Alle inzendingen over sombere kant

...ik bedoel. Het is zo makkelijk om de actie 'negeren' toe te passen, maar zo steek ook ik niet in elkaar. Schrijven over dingen die me bezighouden, die ik meemaak, alledaagse dingen, soms kant noch wal rakend maar naar mijn maatstaven ter zake doende, voor mij dan toch. En mijn dag, oké...

...genoten en weinig verplichtingen hadden en op vakanties gingen en in de weekenden op stap gingen. We waren ook aardig en waren gelukkig. Het lijkt al lang geleden en toch ook nog maar net voorbij en we zien er nog jong uit. We zijn in de kern nog zoals toen maar het leven is wel veranderd en de...

Merkwaardigerwijs bevindt zich aan het sombere Paletplein - brandpunt van mijn soms matineuze omzwervingen en nutteloze, doelloze en bovendien onbetaalde werkzaamheden - de zo eclatante zaak van contactlensspecialist De H. Deze neemt een uitzonderingspositie in met haar blitse etalage en...

...leven! Uiteindelijk maak ik daar aan de waterkant met mezelf de afspraak dat ik het tot mijn dertigste blijf proberen. Hoe onnoemelijk zwaar ik het leven ook vind, ik ga (tot mijn dertigste) proberen er iets van te maken. Dertig is een stip op de horizon waar ik me aan vasthoud. In...

...de kriebels van het ongenoegen omhoog. Het sombere weer maakte het er niet beter op. Er moesten nog zoveel dingen gebeuren. Voor het eerst schreeuwde ik naar boven. ”Mama, ik kan niet meer. Geef mij alstublieft een dag met zonneschijn.” Ik was zo moe, verschrikkelijk moe en kroop in...

...was kroop er een nieuw spook in zijn eenzame sombere geest. Een spook met een gezicht, een spookachtig gezicht. Het gezicht van de mens die niet kon communiceren. Het gezicht van een gestorven vriend, en hij herinnerde zich alle twijfel, alle nooit uitgesproken woorden. Hij herinnerde zich...

Een nieuwe zomer was aangebroken, een zomer waarin ik nog nauwelijks kon geloven na het vele wat gepasseerd was.... Het interieur van het kleine flatje leek een flagrante tegenstelling te vormen tot alle frisheid en alle leven. Het leek op een uiterst desolaat samenraapsel van spullen van een...

...vormde. In 1924 verscheen het tijdschrift 'Tulenkantajat' (Vuurdragers) tot 1930. Andere leden waren: Elina Vaara, Lauri Viljanen, Onni Johannes Halla, Yrjö Jylhä, Uuno Kailas, Erkki Vala, Ilmari Pimia, Martti Henrikki Haavio, Antero Kajanto, Kaarlo Arvi Kivimaa, Mika Toimi Waltari en de...

...Cecylia Fredrówna. Terug in Lviv kon jij geen kantoorbaan vinden en vanwege geldgebrek kon jij geen cursus tot stadslerares volgen. In 1884 verscheen het gedicht 'De Toverpijp' en in 1885 verscheen het verhaal 'De geest van ruïnes'. In jouw laatste, aardse jaren leed jij aan...

...voor gigantische problemen stellen. Aan de ene kant moeten de dijken omhoog, meer pompen om het droog te houden, meer groen om de hitte in de steden te bestrijden, grotere waterafvoer om de hoosbuien weg te werken en meer waterreserves om droge zomers te bestrijden. En dan heb ik het nog niet...

Agnes Kant heeft zuiver gehandeld door aan te kondigen dat zij niet langer fractielid blijft. Hierdoor zit in het functioneren van haar opvolger Emile Roemer veel meer toekomstmuziek dan bij haar het geval was.

...der Togt Museum, Dorpstraat 50 Amstelveen t/m 13 januari - http://www.jvdtogt.nl/tentoonstellingen.htm *** rondleiding Hans Kanters om 11.00 uur - opgeven per strookje op http://www.jvdtogt.nl/tekst/nieuwsbrief_3_2012.pdf

De sprong van ‘weten’ aan de ene kant naar ‘begrijpen’ aan de andere kant lukt niet zonder de stapsteen ‘geloven’ in het midden.

...container. Zo kan je hem af en toe wegrollen als sombere gedachten de kop opsteken. Want dagelijks op die erfzonde gewezen worden – zelfs door een boom – is niet goed voor de ziel. En weet vooral dat we allemaal in hetzelfde aardse schuitje zitten. Jullie vijgenboommensen staan dan wel aan...

De bomen in de Dillenburglaan stonden er kaal bij nu ze weer "gekandelaberd" waren (zoals dat heet) en in de harten van de mensen schenen somberheid en duisternis te heersen en ook mijn oude hart fladderde angstig en bezorgd rond in mijn borstkas. Het gesprek tijdens de Kerstbrunch bleek...

