Alle inzendingen over verdrietig

...zo. Die ene dag in juni, de dag waarop je eeuwig zou blijven slapen. Nog bijna elke dag denk ik aan je, en mis ik je. Nog steeds verdrietig over hoe het is gelopen. Maar toch een beetje blij. Zo had je geen pijn meer en kon je eindelijk eens goed uitrusten.

Het oude zeer uit je leven laten vloeien is niet zomaar iets! Door veel verdriet in je leven moet je niet vergeten, dat daar zelfs een eind aan komt. Het verwerkingsproces is niet altijd even gemakkelijk. Maar op een gegeven moment moet je beseffen, dat er nog meer in deze wereld is. Opeens...

Medelijden is uitgesteld verdriet.

(voor Kiki Palmer (1907 - 1949)) Jij bent geboren als Giulia Daniela Fogliata op 11 juli 1907 in Chiari, provincie Brescia. Jouw moeder was Marta Palmer. Jij studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Milaan en af en toe kreeg jij acteerles in het Teatre degli Arcimboldi in Milaan, vernoemd...

...wens van de agente en vertrek. Onmachtig en verdrietig. Ik voel dat ma zich verzet tegen bemoeienis, zonder dat de agente het zegt. Ik ben een buitenstaander. Drie dagen later ging ik naar het bureau. Het liet me niet los en ik hoorde dat de GG&GD samen met moeder en zoon diezelfde nacht...

(voor Maruja Montes (1930 - 1993)) Jij bent geboren als Maria Miterloy Hernández op 24 maart 1930 in São Paulo, Brazilië, gesticht op 25 januari 1554 door de jezuïetenpaters San José de Anchieta en Manuel da Nóbrega. Na enkele maanden verhuisde jij met jouw familie naar Argentinië. Jouw...

(voor Florence Deshon (1893 - 1922)) Jij bent geboren als Florence Danks op 19 juli 1893 in Tacoma, Washington. Jouw moeder was Flora Caroline Spatzer, een pianiste van Oostenrijks-Hongaarse afkomst, en jouw vader was Samuel Danks, een muzikant en vakbondsorganisator uit Wales. Jouw één jaar...

(voor Magdalena-Anca Manole (1967 - 2010)) Je bent geboren op 14 juli 1967 in Valenu de Munte (Zuid-Roemenië). Je ouders waren Ion en Eugenia Manole. Je groeide op binnen een spirituele familie, wat je liefde voor de muziek heeft bevorderd. Je moeder zong graag volksliederen en dat heeft je...

Het winterde al een hele tijd. De bomen en de mensen rilden van de kou. De vogels en het wild konden bijna geen eten meer vinden. De meren waren bevroren en de ouderen konden geen kant meer op. Hun ledematen deden pijn door de reuma. Zij durfden bijna de gladde straten niet meer op uit angst om hun...

(voor Dorrit Weixler (1892 - 1916)) Je bent geboren op 27 maart 1892 in Berlijn. Je was één van de populairste filmactrices aan het begin van de twintigste eeuw. Dat was de pionierstijd van de stomme films, toen er nog filmpianisten bestonden en leeszinnen nog afzonderlijk door de beelden...

...jullie goedmaken, maar je bleef er toch intens verdrietig en boos over en je was uiterst neerslachtig, wat op foto's duidelijk te zien is. Je werd gevonden door Minnie Morris, die de krant bezorgde en de gaslucht rook. Je werd in een ambulance zo snel mogelijk naar het St. Vincent's Hospital...

In de straten die zich uitstrekken aan de voet van de heuvel waarop sinds jaar en dag de Sacré Coeur haar koepels verheft, zoals een ongeduldige minnaar aan de voeten ligt van zijn toekomstige echtgenote, overvielen mij eens merkwaardige gevoelens van verdriet, vervreemding en veroudering. Alsof...

...Alie was vanmorgen op koffie visite en was erg verdrietig, want haar lesbische vriendin was na een ruzie midden in de nacht vertrokken. Ze vertelde mij haar verhaal met tranen in haar ogen. Daarna vertrok ze lopende in de richting van het dorp. Ik besloot haar achterna te gaan en zadelde...

Zoals te doen gebruikelijk heb ik mijn zinloze, doelloze zwerftocht langs de etalages aan de Schouwburgpromenade, die mij niets zeggen en nooit iets te bieden hebben en waarin de koopwaar mij aanstaart en aangrijnst op zinloze, walgelijk aandoende, afschuwwekkende wijze, weer eens afgelegd, toen...

Dichtbij de heuvel waarop als altijd de kathedrale basiliek van de Sacré-Coeur haar koepels verheft, en wel in de straten die zich uitstrekken aan haar voet als een ongeduldige minnaar aan de voeten van zijn toekomstige echtgenote, overvielen mij eens merkwaardige gevoelens van verdriet,...

