Verhalen

De geur van metaal en olie hangt in de kamer. Een open kast, dozen met uniformen, een foto in een lijstje. Vier mannen op een stoffige vlakte, wapens in de hand, opgestroopte mouwen. Hij staat links, zijn arm om de schouder van een ander die een week later geen gezicht meer had. Zijn handen liggen p...

’s Ochtends, even na achten, staat de man bij het raam. De tijd dat de hond van de buren gewoonlijk langskomt. Hij loopt dan het grindpad op, snuffelt bij de struiken, plast tegen de regenpijp, kijkt een paar seconden naar het raam, en verdwijnt weer. Maar nu verschijnt hij niet. De man blijft e...

De gang ruikt naar linoleum, bleekwater en iets flauws dat doet denken aan lauwe bloemkool. Verderop piept een kar. Een vrouw met een badge duwt hem traag vooruit, zonder op te kijken. De zoon stopt bij kamer 18. Hij ademt diep in, klopt en en duwt de deur open. ‘Hoi pa.’ Zijn vader zit r...

In Avelgem staan veelal trieste, gesloten, naargeestige, saaie, lelijke, bunkerachtige en stijf-zakelijke woningen. Dat geldt overigens voor heel België. In het boerenarbeidershuis op de Vlaanderenstraat 22 in Avelgem hangt steevast een zware, zoete, weeïge hasjgeur, die door de sterk vervuilde be...

‘Natuurlijk zijn de tijden veranderd, maar jurkjes en korte broeken in alle kleuren, teenslippers. Ik weet niet, hoor. Dat trek je aan als je naar een barbecue gaat.’ Ze maakt haar ogen los van de anderen en kijkt hem aan. Hij knikt. Draait zijn lepeltje traag in de koffie. Het maakt een k...

Al de hele ochtend is de lucht dreigend. De enige reden dat het nog droog is, is de stevige wind. Ze zitten tegenover elkaar aan de keukentafel. Hij heeft haring gehaald bij de visboer. Drie stuks, geen uitjes, geen zuur. Zoals iedere vrijdag. Hij eet uit de hand. Mond open, hoofd in de nek. Twee ...

Ze slenteren gearmd over de boulevard, links het meer. Hij ademt zwaar maar zegt niets. Er staan bankjes in de schaduw, allemaal bezet. De zon hangt hoog, wit en scherp uitgesneden tegen de trillende lucht. Het water eronder is als gerimpeld melkglas. Een boot trekt een platte, glinsterende streep. ...

Hij hangt zijn jas aan de kapstok. Op het aanrecht staat zijn glas van gisteren. De kraan druppelt. Hij draait hem strak dicht. De slaapkamerdeur staat op een kier. Ze ligt op haar zij, gezicht naar de muur. In de badkamer kleedt hij zich uit. Zijn voet blijft haken in zijn sok. Hij zet een paar...

In het statige Kasteel van La Berlière op de Route de Frasnes 243 in Houtaing woont de deftige gravin Nadine de Ligne, die met haar artistieke naaktfotografie wereldfaam heeft bereikt. Onlangs heeft zij veel opschudding veroorzaakt met haar naaktfoto's van de actrice Sandrine Curaçao. De gerenomm...

Ze zet de koffie neer. Daarna de stukken boterkoek op een servet. Buiten bewegen de dennen. ‘Suiker?’ Hij schudt zijn hoofd. Zijn hand trilt. De klok tikt. ‘Misschien straks een wandeling,’ zegt ze. ‘Misschien.’ Een koekoek roept. Ze strijkt over haar bovenbenen. ‘Ik zag ...

Als er dingen niet goed gaan, horen en lezen we dat vanzelf maar met name de goede dingen worden nogal eens vergeten en daarom dit: Op de reclame van de tv (waar ik normaliter een enorme hekel aan heb) komt een reclame voorbij van onze internetprovider, te weten kpn en die lieten weten, middels d...

Als ze binnenkomt, staat haar moeder gebogen over een van de kartonnen dozen. ‘Hoi mam.’ Haar stem klinkt hol in de halflege kamer. Haar moeder kijkt schuin over haar schouder. ‘Daar ben je. Kon je niet eerder weg van je werk?’ ‘Het is nog voor twaalven, mam. Zoveel...

Er staat geen leeftijd voor pikken, jatten, stelen of ongewenst meenemen, dat weten we allemaal maar deze ‘bijna‘ diefstal was dus echt niet gepland en dat zeggen de meeste mensen natuurlijk. Maar in dit geval dus echt waar want: Het is warm en D besluit met de auto (airco natuurlijk) even na...

Hij parkeert op de oprit naast zijn vaders huis. Als ze uitgestapt zijn, zegt de vader, steunend op de rand van het portier: 'Heerlijk. Thuis.' De zoon kijkt naar hem. Hij ziet een breekbare man, de huid strak over zijn schedel, gelig. De net gekregen uitslag van de ziekenhuisonderzoeken ...

In Kasteel Berlaarhof op de Pastorijstraat 9-11 in Berlaar woont de geschiedenisprofessor Theophile Lambrechts, die getrouwd is met de wereldberoemde filmactrice Laura van Ghestele. Theophile verzamelt kostbare schilderijen en in momenteel is hij in onderhandeling over een schilderij van Etienne Bau...

