Verhalen

Omdat mijn dochter van acht maar bleef zeuren gaf ik haar haar zin. Een lang weekend naar een huisje op de Veluwe. Van Landal GreenParks. Nou ben ik geen grote fan van de Veluwe omdat ik dat altijd associeer met bedenkelijke dominees, maar laat ik nu niet moeilijk doen. Landal Greenparks dus. Wij...

Ik zit op bed en staar uit het raam. Het is donker buiten. Gedachtes over mijn moeder gaan door me heen. Waar zou ze zijn? Is er een plek waar geesten heen gaan? Ik leun naar achter en stoot m'n hoofd..verdomme...hard sla ik tegen de muur. Niet dat de muur er wat aan kan doen maar ik voel me zo ell...

Niets heb ik meer te hopen, niets meer te bereiken, ik, Paul, ik, de ongelukkigste der schepselen. Laat ik U mijn verhaal vertellen, ik zal U niet lang vervelen. Kijk, mijn vader was wetenschapper en mijn moeder was er al niet minder erg aan toe. Vanaf mijn prilste jeugd bekommerden zij zich hevi...

Er was eens een klein jongentje dat Thomas heette. Hij woonde bij zijn vader, zijn moeder was al jong gestorven. Maar nu was ook zijn vader de molenaar nog ziek geworden. Zijn vader dacht “Wat moet er van mijn jongen worden als ik er straks niet meer ben? Hij zal honger lijden en eenzaam zijn, ik ...

Wat kunnen mensen toch ingewikkeld in elkaar zitten. Ik heb een lieve vriendin hoor, maar ik vind dat ze zich wel eens laat beïnvloeden door anderen. Ik had een leuke sinterklaasavond met haar en nog twee andere vrouwen. Erg gezellig en ik bedacht me dat ik alle reden had om dankbaar te zijn dat...

Alle kutdingen komen altijd in combinatie met elkaar. Het is nooit zo dat wanneer je relatie net naar de klote is, er tegen je gezegd wordt: ‘Och arme, je zult het er wel zwaar mee hebben, we kijken wel even of we wat kunnen regelen voor die tentamenweek van je…’ Nope, als het kut gaat, dan g...

In mijn Gemeente wordt er nogal eens links en rechts met het huisvuil gesmeten. Ben je net gewend aan het ophalen op donderdag, wordt het weer veranderd in ophalen op maandag. En dan heb ik het alleen nog maar over groente-, fruit- en tuinafval. In van die grijze bakken. Het overige vuil wordt dan...

Het schijnt droevig gesteld te zijn met het respect in de trams. Roken waar het niet mag, niet op staan voor de oudere medemens, stoelen bekladden of zwartrijden. Niet dat ik het ooit heb gezien hoor, ik heb namelijk in heel mijn leven welgeteld drie keer in een tram gezeten. Het is dus maar van...

Over wie mijn beste vriend is kan ik, Lydia, kort zijn: dat is de Inspecteur der Directe Belastingen! Steeds als ik uitgeput ben van bijvoorbeeld het schrijven van verhaaltjes voor jullie en een heerlijk rustig weekeinde tegemoet wil gaan, schrijft hij mij een liefdesbrief, gestoken in een paars...

Freek schoof omslachtig het kussen onder zijn zitvlak in een andere positie. Na ruim twee uur op het houten bankje zonder ruggensteun van de linker tribune werd hij al behoorlijk stijf in zijn ledematen. ,,Ons manneke is er weer niet’’, zei zijn vrouw Annie vlak bij zijn oor, terwijl het applaus...

Even een bezem kopen. Een gewone straatbezem. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn, dus loop ik een winkel voor huishoudelijke artikelen binnen op zoek naar de afdeling bezems. Ergens in een hoekje, tussen de bloempotten, zie ik een paar bezems staan. Ze zijn zelfs in de reclame: van Euro 3,79 nu ...

Wekenlang in de lengte op één, werd ik gekraakt in de hoogte door Sinterklaas. Jawel! de Wolf in schaapskleren, die het voor de oplettenden onder ons, zelfs bracht tot het journaal. Bedankt! En dat terwijl de zoekenden in de rijmwoestijn met zevenduizenden tegelijk werden afgescheept met een fata ...

Zomaar scheurde de aarde open, zomaar op een dinsdagmorgen in mei. De stad baadde in een brutale voorjaarszon. De eerste ontluikende bloemen glimlachten voorzichtig naar het verse gras. Dan gerommel, het geluid van een uitéénscheurende aardkorst. Gebouwen zakten als kaartenhuizen ineen. Voertuigen...

Mensen blijven vreemde wezens. Diep in hun hart erkennen zij liefde en ook het verlangen in die liefde, zal nooit verloren gaan. Toch blijft een mens maar dwalen in die donkere duisternis. Hij blijft op zoek naar de perfectie die ontbreekt. Gegroet bent u die lief heeft en blind is degene die nie...

Er staat een mevrouw voor het bankgebouw. Een mevrouw van een jaar of tachtig, schat ik. Een beetje kippig over haar brilletje glurend zoekt ze naar de geldautomaat. Die is er niet. Gister was hij er nog wel. Keurig opgehangen naast de ingang hing hij te wachten op zijn klanten. Een beetje radeloos ...

