Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hoe oud moet je zijn om....

Blij worden van een schouderklopje (niet te hard dan natuurlijk) een glimlach op je gezicht toveren bij het krijgen van een simpel complimentje. Thats me, oftewel dat ben ik, kom ik glansrijk en eerlijk voor uit. Je bent nooit te oud voor bovenstaande argumenten zeker niet als ze ook nog positief zijn. Weet je hoe makkelijk het is om iemand te complimenteren?

Ik wel hoor, je hoeft alleen maar naar iemand te glimlachen en te vragen: ben je bij de kapper geweest? Een verbaasd gezicht spreekt dat dan wel tegen, maar het geeft een soort van voorzet om te zeggen, dat het haar van die ander goed zit. Ook ik krijg best (niet eens stiekem) graag een compliment en dat mag over het gare vlees zijn dat zo lekker is, zeker als de mensen die het eten wat minder tanden in de mond hebben zeg maar, of een compliment over iets wat ik schrijf en dat laatste, daar knap ik nou zo van op, werkelijk waar.

Zo'n compliment maakt een regenachtige dag ineens droog, maakt een sombere dag zonnig, maar de avond gezellig en kleurt mijn leven intens. Ben ik een gek mens? Vast wel. Maar ik zeg wel eerlijk wat ik vind, ik zeg gewoon dat ik het geweldig waardeer als iemand mijn verhaaltjes leest, mijn column in zich opneemt en dan de moeite neemt me een compliment te geven.

Daar moet een mens wel blij van worden toch? In tegenstelling tot de nieuwsberichten, in tegenstelling tot alle ellende die toch wel plaatsvindt zonder inbreng van mijn persoontje, vind ik dit soort dingen de "kers op de taart". Niet de slagroom, want die werd vandaag al verzorgd door mijn oudste kleindochter die voor KIKA op haar vrije zaterdag d'r benen uit d'r gat gelopen heeft.

Ik schreef een gedichtje voor haar, en wanneer dan op slechts een dag er twee complimenten komen, nou ik zeg je, dan kan mijn dag niet meer stuk. En ga nou niet mekkeren dat het al tegen de avond loopt, iedereen snapt best wat ik bedoel. Het is zo makkelijk om de actie 'negeren' toe te passen, maar zo steek ook ik niet in elkaar.

Schrijven over dingen die me bezighouden, die ik meemaak, alledaagse dingen, soms kant noch wal rakend maar naar mijn maatstaven ter zake doende, voor mij dan toch. En mijn dag, oké avond dan, kan niet meet stuk als zowel Ton als mijn kleindochter de moeite nemen te reageren op mijn schrijfsels, dus lieve mensen, bedankt.

Schrijver: An Terlouw, 12 april 2015


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.5 met 2 stemmen 907



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
12 april 2015
Het Hart dat voelt, maar niet naar buiten kijkt,
wil ook met anderen graag communiceren
het laat de warmte stromen door 't pulseren
van levenspassie die 't contact verrijkt

Het is het Hart dat dit principe huldigt:
Liefde wordt door te delen vermenigvuldigd...

Dank voor je open hart...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)