Verhalen over maatschappij

Een grote donkere man gekleed in een helder wit hemd met daaronder een katoenen blauwe broek staat met zijn neus tegen het raampje van de balie aangedrukt. Zijn bruine ogen staan diep in hun kassen. Met zijn 1.95 meter en een gewicht van over de honderd kilo steekt hij schril af tegen de enorme...

Ik voel me vandaag zo nutteloos. Overbodig. Weeral. Dat gevoel overweldigt me de laatste tijd wel vaker. Uiterst deprimerend. Ik vrees er voor dat het gevoel nog klopt ook, hoe zeer het me ook spijt. Heb ik vandaag iets gedaan wat enig nut had? Heb ik ooit iets nuttigs gedaan? Ik denk dat ik wel...

Ik ben een gelukkig geprezen nageslacht waarin van mijn moederskant zijnde zo goed als alle neven en nichten drugsverslaafd zijn en van mijn vaders kant idem dito plus maar dan met een extra slok er boven op. Hoe kon het met mij eigenlijk goed aflopen? Ik was bij voorbaat kansloos. Dit is geen...

In de oude binnenstad van Barcelona wonen de Gitanos ze leven al eeuwen van de entertainment en de handel - in ruime betekenis van het woord - het zijn zigeuners, een naam die ze liever niet gebruiken. Ik vraag in mijn beste Spaans een man van middelbare leeftijd in een wat verfrommelde zwarte...

In 1948 voerde een blanke minderheidsregering in Zuid-Afrika een wettelijk gesanctioneerd systeem van rassenscheiding in. 'Apartheid' ging het heten, een woord dat Jan Smuts (die minister-president werd in 1919) voor het eerst gebruikte in 1917. In zekere zin was Apartheid een uitbreiding van de...

Waar oh Waar is Hans Gruijters gebleven? Volgens een hardnekkige mythe is D’66 de vrucht van “het politicologisch laboratorium” op de Oudezijds Voorburgwal, het Instituut van de Wetenschap van de Politiek(IWP). En dan met name het intensieve contact tussen de kroegtijger en -debater Hans...

Sinds enige tijd tracht ik zo te leven, dat het desolate gevoel dat de eenzaamheid met zich meebrengt meer en meer verdwijnt. Hoewel ik eenzaamheid goed verdraag en ik vele jaren van mijn leven niets anders wilde dan me steeds verder te isoleren, ben ik nu op een punt gekomen dat ik me niet meer...

Wat kom je hier doen? Wat kom je hier verdorie doen? Afgaan, onderuit getrapt worden, sterven in een hoekje zonder dat ook maar iemand naar je kijkt? Wie denk je dat je bent? Wie denk je verdorie dat je bent? Ik? Ik weet het niet. De held op sokken, de dichter, de dromer en de fantast. Ik...

Ik durf niet te zeggen dat de wereld gek geworden is. Ik zei het al te vaak en ik geloof dat de kracht van een dergelijke zin wegslijt. Als een scherp mes waarmee je net te vaak een steen hebt trachten te snijden. Als de wereld niet gek geworden is begrijp ik nu.nl niet. Ik lees er dagelijks de...

Het moest nog leven, anders had het wel op zijn rug gelegen, maar ik zag het nauwelijks ademen. Van de weeromstuit hield ik zelf de adem ook in. Ging dit wel goed? Wat subtiele trillinkjes in het kleine lijfje gaven me hoop. "Sufkopje, je weet toch dat roodborstjes tíkken tegen het raam",...

Goed veertig jaar. Zou ik de grens, die de ‘helft’ van mijn aardse bestaan markeert, al overschreden hebben? Het moment waarop de balans in tegengestelde richting over begint te hellen. Waar het aftellen niet te stoppen valt, steeds sneller lijkt te gaan. Of ben ik die grens al lengtes voorbij,...

Soms heb je zo’n moment dat je bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen eens de revue laat passeren. Ik kreeg net een berichtje binnen op m’n mobieltje. En zoals dat soms gaat, overdenk je dan even het berichtje en terwijl ik dat deed dacht ik, hoe is het toch mogelijk. Ik lig hier lekker te...

Hij deed zijn boodschappen zoals hij altijd deed: met een briefje in zijn ene hand en een mandje aan zijn andere snelde hij de schappen langs. Op het briefje stonden zijn boodschappen geografisch gerangschikt en het mandje was makkelijker manoeuvreerbaar dan een wagentje. Bij de groenteweegschaal...

We hadden net getekend voor de kogel bij eventuele ontsnapping en hadden onze cellen ingeruimd om daarna de weg te vinden in deze voor mij in ieder geval nieuwe omgeving, ik was pas 15 jaar en zogenaamd in een jeugdgevangenis met straffe maatregelen geplaatst. Na de afwas en wat zakelijke...

Ik zou zo graag willen dat er geen terroristen meer bestonden. Geen verhalen waaraan je twijfelen moet en kan. Gewoon beleefde en vriendelijke mensen, zou dat iets zijn wat nog kan? Dan kom ik deze morgen geheel tegen de gewoonte in op een plek waar alles vredig en vriendelijk is. Alle mensen...

