Het clowntje van Reinolt
Reinolt D. was de naam van de klasgenoot die mij het plastic clowntje met de bewegende handjes heeft geschonken dat meer dan vijftig jaar na dato nog altijd een prominente plaats inneemt achter het glas van mijn vitrinekast. Het gebeurde op een Sinterklaasavond in 1967 en het begeleidende gedicht doelde op de glimlach die ik slechts zelden liet zien en op de make-up die ik verzuimde te dragen.
Ik was niet populair en allerminst de favoriete van Reinolt of van andere jongens. Op de achterste bank verborg ik achter mijn halflange haar mijn bril met jampotglazen die ik vaak niet droeg. Maar eveneens op de achterste bank fluisterde ik mijn klasgenote A. de volzinnen voor haar opstellen in.
In Rome, tijdens de reis die tot traditie geworden was voor de gymnasiasten sloten de klasgenoten mij buiten. Zo verliep mijn ongelukkige schooltijd en het clowntje van Reinolt heeft daaraan niets veranderd of verbeterd.
Geplaatst in de categorie: sinterklaas