Alle inzendingen over langs

Sinds het DNA verwantschapsonderzoek in de zaak Vaatstra tot een mogelijke oplossing heeft geleid is de discussie over het verplicht afstaan van DNA voor een landelijke DNA bank weer opgelaaid. Al vermoed ik dat een DNA bank met als doel het oplossen van misdrijven een relatief kort leven beschoren...

Mopperend haal ik een hard stukje uit mijn mond. Daar baal ik nou van. Dacht een lekker dropje te eten, zitten er harde stukjes in! Bij het verkeerslicht staan we stil en ik bekijk het stukje. ‘Vulling, een stuk kies! Moet je kijken!’, zeg ik tegen mijn zoon. Zoon kijkt er niet van op, hij is...

Het Energieplein is te voet bereikbaar vanuit de Nassaustraat via twee routes: één ervan loopt via het Smidspad, het Wilhelminapark en de Theresiastraat. Als men echter met de bus gaat moet men de reuring van de Stationshal waar jongeren het turbulente spel van hun jeugd spelen en van het...

...en ik zat nog te bibberen in mijn fauteuil en ik schrok mij kapot toen een ruiter langs kwam en zijn paard hinnikte.

We zijn dol op spanning en geweld! Althans in films en op televisie. We lezen er graag over in boeken en tijdschriften en schieten in games met veel plezier mensen, zombies en ander tuig aan flarden. Heerlijk! Effe ontspannen. BAM! daar gaat weer een gemeen kijkende nazi! Regisseur Alfred...

Zalig Pasen. Mam, we zijn in contact geweest met een positief besmet persoon, tenminste je kleindochter dan en ik voel me niet lekker...tijdens het beeldbellen zie ik een kind met dikke waterige ogen die wit ziet, ik heb spierpijn en ben zo moe...morgen moeten we gaan testen, zegt ze nog....

Op RTL4 was de 3e uitzending van 'zo lang ik leef' een programma met vijf mensen, allemaal ziek. Een man heeft ALS, de overigen kanker, in elk geval ook vrouwen (net als ik dus) met borstkanker. Peter van de Vorst presenteert het en volgt de mensen, van wie er een paar (of eigenlijk allemaal) aan...

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor...

De C.-straat, dichtbij het centrum van onze stad, strekt zich uit als een sfeerloze, troosteloze trechter of krocht en ook in het huis van mijn "vriendin" heerst sinds lange jaren de ziekte, de doodsheid en het verval. Ze vraagt me welke muziek mijn voorkeur heeft. Zelf heeft ze eens gehuild om...

Een verhaal, zoals het meisje met de zwavelstokjes, of het alom bekende verhaal van de geboorte van het kindje Jezus, het zijn de meest voorkomende verhalen, vaak verteld, vaak gehoord en veel geschreven. Daar gaat dit Kerstverhaal dus expliciet niet om, immers zouden we steeds in herhaling...

...keten van 600 km door de drie Baltische staten, langs hun hoofdsteden. Hun enorme liefde voor koormuziek en zingen in het algemeen. Indrukwekkende mensenmassa’s die door hun gezamenlijke zang, ontroering, en saamhorigheid, misschien een gezond en vreedzaam soort van nationalisme oproepen....

...aan het woonhuis. Een kwartier later schuifel ik langs de deksel van de kist, die op de overloop in een hoek rechtop is neergezet. Ik krijg een vriendelijke duw in mijn rug en sta opeens aan het voeteneind van de op twee schragen geplaatste kist. Starend naar boer Frei, die in een geheel zwart...

(voor Maggie Laubser (1886 - 1973)) Je bent geboren als Maria Magdalena Laubser op 14 april 1886 in de tarwe-boerderij Bloublommetjieskloof nabij Malmesbury, Swartland. Jouw ouders Gerhardus Petrus Christiaan en Johanna Catharina Laubser waren in Holm, Duitsland, geboren. Je was de oudste van...

Schrijver Verhalen vrijdag 5 oktober 2007 Sprookje van heel lang geleden....... SPROOKJE VAN HEEL LANG GELEDEN. Heel lang geleden leefden er eens honderd kleine mensen, die met spijkers en schrift hun eigen verhaal vertelden. Zo klein als ze waren, zo groot was hun verteldrift. Lukte het...

Nooit heb ik echt over een toekomst na gedacht. Elke dag kwam zo als hij moest komen. Zonder dat ik nadacht, hoe het zou zijn als ik ouder was. Nu ben ik ouder, nog niet bejaard maar ook niet piepjong. Net voorbij de vijftig wat is dat nu. Nu is voor mij een eenzame tijd, nooit vermoed dat ik...