...in een duistere tijd op een duister en somber kantoor naast me heeft gestaan als niemand anders, toen ik meegesleept werd als op een woelige oceaan op de golven van ernstige neerslachtigheid, die, om het anders te stellen, haar klauwen naar me uitstrekte En ik zou weer in Haar mokkabruine en...

...bekijkt de foto’s een dag later ook met een sombere blik. “Niet helemaal goed gedaan. Dit kan beter, we gaan het opnieuw doen”. Dezelfde verdoving, nog meer foto’s en veel meer pijn. En daarna direct door naar de wachtkamer van de gipskamer. Daar zitten we met z’n tienen. Bedeesd,...

...verstoord door vier mannen die spiedend alle kanten op keken om te voorkomen dat een moslim onverhoeds van achter een obstakel of een standbeeld op de grote vreeswekker zou komen afrennen en plannen ten uitvoer zou brengen die dagenlang en misschien zelfs enkele weken de krantenkoppen zouden...

...natuurlijk begrijp ik ook die andere kant, de grote verliezen die worden geleden, de mensen die werken willen- maar niet mogen, waar het geld opraakt, ook dat snap ik. Maar wat ik toch eigenlijk deels met verbazing las was: dat er relatief gezien niet zoveel “ ouderen” nu in een...

Het is een volkomen zot idee, want ik heb geen enkele concrete aanwijzing die hem rechtvaardigt. Maar van me afzetten kan ik de gedachte niet: ik ga dit jaar dood. En om alles nog absurder te maken heb ik nog verwachtingen over de doodsoorzaak en de datum ook. Mijn verwachting is ik dat op 31...

In de achterbuurt waar mijn vriendin nu een armzalig verdiepinkje gehuurd heeft duiden desolate en vervallen voordeuren van gezinnen die nu eenmaal moeten doormaken wat hun leed met zich meebrengt.... Ik doorkruis de Berkdijksestraat die de somberheid demonstreert die veel mensen in deze tijd...

...niet vriendelijk vragen of ik naar de andere kant wil gaan neen: met harde lelijke stem blèren: dat ik aan de verkeerde kant sta. Nog mazzel dat ze niet blèrde dat ik van de verkeerde kant was! Wat een naar mokkel, bah! Ik bood mijn excuus aan, betaalde en liep weg, de toen pas...

...leeftijd. Hendrik bleef gebroken achter en volgde haar enkele maanden later. Ik sta voor een eenvoudig graf met drie mensen: mijn oudste zus en mijn ouders. Aan de andere kant van de wereld, op een ereveld bij Soerabaya, ligt mijn oudste broer. De liefde, de moeder van de...

...begrijpt het al, Vladimir Putin en aan de andere kant, weet u ook al, Thierry Baudet. En wat we verder weten, is dat Baudet de enige Nederlandse politicus is die zegt dat Putin alle recht heeft om Oekraïne binnen te vallen. Binnen Europa zijn er wel meer, neem Berlusconi, maar in Nederland is hij...

...school gekant en ging je op in de metafysica van Kant, Hegel, Johann Gottlieb Fichte en Friedrich von Schelling. Aan het Tübinger Stift deelde Schelling een kamer met de dichter Friedrich Hölderlin en Hegel. Hij was bevriend met Johann Wolfgang von Goethe en August Wilhelm von Schlegel, getrouwd...

...kamt zijn weinige grijze haren naar één kant zodat hij een beetje minder kaal lijkt. Dan kijkt de man verwachtensvol in de spiegel, alsof hij hoopt dat deze hem een ander beeld zou tonen. Vervolgens sloft hij naar beneden, maakt flauwe koffie en slurpt deze langzaam op, suf voor zich...

...een angsthaas. Maar is dat uiteraard van geen kanten. Immers de schijtlijster geeft juist in akelig scherpe teksten weer welke effecten bepaalde acties in de publiciteit oproepen. Zelden maakt zij of hij zich daarmee populair. Want ‘Gaan Met Die Banaan’ is de moderne leus, hoewel die...

Berichten van het Pruisisch front. Fuik! "to be, or not to be" en de vrijheid in ons evolutionair proces. Dit vermeld hebbende wil ik u graag meenemen in de gedachtekronkels die het waard zijn het daglicht te aanschouwen. De kakofonie van geluiden onder onze hersenpan houdt hele...

Zeven dagen en nachten bevind ik mij nu al in deze toestand. Vrij als een vogel kan ik mij verplaatsen. Afstanden, muren en sloten hebben voor mij geen betekenis meer. Ik – of wat daarvan over is, laten we zeggen: mijn geest – gaat met de snelheid van de gedachte naar elke willekeurige plaats...

Ik schrok, probeerde een verontschuldiging te bedenken. Ik bracht mijn gezicht vlak bij het hare. Maar ze keek van me weg naar de klok. Ze deed gewoon alsof ik niet bestond. Dat was wel het toppunt! Eerst zulke gemene gedachten over mij en dan dít! Even vergat ik mijn nieuwe toestand, maar al snel...