Autobiografieen

Het was tegen het einde van de sombere januarimaand van 2019 toen de vriendschap tussen Bjarne en de economiestudent een bijzondere wending kreeg omdat Bjarne via een groepje oude koeien in de sloot het onderwerp had gebracht op het roofdier de tijger. Al vijf maanden kenden de twee mannen elkaar in...

  Een jaar of 8 was ik, mijn grote stoere en sterke papa ging het gras maaien in de boomgaard. Mijn broertje en ik mochten mijn vader helpen. De geur van de maaier met de benzine lucht, gemengd met de geur van vers gemaaid gras vond ik onweerstaanbaar. Geboeid keek ik toe hoe eerst mijn kl...

Het was dat liedje van Blind Willie McTell, over zijn moeder die was gestorven, toen het opnameapparaat voor geluiden aanstond, en Bjarne hoge koorts had. Het was een week voor de dood van zijn moeder, nu precies een jaar geleden, toen Bjarne meezong met dat liedje. Het was bijna niet om aan te hor...

Bjarne was dan misschien niet honderd procent monogaam en op zoek naar de eeuwige levenspartner, erg trouw en aanhankelijk was hij wel. Want wat was hij blij dat hij tijdens de moeizame kerstdagen op eerste kerstdag een berichtje kreeg van de economiestudent, die de kerstdagen op eenvoudige wijze do...

En weer ging de zorgpremie omhoog. Bjarne betaalde zich iedere maand al blauw met de laatste restjes maand die van zijn geld overbleven. Het nieuwe ondergoed moest maar weer uitgesteld worden, gelukkig had hij een zuinig kontje. Maar hij kreeg er natuurlijk wel iets voor terug, als zijn eigen risic...

Door alle misère in zijn privéleven had de schrijver Bjarne Gosse het af en toe niet allemaal op een rijtje, maar gelukkig kwam professor Havermout op bezoek om zijn geheugen op te frissen met intelligente opmerkingen die rijp waren voor de tijd. “In de wandelgangen gaat alles wandelend zijn ...

Het was de achtste dag van de novembermaand van 2017. Er was een stille vervreemding gaande omdat ik graag in de rust van het alleen zijn nadacht over hetgeen waarvoor ik op de wereld was. Het lastige probleem was dat ik weer terug was bij mijn mystieke obsessie. Ik kon het geheim van de liefde maar...

Die zonnige dinsdag in de meimaand die met haar warme temperaturen bijna tot einde was gebracht had ik de oudere casemanager op bezoek voor de geestelijke gezondheidszorg. Ze gaf overal correcte sociale antwoorden op, maar het waren geen woorden of gedachten die ik zelf niet kon bedenken. Ze kon nie...

Het mooiste gedeelte van het songfestival kwam toen Ella Fiona al weer naar huis was en ik de rest van de fles cider van de Hema had genuttigd. De Portugese winnaar van vorig jaar kwam een gastoptreden doen tijdens de opwarming voor de puntenwaardering. Het was subtieler dan wat we eerder op de avon...

Ella Fiona kocht twee keer per maand een groot stuk rosbief bij de ambachtelijke slager. Ik bakte er dan aardappeltjes bij en er was appelmoes en een speciale soort mayonaise. Rucola om een eenvoudige salade van te maken met klein gesneden ui en een vinaigrette. En natuurlijk een fles rode wijn om d...

Die sombere dinsdag 1 mei 2018 was het aangenaam mijn huisarts weer eens te spreken. Het was een goedlachse vlot pratende vrouw die met nauwkeurigheid nieuwsgierig was naar de vorm en omvang van mijn ontlasting. Ik moest doorgaan met het extra vezels slikken en proberen om overdag ook wat te eten. H...

De Nederlandse oranje gekleurde koningsdag was naar omstandigheden rustig verlopen in de grote Noord Hollandse stad aan de Amstel. Er waren veel uitgedoste mensen in de stad, maar de sfeer was gemoedelijk. Vooral in mijn woning. Als in een oude westernfilm viel ik, die middag na het hossen en da...

Ik had de Zeeuwse man met roots uit India slechts in mijn vorige verhaal ten tonele gevoerd als afleidingsmanoeuvre, om schoon schip te maken en mijn datingsiteprofiel weer helemaal te ontdoen van vage mannen, die bezig waren met flauwe spelletjes. Ik wist dat hij te vrouwelijk was om mij werkeli...

Er waren altijd weer mensen die je als schrijver lieten nadenken of het eigenlijk wel relevant was wat je deed als Bjarne. Ik proefde daar soms de voordelen van, maar veel vaker deed het mij vervelen. Want wie kon er in de gedachten van een schrijver kijken en hoe haalde iemand zich het in zijn of h...

Het grootste deel van de bevolking van het Zuid Amerikaanse Colombia bestond uit wat op de Wikipedia Mesties werden genoemd. Een mix van Spaanse en Indiaanse voorouders. Mijn twee kornuiten die ik op de homoplaneet had ontmoet en die nu allebei Facebook-vrienden waren, behoorden waarschijnlijk ook t...

