Verhalen

Het zou een leuke dag worden. Lekker een hapje eten in een gezellig restaurant, totdat mijn heerlijk, warm, gezellig gevoel werd vervangen door somberheid. Net toen ik mijn dag erdoor wilde laten verpesten, werden ik en de oude dame met de prei gered door een engel. Het was maandag en manlief had...

We hangen hier al jaren rond. Universeler dan dit vind je niet in opiniepeilingen. We zíjn de statistiek en het Planbureau was door ons bedacht als we eerder geboren waren. Wie we zijn zie je vanzelf. En anders voel je het wel. Je voelt jezelf terwijl je kijkt. Hoe we zitten. Met onze evenzo geïns...

Ik voel me vandaag zo nutteloos. Overbodig. Weeral. Dat gevoel overweldigt me de laatste tijd wel vaker. Uiterst deprimerend. Ik vrees er voor dat het gevoel nog klopt ook, hoe zeer het me ook spijt. Heb ik vandaag iets gedaan wat enig nut had? Heb ik ooit iets nuttigs gedaan? Ik denk dat ik wel ...

Elke dag krijg ik een dagelijkse gedachte toegestuurd via de e-mail. Vaak heb ik daar veel aan en is dat mijn overdenking voor die dag. Deze morgen stond er in mijn e-mail: 'Het beste wat je soms kan overkomen is dat je wensen niet vervuld worden'. Nog deze dag besefte ik dat dit een wel erg gr...

Zo sterk stond ze daar; fier en met een glimlach rond de mond, wel erg bleek ja. Aan de andere kant stond hij; donker, stoer, lang en slank en overzag de gemengde groep die de zaal binnenkwam. Er is geen gedragscode die zegt dat je perse moet huilen bij zo’,n situatie. De meeste familieleden, vr...

Ik daag u uit het met mij oneens te zijn, maar ik ervaar gevaar in politiek, religie, amusement en handelsgeest. In elk is fundamenteel een fout geslopen, in viervoud wil men mij overlopen, onverschrokken betrokken staat men zomaar aan mijn kant, want mijn ziel moet gewonnen worden. Men vleit, be...

Zwarte humor.... ‘Hier volgt een extra nieuwsbericht’. Dat de auto-industrie wereldwijd rake klappen krijgt, is een algemeen gegeven. Opmerkelijk is wel de opflakkering van dit tanende economische onderdeel in ons buurland Frankrijk. Eén en ander zit daar overduidelijk in de lift. Ook daa...

Juni 2004 Bij Michael thuis hangen altijd slingers. Slingers met om de vijf centimeter punaises erin die kleine stukjes strookjes krant vasthouden. Want dat vindt Michael nou grappig, slingers, 365 dagen in het jaar. In zijn rode pyjama en met een grote luier mag hij graag op de bank liggen al...

Ik geef het toe, ik heb vaak kort door de bocht uw grenzen opgezocht, maar nooit gevonden. Waarschijnlijk of misschien wel klaarblijkelijk zijn die er niet, speelt u de hoer en dansen de klanten naar uw pijpen. Geef de mensen wat ze verwachten, om smachten, ik kan dat dus niet. Ik ga voor de confron...

Ik kijk op ze neer. Twee kleine mannetjes, laarsjes aan, parapluutje stevig in de hand van de grootste van de twee. Hij heeft net aangebeld. Kon er net bij. Trouwhartig kijken ze naar me op. Dan overhandigt de oudste me een vel papier, keurig netjes opengevouwen. Ernstig, vragend. "Heb jij deze...

Zo vaak hebben we elkaar gedag gezegd, een welkom gevoel erbij gehad. Het was fijn je weer te zien, maar de weldaad van herkenning bleef uit. Het herbeleven bood soelaas omdat ik in je prachtige ogen mocht staren, maar relaties en werkverhoudingen zorgden voor de gepaste afstand. Fysiek contact kwam...

De spaarpot van Yusuf zou een oplossing kunnen zijn, bedacht ik me ineens. Met bevende handen liep ik naar de spaarpot die onder zijn nachtkastje lag. Het was mijn enige redding. Stelen? Ik zou dat anders nooit gedaan hebben. Maar in een noodsituatie als deze moest ik wel. Ik kreeg de spaarpot niet...

Stiekem heb ik wel eens gedacht: had ik maar een gebroken been. Want dat is zichtbaar en dan hoef je niet zoveel uit te leggen. En dan krijg je waarschijnlijk ook wat meer hulp. Welnu: ik ben van een ladder gevallen en goed ook. Met als resultaat een gebroken enkel, gebroken knie en een gebroken...

Een eenzame dans in een immense zaal. Mensen staan maar wat te dansen en denken dat ze de tijd van hun leven hebben.. Maar was er iemand die wist wat er zich helemaal vooraan afspeelde? Buiten de organisator gerekend van dat alles, die zei dat het feestje wel al lang genoeg geduurd had, en dat het...

