Verhalen

In de helverlichte parfumeriezaak die glanst en glimt grijnst me vanaf duizend spiegels mijn drastisch verouderde gezicht als een vogelverschrikker tegemoet. Honderden flacons, potjes en tubes met kennelijk magische lotions, crèmes en maskers beloven de eeuwige jeugd, glamour en glitter, schoonhei...

Deeltje 1 “Neen, er is weinig te vertellen”. De oude man aaide met zijn hand langs zijn kin en inwit gezicht. Ze kreeg de indruk van een gemoedelijke man van in de zeventig. Ondanks dat hij zijn best deed om relaxed over te komen, merkte ze aan zijn manier van spreken dat hij het er moeilij...

Het rare is, dat: als iemand dood gaat er vaak dan pas gesproken wordt over hoe de persoon was, in elkaar stak, alle goede dingen worden opgedreund want tja, niet voor niks wordt er gezegd "over de doden niks dan goeds" en daar zit hem nou net de kneep. Over de doden niks dan goeds, maar eigenlij...

Je kon er maandverband kopen en een stevige borstel om je badkamer schoon te schrobben en verf en lippenstift en op de glazen etagères waren allerlei frutsels en fratsels en beeldjes van onduidelijke kunstzinnige waarde en sieraden uitgestald. Kameraadschappelijk maar spottend noemden de eigenaa...

Het is zondagmorgen en ik heb koffie gezet in de keuken. Gewoon met een zakje in een trechter met een paar schepjes gemalen koffie. Uit ervaring weet ik, dat dit de beste manier van koffie zetten is. De koffiezetmachines kunnen wat mij betreft de boom in. Een beetje koffiemelk en één schepje suike...

Als je alleen woont ben je toch wel eenzaam. Vanuit de huiskamer zie ik alleen weilanden en grazende koeien en vanuit de keuken aan de achterzijde van het huis een pad naar het bos en ook weilanden. Een kilometer verderop woont een jonge gescheiden buurvrouw. Ze komt wel eens langs op de fiets om ee...

Het was mooi weer en de zon was nog lekker warm. Ik besloot te gaan wandelen. De wandelstok natuurlijk mee, want mijn rugpijn wil maar niet verdwijnen. Helemaal alleen was ik op het smalle pad tussen de weilanden achter mijn huis. Wat is het toch fijn in de schone lucht te wonen, dichtbij een groot ...

De dichter Adam Bintjes loopt tegen de zestig en hij geniet de laatste jaren van zijn poëtisch geploeter enige landelijke bekendheid, wat hij overigens meer dan verdiend vindt. Tien jaar geleden is hij in Stedum komen wonen, omdat het huisje niet duur was en de stilte zeer inspirerend. Hij heeft ...

Een lichtblauw riviertje stroomde tussen twee hoge, bosrijke heuvelruggen door. In dit mooie heuveldal met weiden vol bloemen en mals gras woonde een tevreden en vrolijk kaboutervolk. Die kleine mannetjes en vrouwtjes bebouwden vol blije werklust hun akkers. De dwergkoeien, die ze hielden, waren ni...

Ik heb het gouden klokje uit Middelburg met de zwarte cijfers op de wijzerplaat niet kunnen verkwanselen, niet kunnen verpatsen, hoewel mijn armoede daar de grootst mogelijke aanleiding toe scheen te geven; mijn arme vader, die van chique kunstvoorwerpen hield, die hem schenen te troosten met zijn o...

Wat was ik toch blij, dat ik vroeger in Drenthe aan de rand van het dorp woonde. Het straatje was niet toegankelijk voor autoverkeer, wel voor fietsers en paard en wagen. Ik ga wegens heimwee naar vroeger soms naar de plek toe waar ik gewoond heb. De oude buurt is niet meer herkenbaar, de kleine ou...

De boze boerenzoon de boerenzoon werd geboren maar zijn vader de boerenknecht ging dood en pake werd boer af. Samen reden zij op de trekker en waren ongelukkig. Een boer zonder boerderij en een zoontje zonder vader en toekomst. Op zijn achttiende vertrok hij uit het boerendorp waar het het leve...

Een verhaal vertellen kan in eenvoud. Duidelijk, zonder omhaal van woorden. Een gesprek voeren met iemand, afhankelijk van wie het is, kan soms wat meer inhoud bevatten, dus met wat moeilijker woorden. Dat ligt dan ook vaak aan het onderwerp van het gesprek. Simpel, toch? Of niet? Ik kies meest...

Volgens mij is er ergens iets misgegaan. Eerst was er helemaal niks en waren er dieren en apen en opeens waren er adam en eva en toen ging er iets mis in het paradijs want ze aten een appeltje. Dat was natuurlijk niet fout al zeggen ze in drenthe want adam sloeg eva met de sukerbietje voor de kont o...

