Verhalen over overlijden

,,Judith!’’ Hijgend probeert Veronique haar vriendin in te halen. ,,Donder op!’’ Judith draait zich om en woedend kijkt ze Veronique aan. Als die de woede in haar ogen leest, schrikt ze. ,,Judith, alsjeblieft!’’ ,,Ben je doof? Ga weg!’’ ,,Judith, wat is er dan? Ik heb je niets...

het was 11 februari van het jaar 2004. het was 21:05 toen de telefoon ging. ik lag al op bed, mijn vriend nam op, het was mijn schoonvader. hij zei een kort zinnetje: "er is iets ergs met Karin gebeurd", dat was het enige wat hij zei. Karin is het zusje van mijn vriend. wij gingen naar...

Tel ze, je zegeningen en sta vooral niet stil ( hoewel soms mag het maar niet te lang) bij datgene wat je niet hebt, want voor je het weet is het: over en uit, nou ja dat laatste mag nog even uitblijven natuurlijk maar ook dat heeft niemand voor het zeggen! We hebben al veel mensen “ weggebracht...

Er zijn van die onderwerpen waar we zo min mogelijk over denken, dus praten al helemaal niet en toch is het een onderwerp dat niet bepaald ondergesneeuwd moet worden, omdat we er allemaal mee te maken hebben - of krijgen vroeg of laat…zo ook vandaag. Als er een goede bekende langskomt hebben we...

Het groepje dromde angstig samen. Wat was er in ‘s hemelsnaam gebeurd? Er was lawaai geweest, ontzettend veel lawaai en vreselijke angst, doodsangst en pijn, hevige pijn en een geschreeuw dat door merg en been ging. In hoge snelheid hadden ze de planeet verlaten, waren ze opgestegen, dwars...

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al...

Toen Wouter van de wc afkwam zag hij een envelop met een zwarte rand in de gang bij de deur liggen. Hij raapte hem op en liep naar de huiskamer, waar Mien zijn lange onderbroek aan het verstellen was. ''Weer een dooie, ik zal effen kijken wie nou weer.'' ''Attenoje, Gerrit is de pijp...

Weet je wat je gemist hebt: je hebt niet meegemaakt dat ik opgroeide, evenmin dat ik ‘vrouw’ werd, je hebt niet meegemaakt dat ik slaagde, mijn diploma kreeg, je hebt gemist dat ik mijn zwemdiploma haalde op latere leeftijd, evenmin, maakte je mee dat ik verkering kreeg, trouwde en drie...

Henk zag in de gang een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest had gegeven. Zijn vrouw Ingrid stond in de keuken babi pangang te bereiden en hij vroeg haar de brief te openen en te lezen wie niet meer met...

Ojee. Opa is doodgegaan verleden week, het is even wennen mijn eerste echte sterfgeval. Niet dat hij een grote rol speelde -of speelt- in mijn korte leven. De mensen die er nu verdriet van hebben doen dat wel. Orgelmuziek en blijde liederen die mijn moeder zo graag zingt. Kist uit de kerk...

Toen Wouter de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Mien hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest...

… Negentien… twintig… één -…- Theo telde automatisch de treden maar bleef nu hijgend staan. Het was heet, snikheet, 33 graden Celsius in de schaduw en windstil. Zijn grijze hoofd telde bijna 81 jaar. Met zijn gerimpelde, magere handen omklemde hij de ijzeren leuning van de trap, die naar...

Het lijkt wel of ze vandaag allemaal tegelijk naar beneden vallen. Les feuilles mortes. Tot gisteren was het zomer en dat terwijl het eind oktober is. De bomen nog volop in blad. Sommige groen,vele gekleurd. Afgelopen nacht was er opeens nachtvorst en in één keer liet het gebladerte los. Rudi...

Ergens houdt het op. Ik vind op zijn kamer een fotoboek dat Cornelis aan het maken was voor een van zijn kroost. Jaarboeken noemde hij ze, volgeplakt met alle kiekjes van verjaardagen en partijen waarbij hij ook bij was. Etende en drinkende mensen, slechte, onduidelijke foto’s vaak, met halve...

Veertig jaar had Joop op een Amsterdamse lijnbus gereden. Een maand na zijn pensionering woonden hij en zijn Greet in ‘Doodstil’, een Gronings gehucht, in een boerenhuisje met een stenen stal en wat dieren: twee koeien, twee geiten, een pony en natuurlijk kippen en een haan. Niks mooier dan...

De zeis is een vluchtig wapen dat neerzwaait uit een hoge hoek, waar een schaduw in de stofnetten hangt. In een vingerknip ontsnapt hij aan het oog en dringt de kamers van het hart binnen. De vliezen scheuren. Hij volgt haar baan, haar boog die al bestond voor de lava stolde. Toen schubbige...