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw...

Ach liefste, aller-allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische cognackleurige steen cadeau die je gekocht had bij "Pleiade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen.... We stonden zij ;zij, heel ons lange leven. Aan jouw hand...

Je ziet je kind langzaam wegdrijven in de oceaan, het drijft en kijkt je na terwijl het langzaam over de bewustzijnsgrens heen gaat, eenmaal die grens over is je liefde weg en jij beseft dan pas wat je mist, wat je verloren hebt, het besef houdt je dagen en maanden bezig. Als jij daar zit te huilen...

Bleke gezichten. Ernstige gezichten. Jonge gezichten. Naar bruin vergeeld zwart-wit. Onleesbaar eigenlijk. De jongens - zijn het jongens? Het lijken meer mannen, voor 16 ouwe zakken zelfs - de jongens staan of zitten stil, voorgoed. Maar eens moeten zij bewogen hebben. Die daar met die verwaande...

Ze was er al meerdere malen geweest. Het was een uitzonderlijk mooi plekje op deze aardbol. Ze droeg een jurkje over haar bikini en ze liep op teenslippers. Iedereen loopt hier op teenslipper, dus zij ook. Helaas was zij gewend om altijd op stevige schoenen flinke wandelingen te maken. Deze keer...

Het trieste relaas op T.V. naderde zijn hoogtepunt. Zeg maar liever 'dieptepunt'. Als verstandige man van 40 verborg ik op dat moment de vrijkomende emoties voor mijn moeder die de glinsterende tranen van haar wangen depte. Toen de film begon zei ik nog : "Ma, is er nou echt niets...

het is al weer 29 jaar geleden dat ik mijn eerste liefde in het oog kreeg, ik weet het nog goed. ik stond te wachten op mijn kleine zusje bij school. opeens kreeg ik een jongen in het oog. hij leek me aardig, ik vond hem knap en hij zag er niet bepaald dom uit. ik zette dus steeds een stapje...

Op vrijdag avond kwam ik thuis, ik deed de deur open en ik zag een envelop liggen met mijn naam erop. Ik pak hem op en ik loop naar m'n kamer om hem rustig te gaan lezen. In de brief stond: Lieve Nancy, Met deze brief wil ik laten weten dat je altijd een goeie vriendin van me bent geweest...

Bolleke, je hebt een veel tekort leven gehad! Je was zo'n lieve pony, dat is met geen woorden te omschrijven. Je kwam bij mij op je 7 maanden en bent maar 13 jaar mogen worden. Je bent niet plots gestorven. Je hebt geleden en gestreden … en ik samen met jou. Je dood is zo onrechtvaardig,...

De zeventig- en andere hogere plussers van vandaag herinneren zich nog hun kindertijd al te goed, o.m. de oorlogsjaren van WO II. Gebrek aan alles was de toonzetter. Ze weten nog maar al te best hoe er in de rij werd gestaan voor het afhalen van de rantsoeneringszegels, voor de zeldzame...

Ik werd wakker van mooie muziek en een zingende Alain die stond te douchen. Ik keek rond in zijn appartement, dat vol stond met kunst en oude meubelen. Nadat ik goedemorgen gezoend was door die mooie volle lippen en een douche had genomen gingen we weg. Hij nam me mee naar Quartier Latin waar we op...

Maaike voelde zich al een poosje erg slecht. Ze sneed in zichzelf en wenste zichzelf vaak dood. Maaike kreeg er therapie voor en soms hielp dat dan ook even. Maar vaak zodra ze weer thuis was, kwam het gevoel weer terug en begon ze zichzelf te verwonden om de gedachten aan dood even kwijt te kunnen...

Soms zit je met je emoties diep in de knoop, je wilt zeggen wat je voelt en denkt, maar niemand heeft interesse voor je, tijd voor je, of kent je maar nauwelijks. Wat moet je dan? Afwachten tot er iemand naar je toe stapt? Zelf initatief tonen? Of niks doen, net zolang totdat je probleem zich...

Ze liepen hand in hand te kuieren door de straten van dit kleine stadje op zoek naar iets dat in hun pas verworven huisje paste. Ze liepen van het ene naar het andere curiositeitenwinkeltje op zoek naar, ja wat eigenlijk? Het moest origineel zijn en een verleden hebben, zeg maar een verhaal...

Het was donker op de ziekenboeg. De kamer blauw van de zware shag, ik kon het bier van mijn buurman ruiken. In de badkamer stond een vuilniszak te stinken, de buurman van een verderop laat een onbeschofte boer. Als de bel gaat sloft hij, met een gebroken voet, naar de deur. Ik hoor jouw stem. En...