. Zo verliep mijn ongelukkige schooltijd en het clowntje van Reinolt heeft daaraan niets veranderd of verbeterd.

...,,no time’’ was van hem en zijn omringende klasgenoten niets meer te zien. Een bruin-gele, naar ammoniak, wijngum en urine ruikende rookwolk dreef de klas in. Wij stonden dan ook binnen één minuut op de gang, hoestend, proestend en naar adem snakkend. Het locaal moest daarna zeker een half...

Hoe overbrug je een periode van bijna 32 jaar? Dat is een vraag waar ik me deze week voor gesteld zag. De aanleiding sla ik over. Feit is dat ik verrast werd door een mailtje van een ex-klasgenote uit mijn middelbareschooltijd. Net als ik deed ze eindexamen in 1977. We zaten de laatste drie jaar...

Het speelde zich af in de tijd dat Nederland getuige was van de begrafenis van Koningin Wilhelmina. We schreven 1962. Ik zag het op de televisie bij klasgenote Ria thuis, in de Leenherenstraat. Daar was toen ook de hond genaamd "Lady", een glanzend-bruine cocker-spaniel. Het was mij duidelijk...

De leraar, onze trouwe en zeer religieuze leraar, een pater die een heel netwerk bezat van nonnen en paters in Frankrijk, Zwitserland en Italië, waarop hij een beroep kon doen, hield een verrassing voor ons, scholieren, achter de hand: een reis die op handen was en waarvan we nog geen weet hadden....

Op mijn heenreis naar het naburige dorp passeerde ik een hoog oprijzende molen met gladde, witte muren waarop spookachtig licht viel uit vele schijnwerpers. Ik ging op bezoek bij mijn klasgenote van de lagere school die de nonnen al evenmin op handen had kunnen dragen, en die, zoals ik mij...

De Caspar Houbenstraat in Tilburg Zuid vormt een verlengstuk van de Fatimastraat en maakt onderdeel uit van de wijk "Jeruzalem". Daar staan sinds jaar en dag krijtwitte huizen, flats en een buurthuis die mijns inziens geen schoonheidsprijs verdienen en die de sfeerloosheid en de armoede in de...

...nu toe hadden de anderen de ambtenaarsdochter verdragen, maar nu, in het uur van de waarheid, toen ze haar voet op de trappen had verstuikt, wilde niemand van de klasgenoten haar naar het "hotel" brengen. De Rome-reis, waarnaar zo verheugd was uitgezien, werd het toppunt van de uitstoting die...

De ferme handdruk van mejuffrouw H. op de eerste schooldag luidde het (welbekende) tijdperk van "Aap, Noot, Mies" in. Op die dag stond ik met mijn rug tegen de houten, gelaagde muur van het schoolgebouw in de W.-laan, waartegen de planken waren aangebracht als de schubben van een vis en sloef ik...

In een zelfgemaakte bontgekleurde voile jurk fietste ik onder begeleiding van Hem bij nacht en ontij naar het verjaardagsfeestje van mijn klasgenote. Hij beschermde mij, ook op onze tocht naar het kantoor, waar ik zou mislukken.... Toen ik secretaresse was geworden, was Hij zo trots dat zijn...

...wij morgen in discussie gaan met drie andere klasgenoten over de stelling: "De huidige literatuur is meer amusement dan literatuur." Deze discussie is voor een schoolexamen cijfer. Wij zijn natuurlijk veel te laat begonnen, en zijn er dit weekend achter gekomen dat er helemaal niet zo heel...

Een reünie geeft de mogelijkheid oude koeien uit de sloot te halen. De vorige keer kwam op de reünie een klasgenote op mij af en vroeg of Martha Jonan er ook was. Nee, die was er niet. Die zat in een psychiatrische instelling en kon niet komen. Oh, keek de klasgenote schuldbewust en verklaarde,...

Het was een oud verhaal. Een jeugdvriend en ik in de filmzaal achter de kerk. Van ons zakgeld naar de film. Maar het enige wat ons interesseerde was de tijger die in het verhaal van de film voorkwam. We hadden het er nadien nog vaak over, maar we raakten elkaar uit het oog. Bloemen voor de...