Ik zit in een achtbaan en kan er niet uit. Wanneer komt men er achter dat ik helemaal alleen achtergebleven ben in deze (mijn?) nachtmerrie? Zal ik badend in het zweet wakker worden en ontdekken dat er al een waterig zonnetje schijnt omdat een nieuwe dag is aangebroken? Helaas, de rit in deze...

Voorzichtig doet hij de kist dicht. Achter hem wordt een sigaar aangestoken en hij denkt: “hij was te jong om te gaan.” Langzaam duwt hij de kist voor zich uit. Langs de paar mensen, die aanwezig zijn. Hij loopt de aula uit, langs de rododendrons en gaat links af. Het is koud en het sneeuwt...

De oude man met zijn uitgeteerde lichaam ligt al dagen met een van pijn vertrokken gezicht op zijn dood te wachten; zijn echtgenote moe en depressief belt weer eens de huisarts met dringend verzoek iets tegen de pijn, iets tegen het ondragelijke lijden te doen. Hij belooft gelijk in actie te...

Het daasde even voor haar ogen, die langzaam opengingen, de slaapkamer verkende en zich realiseerde dat zij een heel bijzondere droom had gehad, maar deze was wel zeer uitzonderlijk. Ze zat op het puntje van haar bed, doorgaans na te genieten van een verkwikkende nacht en prettige dromen, maar...

Joke was al vroeg op. Niemand van de grote mensen was nog wakker, zelfs tante Betsie nog niet. Zij en oom Henk logeerden bij hen. Joke vond het maar niks. Tante Betsie was zo druk altijd, en nu nog meer dan anders. 't Was of ze steeds om ma heenfladderde. Joke giechelde; tante Betsie was toch geen...

De uil ontmoette zijn vogel in het park, een park waarin zij samen genoten van hun nieuwe vrijheid. De vrijheid om lief te hebben zonder angst, een liefde waarin de grote uil het kleine vogeltje wilde beschermen. Beschermen tegen alles wat mensen haar reeds aangedaan hadden en nog aan zouden...

Toen ik een paar maanden geleden nog eens in Surabaya was om een Indonesische vriend te bezoeken zei hij mij dat een stokoude Nederlandse dame lag te sterven in het lokale bejaardentehuis. “Zij is echt heel oud,” zei hij. “De verpleegster heeft haar geboorteakte gezien. Deze maand wordt...

Jan Doos was een echte kraai.Hij zag eruit als de dood zelf met annorexia. Het is al meer dan een halve eeuw geleden. Ik werkte als handzetter bij een kleine drukkerij. Jan woonde samen met zijn broer en zus. Geen partner voor deze drie. Het was een te vreemd stel, maar met elkaar konden ze het...

Gisteren was ik op een begrafenis. De vader van een vriendin. 62, niet oud. Allemaal dachten we dat hij zich dood zou zuipen. Het werden complicaties bij chemo. Het was niet druk, je kon de koppen tellen. Dat deed ik dan ook: eenentwintig man. Een paar vrienden van mijn vriendin, een man uit de...

Onlangs moest ik voor een her controle bij de cardioloog komen, maar ik was twee uur te vroeg, dus ben ik maar in een wachtkamer gaan zitten en een krant gaan lezen. Een lieve zuster vroeg mij of ik een kopje koffie wilde drinken, maar omdat ik ook nog een fietsproef moest doen, heb ik bedankt voor...

Toen ik nog in Drenthe dichtbij Assen woonde, hoefde ik alleen maar de straat uit te lopen om op het platteland te komen, een mooi natuurgebied, maar ik moest op een dag met lekker warm weer opletten voor die jonge dame met rood haar, want met haar heb ik een keer ruzie gehad in de...

Ik droom soms van een wereld waarin geen verlies bestaat. Een wereld waarin kinderen hun ouders nooit verliezen. Een wereld waarin ouders nooit afscheid hoeven te nemen van hun kinderen. Het is een mooie wereld, maar een wereld die alleen maar bestaat in mijn dromen. Of tenminste: hij bestaat...

M'n aardse afscheid was heftig geweest en ging het overlijden in 'knielen op een bed van violen' ver te boven! Ik had er gelukkig uiteindelijk de brui aan kunnen geven net toen m'n familie na eindeloze herhalingen hapte naar adem en even de sterfkamer uitliep, blies ik die laatste adem van...

Acteur Vincent Schiavelli, wie kent hem niet? Nee, ik kende hem ook niet bij naam, maar toen ik de foto bij het artikel zag, wist ik meteen wie hij was. Ik moest even in mijn geheugen graven waar ik hem dan van kende, maar hij was Dr. Kaufer in 'Tomorrow never dies', joeg samen met Patrick...