Verhalen

Nealan haar moeder was erg lief en soms liep ze, met haar handjes stevig de rokken van haar moeder omklemt, door het huis. Haar moeder en vader liepen de hele dag door en ze wilde niets missen van wat er allemaal te zien was. Vaak waren er mensen die ze niet kon verstaan. Er kwam wel geluid uit h...

blunderend kapitaal, van armoe moet ik wel vanuit de onderkast, waar ik trouwens eindelijk uit ben gekomen, als geen ander ervaar ik de gearriveerden, geborneerd in eigengereidheid, overschreeuwend de nieuwkomer, men wil geen nieuwe dromer, slechts een gedicht waar alleman voor zwicht, maar wel angs...

Neen, het is geen schrijffout en ik zie nog steeds goed. Nou, ja goed; met bril dan. Mijn buurman van een paar huizen verderop ziet niets. ‘Stekeblind,’ zoals hij zelf placht te verwoorden. ‘Altijd al geweest.’ We zien elkaar -nou ja, ik hem en hij mij op zijn eigen wijze- ongeveer drie k...

‘Heb je de dokter al gebeld,’ vroeg mijn partner vijftien jaar geleden. ‘Ik ben niet ziek,’ antwoordde ik cynisch, want ik wist echt wel wat ze bedoelde. ‘Maar je hebt het beloofd.’ ‘Ik doe het ook.’ ‘En wanneer?’ ‘Morgen; ik beloof het.’ ‘Dat zei je een maand geleden...

- Ik doe niet moeilijk. Het kan geen kwaad te beseffen waar je geboren bent. Ik moet altijd denken aan het mooie verhaal over Boeddha. Naar wereldse maatstaven hoefde hij zich nergens druk om te maken, maar toen hij buiten de paleismuren kwam, schrok hij van al het leed dat er bestond buiten zijn w...

De haven ligt er verdacht stil bij. Mijlen onder de deinende spiegel schokt de aarde van schrik. De golf is onstuitbaar verwekt, een breuklijn snijdt het middelpunt. Suist er een ster door de dampkring? Rommelt de vulkaan in de Stille Oceaan? De ijsberg kalft af onder een broeikas. Een sche...

Ik mag nu niet doodgaan, want ik wil de rest van m'n leven van je houden. Mocht m'n hart kunnen spreken, het zou jouw naam spellen. Ik wil je nu zien, zo meteen, straks, binnenkort, vanavond, op zekere dag,altijd. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik je lichaam ken, uit m'n hoofd en op alle ande...

Menstrueren doen zoogdieren al sinds het ontstaan van haar soort. Intrigerende factor daarin is hoe vrouwen daar al die eeuwen mee zijn omgegaan. Wat ik ermee bedoel, is de praktische kant van het ongemak daarbij. De reden dat ik mij dat afvroeg, is dat ik in de supermarkt stond met een mandje vo...

In mijn jeugdjaren waren er niet zoveel momenten om van te snoepen. Dit bedoel ik letterlijk, want een lekkernij krijgen was er niet vaak bij. Toch was er in die tijd één constante die ik niet vergeten kan. Het was een weerkerend patroon, dagelijks. Ik bezie het nu als de periode waar mijn verleid...

Zoals u wel door zult hebben denk ik zeer diep over de dingen na. Dit gaat zelfs zover dat ik echt aan handelen niet meer toekom. Het verbaast mijzelf dan ook, dat ik hier en nu nog tijd heb om dit met u te de delen, Het is dus een tijdrovend en vermoeiend proces en daar gaan we al de mist i...

Vorig voorjaar waren ze me al opgevallen: drie eendjes die als ‘de drie musketiers’ het gebied buiten hun veilige vijver verkenden. Al kwakend wandelden ze dit jaar alweer een week of wat hier door de buurt. Op zich was het wel duidelijk dat ze uit de vijver twee straten verder kwamen. Blijkbaar...

Tien jaar later - Nu we zo regelmatig e-mailen, komt het contrast tussen geschreven en gesproken taal schitterend naar voren. Voor mij is e-mail een zegen: de communicatie kan er door verdiept worden, omdat we eens iets terug kunnen lezen en ook omdat we preciezer [gaan] nadenken over wat we will...

Zoals bekend kennen weinig Nederlanders het Wilhelmus uit het hoofd. Begrijpelijk want wie kent die oude Wilhelmus nog en wie weet waar Nassau ligt. Ook de tekst is uit een grijs verleden. Geen hond snapt dat. Dus ik de knuppel in het hoenderhok gegooid. Dat gaf me toch een lawaai. Een echte Ned...

Zondagmiddag 18 september 13.00 start nummer 12109 in vak zeven als recreant businessloper. Ik dus, en ik ben gestart. Geen verklarend gezeur nu, ik ging de 10 engelse mijlen lopen in een abominabele conditie. Maanden zonder looptraining. Zonder loop of sport. Maar deze loop is er voor het goeie do...

Nog vijf nachtjes slapen en dan was Tom jarig. Hij was al bijna 8 jaar en dat was een hele leeftijd. Het mooiste van die dag zou zijn als zijn oma kwam. Haar zag hij maar 2 keer per jaar. Ze woonde heel ver weg in een heel groot land Het was er altijd warm en er waren leuke springbeesten Wali...

