Alle inzendingen over vodden jas

...de kraag op, waaronder de originele kleur van de jas tevoorschijn komt: mosgroen. Hij manoeuvreert wat onhandig tussen de terrasstoelen en tafels door naar de stoep. In een rustige doch onzekere pas wandelt hij richting binnenstad. Hij zou best een rollator kunnen gebruiken, denk ik. ...

...ik de foto zag. Maar hoewel mijn broer voorin zat en de oranje jas scherp afstak tegen een zwarte bank, heb ik geen jas gezien. Misschien was er zelfs een gorilla in de zaal. Ik heb geen gorilla gezien.

...aandoende gezicht, van mijn oom, de handelaar in vodden en lompen en van mijn tante Dora, die in latere jaren zou sterven aan borstkanker en van wiens ziekbed ik getuige zou zijn, lag ingeklemd tussen de hoog oprijzende muren van een metaalwarenfabriek en de spoorlijn en ik was bij tante en oom en...

...in een lange jas, een man tegenkomt en dan die jas opengooit en hem haar naakte lichaam toont, dan weet die man niet wat hem overkomt. Hij kan zijn geluk niet op en hij heeft de dag van zijn leven. Als een man hetzelfde doet, dan rent de vrouw gillend weg en belt de politie. Als een vrouw in...

...moet ik wel lachen, sorry maar het is de manier waarop en geloof me, die heeft morgen echt een jas bij zich want niemand is te oud om te leren toch S?

...van zijn leven, want de dokter opende haar witte jas en deed haar rok omhoog, en zei: ''Maakt u de dokter maar eens vrolijk'', en hij werd gelijk door haar met zijn hoofd onder haar rok geduwd. ''Wat zie je, Jansen?'' ''Ik zie niks, het is hier hartstikke donker en ik krijg het...

...Hij zette de kraag van zijn lange zwarte leren jas op zodat men zijn rode ogen niet kon zien. Hij stopte zilveren kogels in zijn Magnum pistool. Er was er weer eens eentje uit de hel ontsnapt die allerlei leed in het wereldse veroorzaakte. De vereffenaar had tot taak de voortvluchtige terug naar...

...afstekend onder de donkere jas. Maar ja, zo’n jas heb ik niet en ook geen hoofddoek. Ik heb wel loopschoenen, nieuwe! Dus ik ga. Hardlopen durf ik het niet te noemen, ik ga iets sneller dan wandeltempo. Lopen is goed voor het lijf, voor de conditie en ook voor de geest. Even het hoofd...

...gebaar haalde de longarts, gekleed in de witte jas, vóór mij aan de andere kant van het bureau zijn schouders op. "Oud worden willen we toch allemaal" had ik opgemerkt. De ziekten astma en COPD zijn onvoorspelbaar en wispelturig en zij kunnen zoals zij klaarblijkelijk wensen, op ieder...

...hart was gesmeed op het aambeeld van het leven en het resoneerde met de harten van de slachtoffers en gedupeerden op dezelfde toon, met dezelfde melodie. Uiterst zorgzaam schikte hij de jas om het lichaam van de patiënt in de rolstoel. Hij bracht hem koffie en praatte belangstellend met hem...

...en toch bedaard naar buiten loopt, zonder jas en sjaal, om iemand die net voorbij het café kwam aan te roepen. Zij, want het is een dame in deze kortstondige kwestie, draait zich om, en dan zien wij het ook. We hebben er niet eens de grofkorrelige foto uit het dossier voor nodig. Ze...

...dit ook zij; de longarts verwelkomde mij. Ik had de "puffers", deze redmiddelen bij mijn astma niet behoorlijk gebruikt. De man in de witte jas vóór mij waarschuwde mij.... Ik mocht ondanks alles met redelijke vooruitzichten de terugweg naar mijn eigenlijke thuis aanvaarden.....

...druk! De Glazenwasser(blz 13) over Robert-Jasper Grootveld eindigt speels en steels melancholiek: Ze bezongen hem tot de ruiten besloegen en hij met dronken vingers op het glas schreef: de zon gaat eenzaam onder. Kopen deze bundel. Waarom lijkt me duidelijk. Het afsluitend...

...sluit haar ogen. Nu komt hij binnen. Zijn jas hangt los, hij steekt zijn armen in een welkom naar haar uit en trekt haar naar zich toe. Hij omhelst haar, ze voelt zijn tedere handen rondom haar gezicht en zijn zachte lippen op de hare. Haar wang rust tegen zijn borst, dicht tegen het...

...lang, slank en elegant en hij droeg een chique jas en pantalon om zijn lange, mooie benen; een leuke Tilburgse senior die mij in dialect te woord stond en met wie ik best een beschuitje zou hebben willen eten. De kou van januari doordrong ons en slechts de weersomstandigheden kwamen ter sprake....