Ik zie mezelf al bezig. Mijn dochter mag een filmpje kijken van twee uur en een kwartier. Na twee uur zet ik de tv uit! Ja, dat moet, want kinderen mogen niet meer dan twee uur per dag televisie kijken of achter de computer zitten. Dit alles omdat de peuters van tegenwoordig veel te dik zijn. Het is...

(Tuschinski theater, 31-10-05) Het licht werd zachter. Op het balkon kwam de hoogste gast binnen. Paul Witteman verscheen achter het spreekgestoelte. Ik had hem al zien zitten en zag nu zijn lege plek in de lounge. “Majesteit, excellentie, burgemeester…” De dagboek-ontmoeting tussen Anne en...

Niemand kende haar eigenlijk. Echt niemand. Mensen dachten dat ze haar kenden maar ze deed zich anders voor als dat ze was. Ze deed zich voor als iemand die ze maar met moeite kon zijn. Een aardig, lief, behulpzaam en trouw meisje. Maar wat deed het er toe! Ze deed zich gewoon zo voor en iedereen...

Verschrikkelijk vond ik het, iemand in te moeten werken. Ik moest mijn plaatsje afstaan en zij ging mijn werk doen, zij nam mijn plekje binnen het bedrijf in. Ik voelde een vreemd soort jaloezie en onzekerheid. Stel nu dat ze het beter doet dan ik of dat ze haar aardiger zullen vinden. Belachelijk ...

Twee kinderen op het strand, een jongen en een meisje. Beiden een jaar of zes. Vader en moeder liggen achter een kop koffie op het terras. De kinderen maken een kasteel in het zand. Het zijn goede bouwers dus hebben ze onder het werken tijd over voor een luchthartig praatje. Het meisje kijkt bed...

Als kind leerde ik dat blank en gekleurd in het zuiden van Afrika niet samen door dezelfde deur konden gaan, er was een verschil tussen zitten en staan. Witte en zwarte stranden, alleen de haaien maalden niet om de kleur van ingewanden, de kaken vermaalden zonder onderscheid. Inmiddels zo'n klei...

Op haar was ik echt verliefd, talloze vlinders bevolkten in wolken mijn buik. Eigenlijk heette ze Jannigje, van het geslacht Van der Harst, Scheveningen in optima forma, ik was bang voor wat ik voelde. Dancing Hans en Grietje, dating een schichtige hinde, zij wist net als ik wat komen kon, zij kw...

Je kan de televisie niet aanzetten of je ziet weer van die mensen die zich zonodig op moesten laten leuken door mister Schumacher himself. Opleuken kan ik het eigenlijk niet eens noemen, het is eerder ‘afleuken’. Als Marijke Helwegen niet met haar plastic hoofd op tv is, dan is het Conny Breuk...

Den Haag Centraal Station. Daar moet ik naar toe. Met m’n rot humeur. Het gezeur in m’n kop. Snapt u wat van de wereld? Ik alleen in een sneltrein met ’n lekker bakkie koffie, twee toffe gecultiveerde vrouwen tegenover me. Met wel iets plats, zal ik maar zeggen. Vooral onbereikbaar toch. En ...

Waarschuwing vooraf, dit stukske proza is doorspekt van beestachtigheden, plantaardig ingebed, maar in de eerste plaats totale onzin. En zo heb ik het het liefst, u weet niet waar u met mij aan toe bent, houden zo. Recht de schouders, krom de rug, ik schrijf waanzin. Geen gevleugelde wezens te...

Mensen zijn mensen, maar soms zie je er echt wel erg aardige tussen. Natuurlijk is elk mens op zich bijzonder, maar zelf heb ik toch wel zo mijn voorkeuren voor bepaalde types. We zouden het deze ochtend over de Ramadan hebben. De Ramadan betekent een vasten, niet eten en drinken van zonsopgang t...

Als je in de vertrekhal van een vliegveld staat, liefst een echt groot vliegveld met veel vluchten die mensen over de hele wereld sturen, zie je allemaal gezichten met allerlei achtergronden. Ik ben daar één van. Na toch al heel wat keertjes in het zachte pluche van de economyclass geploft te zijn...

Het is weer zover hoor en het staat met grote koppen in de krant. Er is weer zo’n vrouw die zich genaaid voelt door een man, terwijl hij met het deel van zijn lichaam dat daarvoor bedoeld is, niet eens in de buurt is geweest. Sterker nog, zíj naait hém! Sinds Lubbers schijnt het weer in de mo...

Het is Nieuwjaarsdag. Het nieuwe jaar ligt er nog fris en glanzend bij als een ongevouwen euro-biljet, waarvan de waarde maar niet tot mij door wil dringen. Gisteravond heb ik de laatste resten van het oude jaar weggespoeld op een gezellig feestje met een paar vrienden en iets meer onbekenden. Ik ...