Alle inzendingen

Ik ontmoette hem voor de eerste keer in het paviljoen waarin mijn zeer zwak begaafde broer sinds jaar en dag is gehuisvest en die broer aanschouwde hij bij die gelegenheid tevens voor het eerst. Hij was in mijn ogen met recht een kanjer, een gigant die het tot zijn missie had gerekend gedurende elf lange jaren de zorg voor kankerpatiënten te behartigen…

(voor Inge Müller (1925 - 1966)) Jij bent geboren als Ingeborg Meyer op 13 maart 1925 aan de Neue Bahnhofstrasse in Friedrichshain-Ostkreuz te Berlijn. Jouw oudere broer Wolfgang overleed kort na jouw geboorte. Dat bracht een schuldcomplex bij jou teweeg. Jouw ouders waren Elsa en Hubert Meyer, die beiden bij de uitgeverij Ullstein werkten. Ullstein…

Lang geleden werkte ik in de automatisering. Dit was niet goed voor mij. Als ik een nieuwe taal leerde, vond ik het best leuk, maar meestal was het werk weinig meer dan het oplossen van puzzels. Het was te eenvoudig. Ik verveelde me. Ik was op mijn werk dood, schreef ik in mijn dagboek. Maar wat mij wel opviel was dat mijn manager en de directeur…

Mijn moeder had op de achterzijde van het portret waarop haar gezin in zwart-wit staat afgebeeld, door de fotograaf gerangschikt in een harmonieuze pose, geschreven dat de foto voor onze oma bestemd was die in de aangrenzende, naburige wijk woonde, maar wel op loopafstand. Iedere week overbrugde zij die afstand en bezocht ons. Onze ogen kijken…

.............................................................................. Het leven is een ingewikkeld apparaat, waar ze pas op je oude dag de handleiding komen brengen. .............................................................................. Geluk moet wél van twee kanten komen, vind ik. ..............................................…

(voor Sarah Marie Kane (1971 - 1999)) Jij bent geboren op 3 februari 1971 in Brentwood, Essex. Jouw vader Peter Kane was een journalist voor de Daily Mirror. Jouw moeder was een lerares. Jij bent in Kelvedon Hatch opgegroeid, 4 mijl boven Brentwood. Jouw broer is Simon Kane. Jij bent door evangelische ouders opgevoed en tijdens jouw adolescentie…

Levenloos verwijst naar een staat waarin geen leven aanwezig is. Het kan zowel letterlijk als figuurlijk worden opgevat. Letterlijk betekent levenloos iets dat geen biologische activiteit of vitaliteit heeft, zoals objecten (een steen of een tafel) of organismen die zijn gestorven. Het beschrijft dan de afwezigheid van lichaamsfuncties zoals ademhaling…

In Ben 1 had ik het over de kracht van herhaling... Zo worden teksten van mij wel eens herkend maar alleen door terugkomende lezers! Een nieuwe bezoeker immers vraagt zich misschien wel af waar ik het in godsnaam over heb. Ook kan het zijn, dat ik tien keer hetzelfde vertel, omdat sommige misstanden schreeuwen om herhaaldelijk in de schijnwerpers te…

Op een dag in april toen de bomen aan mijn venster lichte aanzetten van groen vertoonden, hebben we met de "Opstapbus" koers gezet naar Dierenpark "De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, lama's, slangen en nog diverse andere dieren onderdak…

In de kamer van het woord is van alles te lezen, waar je ook kijkt. Boven je, onder je, op de muren - de verhalen ontvouwen zich zonder een concreet begin of eind. Je voelt je schuldig, want misschien staan je voeten wel op de wending van een plot. Er is hier geen ik, of een protagonist. De tekst in deze kamer is als een rivier die aan je voorbij stroomt…