...gehad van die lelijke munt en de afschuwelijke vodden van bankbiljetten. Op een geheime plek bewaar ik nog een paar oude gulden briefjes, die ik af en toe tevoorschijn haal. Wat een stijl, wat een kracht! Met die mooie biljetten tussen mijn vingers, besef ik weer eens wat een doldriest...

...gescheurd en gehavend laken, dat voor een voddenhoop of mestvaalt nog te vervallen was, "vertoonde" aan mijn balkon; het hing neer en stond op het punt om verder de diepte in te storten als een zelfmoordenaar die nog aarzelt alvorens over te gaan tot de fatale daad. Mijn taak van...

...hij me nog na toen ik de klas uit liep om mijn jas op te hangen. Oei, ik moet oppassen nu, meneer Dubois wil ik liever niet op mijn huid hebben. Ik had dus al die dingen gedaan wat ik van meneer Dubois moest doen en ging weer op mijn plaats zitten. Uit verveling, omdat ik toch niks te doen...

...tegen de duinenrij, ik zak diep weg in mijn jas. De bulderende zee wordt heel even overdonderd, ik zag het licht weerkaatsen in schuimend zilt. Voort, voort drijft de storm en voert mij met de wind mee. De elementen trotseren mij en brengen me, ongehavend, naar de volgende kustplaats. Daar...

...met gladgestreken gezichten wezen ze hem allen af. Ze vervolgden gehaast hun weg, tot die ene uitzonderlijke meneer zijn jas opende en in zijn binnenzak tastte en goedgunstig de zwerver of drugsverslaafde een kleinigheid in de hand duwde.

...in de wasmachine; suede laarzen, suede jas met teddy. Want alles stonk naar die vieze sloot. Douchen en schone kleren. Op blote voeten ging ik de trap af, stapte daar in de natte plek waar ik binnen kwam, gleed uit en ja hoor, met een knal op m'n stuitje op de onderste traptree! Oef,...

...dan komt de winterschilder, humust wat rond maar heeft alleen maar alle nuances van wit, op donkere dagen verft hij licht in de duisternis. Want hij weet dat de lente, kortrokkend en een jas uitgetrokken, nadert met rasse schreden, wederom de jeugd tegemoet getreden. Dezelfde jeugd die...

...die het diertje omhulden als een natuurlijke jas mij vergezellen. In het huis van zijn gouden kooi zong hij iedere dag het hoogste lied. Hij pikte opgewekt en voortvarend van het zaad in het voederbakje en sloeg enthousiast spetterend de vleugels uit in het badje. Toch is de dag van zijn...

...zag mensen op terrasjes zitten toen ik, met mijn jas open, door de stad liep. Het fenomeen klimaatverandering werd woensdag bij de verkiezingen nog nét niet ontkend, maar het werd wél volkomen genegeerd, zelfs door Groen Links, dat onvoldoende inhaakte op de film van Al Gore: An Inconvenient...

...en drie en zes jaar oud. Die oom in die witte jas kon toch geen kwaad in de zin hebben? Toen volgde de benauwdheid van het "kapje". Dit werd plotseling over je hoofd geschoven en het benam je de adem. Het gebeurde op het Theresiapaviljoen, een merkwaardig bouwsel, verscholen tussen de...

...dan verder nog? Thuis met de broek op de enkels, het porselein zeker niet sparend en met de jas nog aan, ontdek ik dat ik mijn sjaal ben vergeten.

...en jij hebt je opgericht. Je hebt nu zelfs je jas losgelaten. Het was voor jou de normaalste zaak van de wereld dat er een man komt aanlopen die zomaar zegt: “Je kijkt toch zeker niet naar zo’n goedkoop dingetje?” Nee maar! Deze ouwe krijgt zomaar al jouw aandacht! En we kletsen nog...

...om en ik zag dat ze met haar hand over haar ogen ging. “Dat kan helaas niet”, zei ze, “ik kan niet zo goed voor je zorgen als zij”. Ze deed haar jas aan en knoopte de mijne dicht. “Kom”, zei ze, “dan breng ik je weer terug, mam”. Ze pakte mijn hand en liep het pad op, het pad dat...

...‘Ja, mam, ik ga hier niet met mijn dikke jas aanzitten en met een warme haarband om mijn hoofd.’ Ik bestelde snel mijn kwarkpunt en een tweede kop koffie. Daarna begaven we ons naar de kerstmarkt. Die viel overigens flink tegen. Drie uur later waren we allebei weer toe aan iets warms....

...van een late novemberavond drong door mijn dunne jas en de nacht lag als een donkere deken over de wereld toen ik de afstand tussen de beide woningen te voet overbrugde. Mijn zozeer dierbare woning waarin ik al dertig jaar nutteloos de ongenadige tijd gepasseerd heb, lag erbij als een verwaarloosd...