Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Relevant

Er waren altijd weer mensen die je als schrijver lieten nadenken of het eigenlijk wel relevant was wat je deed als Bjarne. Ik proefde daar soms de voordelen van, maar veel vaker deed het mij vervelen. Want wie kon er in de gedachten van een schrijver kijken en hoe haalde iemand zich het in zijn of haar hoofd om voor een ander te gaan bepalen wat relevant was. De meningen werden gevormd door de diversiteit en niet omdat we allemaal in dezelfde bus naar Rome moesten zitten.

Ik had een broertje dood aan betweters die niet in de gaten hadden dat ook mensen uit de onderlaag van de bevolking tegenwoordig toegang hadden tot allerlei informatie waarmee ze hun intellect konden aanscherpen. Ook het idee dat een schrijver verbonden moest zijn aan een of andere schrijverssite was voor mij reden tot enig kundig nadenken. Een schrijver behoorde tenminste in enige mate soeverein te zijn en het was niet zijn bedoeling om allemaal dezelfde toon te laten horen. Het ging niet om zieltjes winnen maar om de werkelijkheid te onderzoeken ook al was dat al vele malen gedaan.

Die werkelijkheid was namelijk anders voor mensen die hun hele leven tegen vooroordelen moesten opboksen dan voor mensen die meer geluk hadden gehad met hun sociale situatie. Maar er waren ook overeenkomsten, we hadden allemaal een bepaalde vrijheid in het denken en in de manier van informatie verwerken.
Ik vond dat ik goed bezig was met het schrijven van mijn verhalen over de biseksuele Bjarne.
En voor mij was het relevant om deze verhalen met een kleine groep lezers te delen, ook al gaven ze er nooit reacties op en was het soms onduidelijk of de verhalen wel werden gelezen.

Er kwamen steeds meer mensen die niet een etiket opgeplakt wilden krijgen; jij bent je hele leven die en die, en je doet dat en dat. Het was de reden waarom jonge mensen depressief werden omdat ze niet aan de maatschappelijke normen en verwachtingen konden voldoen.
Dat waren de mensen waarvoor ik tenminste een klein beetje het idee had dat ik mijn passie voor het schrijven moest volhouden en steeds weer moest zoeken naar nieuwe zinnen om mijn gevoelens met betrekking tot de muze en de liefde te verwoorden. Ik schreef niet voor de “snobs” op de schrijverssites met hun interessante meningen. Ik wilde liever aan die mensen ontsnappen, want ze gaven toch niet toe wanneer ze weer eens de plank volledig missloegen. Het waren vaak mensen met een halve passie, op zoek naar alweer iets anders, om daar weer van de toren te roepen dat de schoen wrong op een plek waar geen voet was te vinden.

Schrijver: Bjarne Gosse, 10 april 2018


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 2 stemmen 384



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
deborah
Datum:
11 april 2018
Hoi Bjarne,
Ik heb vele van je verhalen gelezen. Ik vind ze absurdistisch en zeer persoonlijk geschreven. Ik denk dat je ermee door moet gaan, ook al krijg je weinig reacties. Bedankt voor je reacties op mijn inzendingen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)