Trump gaat in Rome de laatste eer bewijzen aan Paus Franciscus die op Tweede Paasdag is gaan hemelen. Mijn vraag is waarom Trump dit doet. Mij lijkt het toe dat hij de Paus niet als politieke vriend zag. Bij Trumps eerste termijn had Franciscus gesuggereerd dat Trump geen echte christen kon zijn omdat hij bezig was muren te bouwen in plaats van…

Als je herstelt van narcistisch geweld, dan ontwaak je in een ramp. De ramp van de wereld waarin het narcisme al eeuwen slachtoffers maakt. Het wordt langzaam alleen maar erger. Het narcisme zit echt overal en wordt veel meer toegestaan dan nog maar twintig jaar geleden. Wie met de elle bogen werkte in die tijd werd steeds meer geprezen. Nu zelfs…

De Tilburgse dames en heren die ik met enige regelmaat ontmoet bij bushaltes, in het openbaar vervoer of op de markt bakkeleien graag over de flats, appartementencomplexen en overige woningen in de stad en zij beschouwen deze bouwsels graag met een welhaast filosofisch geschoolde dan wel gefundeerde interesse Vermoedelijk beschouwen zij de gevels…

Haat en liefde, het mooie voorbeeld van paradoxale, zoals zoveel dingen. Zonder Haat is er geen liefde, net zoals Zonder vrienden zijn er ook nooit vijanden. Zonder winst is er ook geen verlies. En wat zou de wereld zijn zonder angst? Het tegenovergestelde daarvan staat voor mij als kennis en begrip en bewustwording van je onderbewuste. Alleen zonder…

Soms kijk ik naar de top vijf van columns op een dag en denk ik: "Wat een prestatie. Eén persoon die zó consistent schrijft... en leest... en waardeert... en nog een keer schrijft." Het is alsof ik naar een literaire versie van de Drie musketiers kijk. Allemaal anders van naam, maar met dezelfde penvoering, cynische humor, dezelfde driftige liefde…

In het voorjaar van 1998 waren de vergaderingen van het Troebel Water Collectief inmiddels berucht. Er kwamen verwarde mensen opdagen die nooit in het atelier waren gezien, zij voerden het hoogste woord en hielden arrogante monologen over de waanzin van de dag. In een psychiatrische ambtenarentaal werden de simpelste feiten ingewikkeld gemaakt. Mensen…

Het heeft er alle schijn van dat paus Franciscus vast besloten is in het harnas te sterven. Christus heeft gisteren Zijn lijdensweg beëindigd door Zijn opstanding, maar de lijdensweg van Jorge Mario Bergoglio zal ook niet lang meer duren. Hopelijk komt er na het conclaaf een jonge paus met frisse ideeën over celibaat, vrouwelijk priesterschap, gehuwd…

In die jaren waren de hippies over de wereld uitgezwermd en niet slechts San Francisco was het brandpunt geworden van "love and peace" en "flower power". En zelfs onze goede en dierbare provinciestad kreeg een klap van de molen. In een kapitaal herenhuis aan de Korte Heuvel kwam men samen tot diep in de nacht en de atmosfeer was vergiftigd met…

In het voorjaar van het jaar 1997 leek het of Bjarne Gosse al die jaren voor Jan met de korte achternaam had gewerkt. Geschilderd en getekend, bloed, zweet en tranen. Het viel hem zwaar. Toen de hulpverlener van de geestelijke gezondheidszorg hem wees op het bestaan van het Troebel Water Collectief, aarzelde Bjarne eerst. Toch besloot hij een bezoek…

Het Israëlische leger heeft de afgelopen dagen 90 MENSEN gedood in Gaza. De moedige fotografe Fatma Hassona (1999-2025) kwam met 10 familieleden om door de zware bommen die op haar huis neerkwamen. En dat net voor Pasen, waarop we het lijdensproces van de Joodse zoon van God herdenken, wiens leer luidt dat je je naaste moet liefhebben en geen kwaad…