Aan de Voorstraat in Kollum staat het pittoreske antiekwinkeltje van de familie Zaanstra. De buitenkant is mooi in de lak gezet en het ouderwetse uithangbord wiebelt en piept in de wind. Het gaat slecht met de antiekhandel, want door de wereldcrisis besteden de mensen hun schaarse centen liever aan ...

Zelfs vandaag de dag kan men nog minuscule godenbeeldjes die bengelen aan fragiele gouden kettinkjes bewonderen in de vitrines van het museum. Zij boden echter geen bescherming toen roetwolken en lavastromen de hellingen van de vulkaan afrolden en de straten van de stad en de villa's binnendrongen e...

Het uitzicht is prachtig vond ze, totdat ze zich zorgen ging maken over een heel klein boompje wat was geplant. Na 2 jaar begon dat boompje wel erg groot te worden. Er waren al een paar van die bomen weggehaald omdat mensen de takken tegen hun ramen kregen en niet of nauwelijks meer naar buiten ko...

Op de Spoorlaan leunt de oude "Villa Constance" haast tegen het moderne gebouw van "TBV Wonen" aan, zoals naast haar aan de andere kant een zwakkere boom als het ware steun zoekt bij een sterkere in een welhaast perfect samenleven dat door niets verstoord wordt. Broederlijk staan de gevels zij aa...

Twee grote, rechthoekige biljarttafels staan opgesteld in een lokaal van het Buurthuis. Koperkleurige lampen werpen hun schijnsel op het groene laken en op de bonte ballen. Enkele 65+-heren slenteren en schuifelen schijnbaar onverschillig rond de tafel tot ze "aan stoot" zijn. Nu is er tijd voor ...

In de ontwakende tuin speelden de zusjes, gekleed in ritselende jurken met strikken en kant, als een nieuw, helder en sereen licht de wereld overspoelde en overstroomde en de botergele en citroengele narcissen liefkoosde. Het was Paasmorgen. De avond tevoren had de moeder de schoenen van de meisjes ...

De Schot, die in steen, brons of marmer gebeiteld of gegoten (compleet met baret, korte rok en doedelzak) trouw op zijn post staat en het Stadhuisplein in Tilburg dag en nacht "bewaakt" kan bezwaarlijk mijn verdriet hebben gezien toen ik eens met mijn oude vader het defilé van pantservoertuigen, ...

Vroeg in de morgen stapte ik mijn bed uit en liep naar het raam. Mij benieuwen wat voor het weer was. Ik schoof de gordijnen opzij en zag dat het regende. Een golf van vreugde ging door mij heen. Wat was ik blij. Ik kleedde mij gauw aan en at een stuk brood en dronk thee. Op mijn transistorradio hoo...

De Noordpool werd wakker. ''Wat is het koud hier, ik wil een beetje warmte voelen.'' Hij zette de koude lucht motor aan en liet de koude lucht naar het zuiden stromen over de Atlantische Oceaan. ''Ja, ik voel al een beetje warmte, heerlijk.'' Inmiddels had de Tropen ook een tukje gedaa...

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden ...

Jullie hadden beiden gedacht dat het lot jullie nooit meer het voorrecht en de genade van de liefde zou gunnen. Toch brak de lente aan van jullie verliefdheid en de kortstondige zomer van jullie late liefde, die gevolgd werd door de bittere winter van jullie dood. Jullie vierden jullie geluk in ied...

In de sombere en desolate atmosfeer en entourage van een café, waarvan de wanden merkwaardigerwijs behangen waren met talloze crucifixen, waren de alleenstaanden bijeengekomen, en ik was een van hen. Op de vlucht voor het onverdraaglijke monster van de eenzaamheid dat het als het ware aanstaarde ui...

Als een dambord met kleurige vlakken van goudgele en dieppaarse krokussen strekt het plein zich uit onder de nog kale bomen waarin kolonies babbelende kraaien zich amuseren..... De straten glanzen antracietgrijs in de regen. Een winkel is nog laat open en werpt haar lichtschijnsel over de straat. ...

De bus had de lange weg gevolgd en zijn levende bagage met zich meegenomen, door Frankrijk, door Zwitserland en had tenslotte Rome bereikt. Een hele belevenis voor een kind uit een ambtenarengezin. Op school waren de monumenten, kerken en bezienswaardigheden van de Eeuwige Stad al bij voorbaat aan ...

''Weet je waar ik zin in heb, Josje? In een strandwandeling.'' ''Toch geen gek idee manlief om er eens op uit te trekken. Een strandwandeling lijkt mij wel leuk. Het weer is goed en er staat veel wind, dus kunnen we heerlijk uitwaaien. Ik ga mijn schoenen aantrekken.'' Ze dronken nog een k...

Het was stil in de kamer. We zwegen vaak. Het meubilair was aandoenlijk, petieterig, als zou het een geruststelling moeten vormen tegen de demonische krachten die vaak losbarstten. De poppen op het rieten kastje staarden me kalm en sereen uit mokkabruine ogen aan. Ze hadden vlechten en droegen Schot...