Het meisje, onze klasgenote met de gitaar, genaamd Marijke, dat prijzen had gewonnen met haar zang en spel bij wedstrijden en songfestivals, vergezelde ons naar Rome. De touringcar had op onze reis via Frankrijk en Zwitserland de Eeuwige Stad bereikt en we vonden onderdak in een klooster in de...

Het was in het kapitale pand van tandarts K. aan de Ringbaan Oost dat de pakjesavond voor de scholieren plaatsvond. De gymnasiasten woonden allen in villa's in de stad of in de naburige dorpen maar mijn vader, een klein ambtenaartje, kon mijn studie ternauwernood betalen. Mijn klasgenoot...

Om het Jan van Besouwhuis in ons naburige dorp Goirle te bereiken (een cultuurtempel die ook in haar bouwwijze imposant oogt, maar die gesitueerd is te midden van een chaotisch aandoende gribus van overige bouwsels) kan men een traject afleggen met de Regiotaxi door buitenwijken c.q. villawijken...

De bijzondere zomer had mooie dagen gekend, met een zinderende zon en lachende gedichten, maar de laatste tijd was de regenval kenmerkend voor het hoogseizoen. De bos gerbera's die Bjarne van de vrijgekomen Arthur kreeg, had hij te danken aan zijn kordate optreden na de arrestatie van Arthur....

...moddert voort, zoonlief geilt moeders naar zijn klasgenoten en dochterlief koopt zichzelf om met een reisje zon, wat een nepgezin. Beatrix, een vrouw die zichzelf heel arrogant koningin der Nederlanden noemt, laat een schildpad los in de branding van een tropisch eiland. Zij wordt van achter...

...nog iets over het drama te hebben gehoord. Ook niet over diepe trauma´s bij klasgenoten.

De touringcar was op weg gegaan en had haar weg vervolgd; door Frankrijk, door Zwitserland en was uiteindelijk met haar levende bagage van scholieren gearriveerd in de Eeuwige Stad. De reis had driehonderd gulden gevraagd van het krappe ouderlijke budget maar het bedrag was van harte...

...mooie, gehaakte bolerootje dat ik droeg, zouden klasgenoten mij mijden, dus dat zou ik in de daaropvolgende tijd thuis laten en hoe dan ook mijn positie tegen de wand handhaven en van daaruit het wilde, tomeloze spel van mijn medescholieren observeren zonder er zelf ooit aan deel te nemen. Hoe...

De laatste jaren geen spectaculaire dingen meegemaakt, stel ik een beetje verontrust vast. Ik vraag het me af terwijl ik besluit toch maar een begin te maken. Maar waaraan? Er moet toch iets zijn dat me bezighoudt en dat ik wil beschrijven? Een onderwerp dat me doet overlopen van enthousiasme?...

...waarmee hij tevens meisjes versierde. Zijn klasgenoten wisten hem al snel te vinden, wat me doet denken aan Jan-Jacob Slauerhoff, die als scheepsarts/dichter vaak voor zijn maritieme collega's liefdesgedichten voor hun verre liefjes schreef. Na Neil's afstuderen werkte hij als ober in...

...Ze gaf een gratis yogales. Eerst legde ze de klasgenoten de Tadasana houding uit. Een simpele oefening die goed is voor stabiliteit en stevigheid. In haar sportieve kleren deed zij voor hoe je deze oefening moest doen. Een staande oefening. Daarna legde ze de Uttanasana oefening uit. Het...

...leverde eerder hernieuwde contacten op met oude klasgenoten, met nichten en neven waarvan ik niet meer wist hoe ze er uit zien. Met hen deel ik een verleden en soms nog hetzelfde gevoel voor humor, wat ooit de basis voor de vriendschap was. Waarom het contact verloren is gegaan, is soms een...

...reuzenknikkers veroverd had. Je zag je klasgenoten sip kijken, jaloers op die grote zak met stuiters waarmee je over het schoolplein liep. Die zak was jouw trots, die deed je nooit weg. Als je zo bent opgegroeid, en wie is dat niet als jochie op het schoolplein, dan is het moeilijk...

...veel gemist en moet dat inhalen. Dat betekent klasgenoten en docenten aanspreken. Dat durf ik niet. Ik laat het erbij zitten en word steeds nerveuzer, meer en meer gespannen en kan me niet meer concentreren. Ik haal de ene onvoldoende na de andere. Langzaam verlies ik de grip en dat maakt me...