(voor Paul Léautaud) Zoals hij vermagerde straatpoesen verzamelde, zo nam hij de sierlijke vrouwen in zijn leven, maar de kopjesgevende dieren bleven langer, konden meer verdragen van zijn woeste temperament. Gekleed in stinkende vodden, als een echte clochard, werd hij vaak geweigerd in de...

...een heerlijk ( koud wel) ritje, langs de IJssel, langs de Maas richting het Erasmus. Als we op de terugweg zijn, besluiten we een warm visje mee te nemen van de viskraam, konden best iets warms gebruiken hoor! De koffie ging aan en meneer T zegt: ik heb zulke kouwe voeten ( hij zei het anders,...

Ik ben nog van de tijd, dat buiten spelen een must was, ik ben tevens van de tijd, dat Cliff de muziekwereld veroverde, net als de Everly Brothers, the Blue Diamonds, Toon Hermans. Ik ben nog van de tijd, dat de bakker, de melk- en groenteboer aan de deur kwamen. Als de melkboer kwam, liep je met...

...en 1932 naar Bretagne. Met hem deelde je de belangstelling voor kerkhoven en bloemen. Je schilderde ook nog vaak in Middelkerke. Vanaf 1931 gaf je aan de Antwerpse vakschool voor kunstambachten les in kleurharmonie. In 1931 kocht de Belgische staat jouw werk 'Kerk in Bretagne'. Maart 1935...

Een nieuw licht overspoelt de wereld. De vogels zijn teruggekomen en zij nestelen in de bomen rond mijn huis. Zo brak ook in het lang-vergeten jaar 1956 de Paastijd eens aan. Ik herinner mij hoe de lange Bosscheweg zich als een kosmopolitisch lint uitstrekte en hoe ik de bonte afwisseling van...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

...in de zegekar met de dronken medescholieren langs alle ouderlijke huizen. Ik mocht als beloning een fiets gaan kopen bij de oude fietsenmaker Melis die altijd al onze familie terzijde had gestaan; mijn mededogen met mijn onschuldige ouders was groot. Toen al ziek, zou ik de...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

....en zo was onze samenkomst; we zaten bij het raam en spraken eindeloos over heel veel boeken en we dronken eindeloos veel citroenthee.... Het licht dat in brede bundels en banen in de verte neerdaalde vanuit asgrauwe wolkenpartijen werd ons geschonken. Je hebt voorgoed een andere woonstede...

Tenzij je kiest voor drastische maatregelen, weet geen mens hoe lang hij- of zij vertoeven mag op deze grote aardbol, niemand die het weet en soms kom je zomaar in een situatie die je eigenlijk helemaal niet gewild had maar die gewoon kunnen voorkomen, want: als ze binnen stapt nadat ik haar een...

De kou van een late novemberavond drong door mijn dunne jas en de nacht lag als een donkere deken over de wereld toen ik de afstand tussen de beide woningen te voet overbrugde. Mijn zozeer dierbare woning waarin ik al dertig jaar nutteloos de ongenadige tijd gepasseerd heb, lag erbij als een...

...gezet had moest ik bij nacht en ontij struinen langs het zwarte, diepe, kolkende water van de Piushaven, op weg naar het loket waar ze me zouden mededelen dat mijn liefde berustte op een waandenkbeeld, op een illusie.... Het is je niet in dank afgenomen, maar thuisgekomen luisterde ik tegen...

1978. Grease was een hit. examenfeest van de MAVO. mijn vader, beretrots op het diploma, wat kon die jongen toch goed leren na afloop van diploma-uitreiking uit eten bij de V & D het was schemerig verlicht door oranje lampen van glas met een witte binnenkant en kleverige houten...

Sinds Rutger Koplands flauwe gedichtje over een slaplantje is iedere zoveelste rangs plattelandsdichter los gebarsten in odes aan worteltje, tomaatjes, sperziebonen, lulletters, luvletters, voederbieten, gumkwatten, meloenen, limoenen plus waterkonijn en staat ontroerd stil met zijn Nordic Walking...

Vaak al was ik ermee bezig. Hopeloos, zo immens groot van voren en van achteren om nog maar te zwijgen van tussendoor en ook zo volstrekt onbekend. Er zit geen begin middenstuk of eind aan. Bepaaldelijk onbepaald. Wel merkte ik van alles op dat al opgemerkt was. Je moet bij die Grote Onbekende...