Het was alweer even geleden dat ik iets voor het eerst meemaakte, maar gisteren kwam het er dan nog eens van. Doorgaans houd ik mij ver van gewilde nieuwe ervaringen of wandel er in een brede bocht omheen. Met het verstrijken der jaren treedt een zekere behoedzaamheid op, moet u weten. Dat verhaal o...

De jonge dichter Volkert Dorregeest is helemaal in de ban van de mysterieuze kunstschilderes Florence Mossel. Sinds hij tijdens een mis in de Sint-Bonifatiuskerk op de Oostzijde 14 in Zaandam haar hoogst bevallige gestalte ontwaarde, staat zijn ziel in vuur en vlam voor haar. Tijdens de slapeloze na...

Op de protestantse begraafplaats Zuylen toefden kleine engelen in de hoge beuken en platanen. Vaak klonk hun zingen zacht in het waaien van de boomkruinen. Begeleidden ze hiermee de zielen van pas overleden mensen naar hun aanstaand eeuwig verblijf? Deze engelen verbleven meestal tussen Hemel en A...

Soms komen er reclames voorbij waarvan je denkt: daar kan ik best even naar kijken en dat gebeurde dus ook met de allernieuwste pleisters van het meest bekende merk dat we allemaal in huis hebben, zo ook hier! Als we bij de drogist zijn, is het nog maar zo kort op de markt dat we er 2 pakjes krijge...

Na de vorige paar afleveringen die zich in de 50’er jaren afspelen terug naar het nu. Het hoofdpersonage Ben gold toen al als het rot neefje Bennie. Inmiddels in deze aflevering een oude man en nog steeds een onaangenaam type. Dat verklaart een collectieve afkeer; sterker nog: daarin vindt men rec...

Het is 1933. In het Sint-Annagesticht op de Noordsingel 39 in Venray wacht Desirée Raven op het moment, dat ze naar haar Venrayse gastgezin kan vertrekken. Voor de vorm gaat ze nog even bij de kapel naar binnen voor een schietgebedje en wat dromerij over haar geheime geliefde Amadeus Triest, die in...

De lezer hoefde geen gediplomeerde detective te zijn om al vroeg in dit verhaal te vermoeden dat Anton en zijn hospita het goed met elkaar konden vinden. Daar werd in de vertelling niet geheimzinnig over gedaan. Dus de Hercule Poirots onder de lezers kunnen hun vergrootglas weer opbergen. Een nie...

Ik liep zomaar wat. Ik heb van die ochtenden dat ik niet weet waar ik naartoe moet, dus dan loop ik maar. Niet dat ik ergens naar op zoek was, of zo. Dat zeggen mensen dan altijd: je loopt niet zomaar, je zoekt iets. Ze trekken er dan vaak een intellectueel gezicht bij. Het is zó’n flauwekul. Ik ...

Een terecht verwijt aan mijn penvoering is de opeenstapeling van personages. In een fictieve vertelling is dat makkelijk opgelost, want dan draai ik een aantal personen de nek om. In dit authentieke verhaal zijn personen bij bepaalde gebeurtenissen noodzakelijk. Anders zijn er geen gebeurtenissen. ...

De keukendeur zwaait open. Wild. Hij staat in de deuropening, buiten adem. Zijn jas hangt half van zijn schouder, zijn haar nat van zweet. Zijn ogen schieten langs de tafel, de dampende schalen, de drie borden, haar handen die een bord omklemmen. Hij komt naar haar toe, pakt haar onderarmen vast. ...

Het is lekker wandelweer. Veel blauw tussen witte wolkenformaties, zon en wat wind. Ik ben in het park met mijn hond. Bij de sloot staat een zilvermeeuw. In het gras voor hem spartelt iets. Een vis, denk ik. Dan zie ik iets van een vacht. Misschien een muis. Vind ik erger dan een vis. Maar dan t...

Een camera en een foto nemen, het gebeurt tegenwoordig bijna allemaal digitaal en in feite zie je nog maar weinig mensen met een enorm fototoestel en een ditto lens lopen. Op de meeste mobiele telefoons zit een camera en als je die mobiel bij je hebt, is een kiekje sneller gemaakt dan het tevoorschi...

Donderdagavond. Zelfde jas, zelfde route. Langs het lege bushokje, de donkere ruiten van het reisbureau, de kapper die al jaren dicht is. Hij duwt de deur open, stapt naar binnen, veegt zijn schoenen droog aan de mat. ‘Ha Ruud,’ zegt de barkeeper. Ruud knikt. ‘Een vaasje.’ ...

Het is zo makkelijk, neen, te makkelijk om een mening te ventileren over een ander, het is zo makkelijk om meteen je oordeel te vellen bij een eerste of tweede contact wat je met iemand hebt en al weet ik dat: de eerste indruk vaak de beste optie is, weerleg ik dat meteen want niets is minder waar! ...

Ze zit op een plastic tuinstoel. Het gras is gemaaid, maar niet kort. Achter haar een heg, rommelig van vorm. De zon schijnt op haar witte bovenarmen. ‘Hier,’ zegt hij, en geeft haar een vergeeld mapje. Ze opent het langzaam. Eén foto trekt haar aandacht. Vier mensen op een rood geruit kleed ...