Omdat ik een romanpersonage was in een verzonnen stad vonden de mensen dat mijn mening er niet toe deed. Ik was het strijden tegen deze misvatting meer dan zat en ik besloot dat te vieren met een biertje dat ik speciaal voor deze gelegenheid in mijn voorraadkast had bewaard. Tijdens het consumeren v...

De Cockerspaniël van mijn Russische bondgenoot keek droevig in de camera. Maar het was een lieve hond en dat liet ik mijn bondgenoot ook weten. Ik kon de pijn door de pijnstillers redelijk verdragen, maar als ik er een biertje bij dronk begon ik te zweven. Dan keek ik in de ogen van die Russische...

Het was voor mij belangrijk om mij van de schuilnaam Bjarne Gosse te bedienen. Alles wat ik beschreef was letterlijk gebeurd. Ik had gewoon niet het vermogen om te liegen over dingen die echt waren gebeurd. Er ontstond een enorme fantasiewereld in mijn hoofd over mijn zestien jaar oudere hospita ...

Vandaag fietste ik in de schemer langs de Karnemelksloot en zag ik drie mannen in die sloot zwemmen, terwijl er twee zwanen onrustig van hen werden. Of ze hadden geblowd of ze deden die ijswaterzwemtrainer na. De Russen doen dat ook graag. Het schijnt gezond te zijn. Dat zwanen gevaarlijk kunnen zij...

Het was het eerste weekend na de crematie van mijn oude moeder, een zaterdagnacht. Op de datingsite Planet Romeo werd ik benaderd door een veertigjarige Amerikaanse soldaat. Hij was kapitein in het Amerikaanse leger en stond op het punt om voor een missie naar Afghanistan te vertrekken. Hij verteld...

Na de plotselinge dood van mijn moeder en de deprimerende gevolgen ervan kwam ik er achter dat ik een buitenbeentje in hart en nieren was. In de nacht van 18 januari 2018 was ze gestorven aan een hartstilstand in een ziekenhuis in Amsterdam. Vijf dagen voor de dag dat ze 88 jaar zou zijn geworden. I...

Wanneer was het definitieve moment dat ik de liefde voor mijn zestien jaar oudere erudiete hospita verloor, vroeg ik me af terwijl ik een oud gedichtenboek bekeek met op de eerste bladzijde een opdracht van Emma Petronella. Ze had me de liefde voor poëzie bijgebracht. Ik vroeg me af of die liefde e...

Zondagavond 7 januari 2017 keek ik naar het tv-programma 'Kruispunt' van de KRO. Het wekte natuurlijk mijn nieuwsgierigheid, omdat ik de plek, waar de uitzending plaats vond, heel goed kende. De hoofdpersoon was de politicus Gert-Jan Segers van de ChristenUnie, die na een drukke campagnetijd nod...

BEPPE HAR RESYNTSJEBREI als kind van vier kwam ik bij pake en beppe in suwald en kreeg daar altijd resyntsjbrei om half twaalf met brood en bijbellezen. Beppe stond om half zeven op en deed haar haar in een knot en pake ging met de trekker weg voor gras maaien in de berm voor de paarden. Ik bleef...

Door mijn omgekeerde leefritme droom ik meestal 's morgens en rond het middaguur. Meestal herinner ik me niets van mijn dromen, maar soms blijft er wel eens één steken. Omdat ik een nachtuilleven leid, vraag ik me af of mijn dromen anders zijn, dan wanneer ik ze 's nachts zou dromen. Dat zou zo ...

“Nodig eens een eenzame uit” was de titel van een schrijfopdracht van een kleine schrijverswebsite uit de kustprovincie. Kennelijk ging degene die het had verzonnen er bij voorbaat vanuit dat alle schrijvers op de site de schaapjes op het droge hadden, en een huis groot genoeg voor vreemde bezoe...

Het was een mooie avond geweest met Ella Fiona. We hadden samen naar het populaire televisieprogramma ‘The Voice of Holland’ gekeken en Ella Fiona had het programma van deskundig commentaar voorzien. Ze vond het leuk om al tijdens het zingen proberen te raden wat de jury die uit coaches bestond ...

In de droomwereld van mijn verlegenheid was Emma Petronella ongetwijfeld de mooiste vrouw ter wereld. Ik keek tegen haar op zoals een dwerg tegen een berg, en ik kon niet anders dan hopen dat onze gezamenlijke nachtelijke verpozing een begin van een liefdesaffaire was. Ik wilde niets anders dan een ...

Het was Emma Petronella geweest die me vertelde dat er later een walvis naar mij genoemd zou worden. Ze had een boek gelezen over een jongetje dat in een walvis terecht was gekomen, door via zijn bek naar binnen te zwemmen toen hij aan het surfen was. En ze had iets van Bjarne in dat jongetje ontdek...

Langzaam werden de contouren duidelijk. Rechtspraak was er alleen voor degenen die een advocaat konden betalen, en die tenminste konden bewijzen dat ze aan de goede kant van de streep hadden gelopen. Het kwam in golfbewegingen op ons af, de oude doos werd weer een nieuwe doos, en de nieuwe doos was ...