Het bewogen leven van Jozef, een roestige spijker te Schuur Reeds lang vertoeft Jozef in het tehuis voor oude spijkers, Roest Rust te Schuur nabij Het Zagen-complex. Hij is daar flink in de vergetelheid geraakt. Hij wordt ook wel Jozef de Kromme genoemd daar hij na een misslag van een timmerman ...

Zojuist lees ik dat het Zondagskind van de Nederlandse Schaaksport Commentator was op de finaledag van het Nederlands kampioenschap. Loek van Wely werd voor de zesde maal op rij kampioen. Proficiat, zeg ik dan. Wat zegt echter het Zondagskind, inmiddels toch een dikke vijftiger? "Je weet het n...

Nadat hij de deur had dichtgesmeten durfde ik me een kwartier lang niet te verroeren. Bang dat hij terug zou komen. Na dat kwartier sloop ik naar de deur en luisterde met mijn oor of ik iets kon horen. Ik hoorde gelukkig niets. Moedeloos liep ik de kamer weer binnen en zonk neer op een stoel. Ik...

Eens was de ruimte leeg. Dat dachten wij althans, maar er was wel degelijk iets. Dit waren heel veel verspreid hangende energiedeeltjes die zich steeds meer verdichtten en een soort cluster werd. Na miljarden en miljarden jaren ontstond het moment waarop die deeltjes elkaar gingen waar- nemen. D...

De lange dagen zijn bijna voorbij. Alles keert stilaan terug op zijn retour. Nog even wachten op de mooie bladverkleuringen van bomen en struiken, op de geur van humus in het bos en op de laatste maaibeurt van het gazon. De zomerbloeiers staan volop in zaad. Bloemen doen ze allang niet meer. N...

Iedereen heeft wel een afwijking, ook ik. Ik lik namelijk graag oren uit. ‘Jakkes,’ zie ik u in gedachten al lezen. En daar zit hem nu net het probleem. Is het namelijk pervers? Ik vind van niet. Is het dan een fetisj? Ook dat niet, want ik word er niet opgewonden van; althans niet in de zin va...

Een ijzersteen boort zich door de dampkring. Afgeremd en heet in zijn vrije val, verdampt hij laag na laag. De buitenkant smelt en stolt tot korst. Wat rest slaat de krater. De grootste brok wordt vuurpijl. Hij verklapt de geheimen van zijn moederland, hoe hij wentelt, gespiest op een denkbeel...

Dan ben ik moe van het luisteren naar woorden ontsproten uit ongenuanceerd denken Woorden vanuit gedachten die waarheid tot werkelijkheid maken Dan ben ik moe van het aanhoren van kreten binnen de werkelijkheid van het bestaan Soms word ik moedeloos Dan word ik moedeloos van mensen die tegen-...

Eric was een jongen van 6 jaar en wilde dolgraag een huisdier. Al zijn vriendjes op school hadden er een. Sommigen hadden zelfs een hond. Dit zou zijn moeder nooit goed vinden. Hij wilde er ook bij horen en op school kunnen vertellen over zijn huisdier. Zijn oom ging wel eens op eendenjacht. Dat...

nimmer zag ik zo de maskers vallen in een klucht, ongeschreven, waar de ware mens niet voor zijn eigen bevalling vlucht Dit is wel een heel vrije en oppervlakkige vertaling van Prof. Dr. Janus Hortus Botanicus te Praag. Deze tekst komt uit het Zuid-Goenureusisch; ik geef u hier de let...

Kyra is mijn naam. Ik kom uit Turkije. Uit de plaats Kusadasi. En heb ooit het moslim-geloof gediend. Dromen zijn meestal zoet. Maar mijn dromen waren niet zoet. Ze waren als hete kolen. Hete kolen waaraan ik me velen malen heb gebrand. Op de 15e verdieping van een oud flatgebouw woonde ik als ...

De zomerzon is een ontremmer van de eerste orde. Kijk naar de kleding van dames en heren jongens. Eigenlijk vaak onthutsend onthullend. Vaak denk ik 'ze zijn te bloot.' Niet vanuit moreel oogpunt. Meer vanuit (zelf?)bescherming. Neem nu de ogen vol onschuld die ik tegenkom bij jonge deernkes w...

Wat er nooit was, valt niet te missen! Een waarheid die er zijn mag en voor wie in ‘weelde’ leeft gaat die stelling ook nog op. Je leeft goed, niets tekort en familiaal zit alles op rozen. Gewoon, het voelt prima en verlangt dan ook geen ‘extraatjes’. Je hebt geen rijkdom, hoeft ook niet!...

Lieveheersbeestjes zijn van die schattige kleine kevertjes en tevens het symbool van zinloos geweld. Laatst heb ik er eentje onder een microscoop bekeken, terwijl hij net op dat moment een bladluis aan het verpulveren was. Mijn conclusie was toen snel getrokken. ZINVOL GEWELD BESTAAT!

Ik kijk naar u..u leest dit en probeert te ontdekken, Wordt dit iets of niets, lees ik door of raak ik al verveeld. Het gaat over "U". Dus u bent er ineens helemaal bij. Wat gaat Dreyfsandt zeggen, hoe kan hij weten waar ik(u) dus mee bezig ben. Ik zal het u zeggen, u leest, en ga ik vertel...