Anton verdween in de binaire storm die woedde op mijn met xp ingerichte systeem. Na jaren van blauwe schermen, maar altijd weer terug, bleek xp zonder blauw alles in de war te gooien. Bill, je wordt bedankt! Niet alleen mijn levenswerk, maar ook dat van vele generaties voor mij, verdwenen naar het...

Dit is gewoon rampzalig. Nu nemen ze ons die twee dagen per maand ook nog af! Net die dagen dat wij er ‘moesten staan’, waar ik mij van mijn beste kant kon laten zien. We zijn ze gewoon kwijt. Jammer, want ik trok er steeds goedgemutst heen. De praatjes met collega’s werden gesmaakt en de ...

Stapelgek ben ik op hem. Als ik in zijn grijsblauwe ogen kijk, dan smelt ik als een ijsje in de zon. Alles is perfect aan hem. Zijn donkerblonde haren, zijn puntgave gezicht, zijn heerlijke zachte huid en zijn eeuwig stralende lach. Nooit hoor ik hem mopperen, zelfs niet als hij ziek is. Vanaf he...

Opvallend, een gedicht, waar een gevestigde naam aan hangt, wordt direct duizenden keren bekeken/gelezen. Is dit een vorm van cognitieve dissonantie, bevestigt men daarmee meer zichzelf (als lezer) dan het gedicht zelve? Ik vind het gedicht van de nieuwkomer veel interessanter, die heeft een v...

Net vijftig jaar is ze geworden, maar als je naar haar keek, zag je een vrouw van minstens tachtig. Zo moet ze zich ook hebben gevoeld. Al jaren was ze het leven moe, maar eindelijk is ze dan gestorven en kan ze zich bij haar man voegen. Ze heeft de plotselinge dood van haar man nooit kunnen verw...

'Houd je goed vast,' riep mijn broer die een eindje boven mij aan de touwen hing. 'Het is hier levensgevaarlijk.' Ik klemde mijn kaken op elkaar en trok mijn lichaam een eindje omhoog, plantte mijn voet op een smal richeltje. Ik durfde niet naar beneden te kijken. De afgrond onder mij zou me...

Neen, ik heb het aanzoek niet gedaan en volgens mij is dit een vraag die op sterven na dood is. Wie durft het nog aan, en al zeker een tweede of derde maal? Waar dit de eerste keer al beangstigend voelt, lijkt het voor een daaropvolgende poging nog benauwender te zijn. Je bent voorzichtiger, mind...

Het hele leven bestaat uit besluiten. Zal ik witte sokken aandoen of zwarte. Of helemaal geen sokken. Zal ik gezond eten vandaag of iets uit de snackbar. Vandaag maar iets uit de snackbar. Even geld pinnen uit de automaat. Zal ik een tientje pinnen of meteen maar 250 euro's. Niets pinnen had ook ge...

Een doktersbezoek was er voor nodig om het me te doen beseffen. Alhoewel mijn lichaam het al een paar weken aangaf, mijn hoofd wilde er nog niet aan. Eigenlijk had ik het aan moeten zien komen. Het is niet de eerste keer dat het me overkomt en ik had me vorige keer nog zo voorgenomen, dat me dat noo...

Eigenlijk had Freud gelijk, het hele leven staat in teken van je id en je superego die tegen elkaar opboksen. Je id stuurt impulsen door aan je lichaam en je superego probeert dit tegen te houden. Je geeft hieraan toe of je houdt je sterk. Waar is de lijn die je trekt en waar bestaat deze uit? Je l...

Met vaste tred stapte Sinterklaas, gezeten op zijn glanzend witte schimmel, het dak op. Achter hem liep Piet, achteloos zwaaiend met een zak vol cadeautjes. De jongen zag ze gaan, op het dak van de overbuurman. Het is dus tóch waar, ze bestaan écht, dacht hij bitter teleurgesteld, maar waarom, w...

Wel eens bij een uroloog geweest voor een nieronderzoek? De dag voor het onderzoek word ik geacht een flesje met een vaag drankje dat naar motorolie smaakt te consumeren. Om mijn darmen volledig te ledigen. Nooit eerder meegemaakt. Totaal geen ervaring in die dingen. Voor alle zekerheid een fles...

Ik geef het toe, ik ben De zwarte hand. Sorry Rina, Jan, Klaas, Kees en Piet, ik heb met gevoelens gespeeld en dat had ik niet mogen doen. Ik maakte de fout door te denken dat ik een fout mocht maken, dat trek ik terug, sorry. Volgend jaar, we hebben het dan over 2006, wordt alles beter, haal ik een...

“Goedemorgen, ik wil graag een grafstukje bestellen, kan dat?” Het eerste antwoord dat ik hierop kreeg was: “Hoe denkt u dat te gaan betalen?” “WAT zeg je?!” Ze kon me niet kwader krijgen. Zeker vier keer per jaar koop ik bij dezelfde bloemist een grafstuk, maar nog nooit was ik op dez...