De gehelmde heren hebben de straat nog altijd niet verlaten. Ze marcheren en paraderen er nog altijd en kouten opgewekt en joviaal met elkaar en slaan elkaar kameraadschappelijk op de schouders. Aan de overkant van de straat liggen onduidelijke materialen die een mij onduidelijk doel dienen en die kennelijk hun bestemming nog altijd niet gevonden…

Wij eten meestal rond de middag de warme hap. Ondertussen kijk ik gelijktijdig, voor zover mogelijk, met het bord op schoot naar het kookprogramma van Max. Vooral als die vlotte, eeuwigjonge, meisjesachtige, sympathieke en charmante Sandra Ysbrandy aan de beurt is om haar kookkunsten te vertonen. Bij ons kook ik meestal. We (of eigenlijk ik dus)…

Ongeveer een jaar geleden: te midden van gekrakeel, geharrewar, vormgeving en inhoud en gedoe rondom de informatie periode voor een nieuw kabinet, mag ik deze thans geplaagde politicus enige overwegingen van een kiezer meegeven. We gaan even terug naar voor de verkiezingen. Toen toonde Omtzigt zich als Neerlands Hoop in Bange Dagen. Vooral voor teleurgestelde…

Hij komt thuis, later dan normaal. In de gang legt hij zijn tas neer. Zijn jas hangt hij aan de kapstok erboven. Hij loopt de huiskamer in. Hij voelt het meteen. Er is iets anders, maar hij kan het niet plaatsen. Opeens weet hij het: de kraan. Drup, drup, drup. Hij loopt er snel heen en draait hem stevig dicht. Hij heeft een pest aan druppelende…

Ik had het Paasmandje vervaardigd uit ineengevlochten stroken papier op het kleuterdagverblijf. Ik herinner me zozeer het vroege licht van de lente van mijn vierde levensjaar; het vroege licht van mijn leven dat de straat overspoelde; van mijn leven dat nog allerminst voltooid is op de late datum waarop ik dit schrijf. Weer is het Pasen. De wereld…

Johannes Jacobus Willebrordus Zwagerman is geboren op 18 november 1963 in Alkmaar en overleden op 8 september 2015 in Haarlem. Ik neem even zijn gedicht 'Bestaan' onder de loep. Dit gedicht staat in zijn laatste, postuum verschenen dichtbundel 'Wakend over God'. Wat tussen aanhalingstekens staat is mijn reactie uit de losse pols. Bestaan…

Een persoonlijk drama voor Omtzigt dat hij zich nu terugtrekt uit de politiek maar ... een wijze beslissing. Zou Pieter aandacht hebben geschonken aan mijn bewering van 30 juli 2023: zowel hijzelf als het land zouden er beter voorstaan. Ik schreef: "Een eigen partij oprichten is gekkenwerk en destabiliseert alleen maar ons toch al krakkemikkige…

Als hij binnenkomt, worden tassen verplaatst, stoelen iets van hem weggeschoven. Het is of hij besmet is met iets wat je beter niet hardop kunt uitspreken. Dirk lijkt het niet te merken. Of hij doet alsof. Sinds hij bij zijn dochter woont, is het erger geworden. Vlak nadat de buurvrouw een kort gesprek met hem had gevoerd, sprong er een loslopende…

April 2025… Even een uitstapje naar wat het nieuws beheerst. Was ik net goed op gang (afleveringen Ben 1 tot Ben 100+) met het oprakelen van een oude geschiedenis over bedrog in het zwartzaadcircuit. En dan werpt de pers zich op een parallel verschijnsel: massadonatie. Wij dachten ze allemaal gehad te hebben, de massadonoren, zodat ik mij kon concentreren…

Ze namen deel aan de vergaderingen en ze schaarden. zich keer op keer rond de tafel In hun innerlijk moeten ondefinieerbare, onherleidbare en kolkende gevoelens hebben rondgetold, maar stil, verstard en verkrampt waren de gezichten waarmee zij voor zich uit staarden. Stil waren hun stemmen die geen uiting gaven aan de mensonterende en grensoverschrijdende…