Hee, wat denkt Ú wel? Ah joh, laat toch… alle engelen zijn geitenneukers. Ach kijk daar, ik zag je al van verre, de vriend met de grote vleugels, …voor meer draagkracht… Ha, ha. Dat had jíj op het laatst in overvloed, niet? Ach, het was me wat…wat een vertoning. Vooral...

Er zijn heel wat mensen, in en buiten Nederland, die te kampen hebben met een zwaar gemoed. Ze lachen te weinig. Die stakkers krijgen van de dokter meestal een paar kilo Prozac voorgeschreven: dat klaart het gemoed, en de patiënt lacht weer wat af. Maar er bestaat een veel goedkopere therapie....

Als iets goed is, waarom het niet gewoon zo laten. Aanvaard de beperkingen of leer ermee leven! Geef zachte stimulansen naar mogelijke aanpassingen op langere termijn, dat valt nog te pruimen. Maar loop niet zoals enkelen, om de haverklap te schreeuwen dat dit item ‘zus’, en weer een ander...

Het zou een leuke dag worden. Lekker een hapje eten in een gezellig restaurant, totdat mijn heerlijk, warm, gezellig gevoel werd vervangen door somberheid. Net toen ik mijn dag erdoor wilde laten verpesten, werden ik en de oude dame met de prei gered door een engel. Het was maandag en manlief...

Het stuit me tegen de borst als mensen klakkeloos met meningen komen die mijne inziens slechts van 1 kant komen, die van henzelf want er zijn altijd meer mensen, meer meningen dacht ik zo. Het ( mijn idee) handjevol mensen wat protesteerden tegen de maatregelen, wegen niet op tegen de mensen die...

Ik sla de advertentiepagina open van het plaatselijke leugenaartje en schiet in de lach bij een merkwaardige advertentie. Een blijde wulpse dame kijkt me verleidelijk aan. Ze staat achter een kleurrijke balie. Boven de balie hangt een groot bord met de tekst ‘Welkom bij Klantenopvangcentrum Het...

De vitale dertiger Jeroen Splinterman is droomdeskundige, in een oude, achtergestelde wijk te Amsterdam. Ondanks, of misschien juist dankzij zijn iets kleinere linkerbeen, zijn grotere rechteroor, en krommere linkerduim heeft hij heeft zich sedert jaren in dromen verdiept. Ondanks zijn traumatisch...

Zeg mam, de kinderen willen op Koningsdag een tuinverkoop houden, heb jij nog.....en voor ze uitgesproken is zeg ik: oh jawel ik heb zat! En dat we zat hebben blijkt wel als we zondag (het was een beetje minnetjes weer) op strooptocht door ons huis gaan. Weet je, wat je meer dan een jaar (sommige...

Mag ik u een kijkje geven in het treurige bestaan van ambtenaar Wal, werkzaam bij de Sociale Dienst van de gemeente Ridderkerk? Ieder jaar wordt een prijs toegekend aan “De Jonge Ambtenaar van het jaar”. De heer Wal nomineer ik graag voor de titel “Klootzak van de eeuw”. Hij heeft een...

Er is een ongeschreven wet in huis, zo eentje waarvan je denkt: goed bezig. Maar soms komen goed bedoelde acties niet zo goed over als ze bedoeld zijn, want: wanneer er een vuilnisbak/ of zak vol is, wordt die doorgaans omgeruild voor een lege en de volle gaat dan naar: precies de container. Dat...

De definitie van jeugd in de Dikke van Dale is: het jong zijn. De jeugd bestaat al sinds de mens er is. Logisch. Maar zouden onze oer oer-oer-voor-homo-erectus-ouders nou ook al last hebben gehad van opstandige halfmens-halfaap pubertjes? Aapjes die hun vijgenblad achter hingen en niet...

Er was eens . . . Heel erg lang geleden . . . Ja, zelfs zo lang geleden dat ik geen jaartal kan noemen . . . Een vrouwtje dat Mellie heette. Zij was getrouwd met een man die Barbar heette. Mellie was mager, vinnig en hield niet zo van koken. Dat vond Barbar niet zo leuk. Maar toch...

Neen, het is geen schrijffout en ik zie nog steeds goed. Nou, ja goed; met bril dan. Mijn buurman van een paar huizen verderop ziet niets. ‘Stekeblind,’ zoals hij zelf placht te verwoorden. ‘Altijd al geweest.’ We zien elkaar -nou ja, ik hem en hij mij op zijn eigen wijze- ongeveer drie...

Corina komt uit Roemenië. Ze is hier met haar man Victor het geluk komen zoeken. Dat haddden ze beter niet kunnen doen. Armoede en ellende is hun dagelijks lot geworden. Ze zijn nog zó jong. Hoe moet dit verder gaan? Zelfs voldoende geld om terug te gaan naar Roemenië is er niet. Op een avond...

Ik weet niet hoe het u vergaat, of u een schrijver of prater bent. Of u zich liever in de actualiteit onderdompelt of diepzinnige beschouwingen leest. En als u voor de bespiegeling kiest, dat u vindt dat het internet zich daar net zo goed voor leent als ingebonden bladen papier. Voor mij geldt...