Verhalen over woede

Toen Mien de vuilnisbak buiten wilde zetten en de deur had geopend, zag ze niet die grote drol vlak voor de deur. Ze trapte met haar rechter pantoffel erin en gleed uit, maar kon zich nog net staande houden. De verwensingen waren niet van de lucht. Wouter hoorde haar schelden en rende naar buiten...

Als kind heb ik veel gelezen over de stoere zeeman Popeye, die het aan de stok kreeg met sterke Brutus. Ze hadden allebei een oogje op Olijfje, maar bij een gevecht om haar moest Popeye steeds het onderspit delven. Nu ben ik 79 jaar en wilde wel eens proberen of je van spinazie sterk wordt. Mijn...

Krikke, onze burgemeester van het dorp had de ingezetenen bijeen geroepen voor een vergadering in zijn woning. Besproken moest worden mijn voorstel om op het plein midden in het dorp een standbeeld te plaatsen van de uitvinder van het wiel of van de muizenval. Mijn voorstel werd in stemming...

Er was eens een jong stel. Hij kreeg een bijstandsuitkering en zij deed avonds twee keer per week schoonmaak werkzaamheden in een kantoor en verdiende daar een klein bedrag mee. Zin om bij een baas te werken had hij niet, maar hij was verplicht te blijven solliciteren. Dat deed hij dan wel en als...

Het gaat al maanden bergafwaarts met de psyche van Karel Knoest, maar hij laat zich niet zomaar kisten, daarvoor is hij niet jarenlang beroepsmilitair geweest, kapitein bij de commando's nog wel, nee, een doetje is hij zeker niet. Hij is onlangs verhuisd van Gouda naar Utrecht, want verandering...

In een keurige buurt van Delft verwacht je niet anders dan beschaafde manieren en gedragingen, maar schijn bedriegt nog steeds vandaag de dag. Natuurlijk staan hun huizen op dure grond en lopen de schattingen van hun riante woonpaleizen tegen de miljoen euro, daar gaan ze als joviale buren...

Ik kreeg nog bijna warme roombotercroissants met rookkaas mee en een thermosfles met sterke koffie. Ik reed hard de oprijlaan af. Mijn trouwe butler zwaaide me tot het laatst uit, dat zag ik in mijn linkerachteruitkijkspiegeltje. 'Tot vanavond, lieve Lodewijk!', zei ik hardop, terwijl ik vaart...

Ik zat op de lagere school te Coevorden, de Paul Krugerschool. 's Zondags moest ik eerst bij mijn moeder komen om de psalm voor te dragen, die ik uit mijn hoofd moest leren, want de volgende dag wachtte mij een strenge meester, die geheel willekeurig iemand aanwees om het vers te reciteren. Iedere...

(voor Stig Dagerman [1923 - 1954]) Een-en-dertig themajaren van naar zichzelf gerichte boosheid, zelfdestructief terugverlangen naar de omhullende warmte van de zuivere baarmoeder, naar een dromerige, franciscaanse kloosterkerk vol door benedictinessen geborduurde luchtkussens geurend naar...

Toen ik bij mijn tankstation aankwam waren alle pompen bezet. Voor de pomp die ik uitkoos stond een Jetta. Zijn bestuurder, een allochtone man van een jaar of veertig, tankte de Jetta vol. Achterin zaten twee tienerjongens, zo te zien zijn zoons. Nadat de man klaar was reed hij zijn auto door om...

Het was een buitenkans voor hem. Als jurylid van de missverkiezing had hij veel invloed. En praatte hij met alle missen. Ook met die ene deelneemster. Hij vertelde haar dat hij ervoor kon zorgen dat zij zou winnen. De rest ging vanzelf. Ze won en hij versierde haar. Hij nam haar mee in zijn BMW...

Duistere schemering. Ochtend. Vroege ochtend en ik lig wakker en naakt in mijn bed ergens in een afgelegen stadje in Italië. Jij bent beneden, in de kroeg. Mijn ramen zijn gesloten. Ramen uit horizontale stukken hout. Over de houten vloer zie ik de zon haar hart ophalen. Een accordeon speelt uit...

Als ik ’s morgens mijn kinderen naar het kinderdagverblijf breng, is het altijd druk. Spitsuur met hangende, jengelende, krioelende kinderen. En dat is lastig en kan vervelend zijn, maar je weet dat je binnen vijf minuten weer weg bent en een ander, die daar gek genoeg zelf voor heeft gekozen, de...

Ambtenaren. Klerelijers! Zo, dat lucht op. Ik wil ze niet allemaal over één kam scheren hoor, maar typisch is het wel weer. Als ze nog maar dénken dat ze moeten werken, krijgen ze het al Spaans benauwd. En als je er dan nog iets over durft te zeggen, dan heb je de poppetjes helemaal aan het...

Arme Joost. Het tij is gekeerd. Eerst ging Joost er vol bravoure tegenaan. Lastig journaille moest de mond gesnoerd, GeenStijl moest terug in zijn hok en de Forensenbond moest inbinden. Maar de NS houdt niet meer van hem, en heeft hem publiekelijk te kakken gezet. Een afsluitende...

9 augustus 2006 Geachte heer Paco Painter, U heeft nog steeds een betalingsachterstand bij ons. De achterstand bedraagt EURO 315,00. Opnieuw verzoeken wij u het openstaande bedrag, binnen 7 dagen te betalen. Indien u niet aan dit verzoek voldoet, kunnen wij de vordering via gerechtelijke...

De zuid-afrikaanse wijn, die gisteren nog als middel diende om mijn angsten te bedwingen, heeft mij vanmorgen gewekt met een misselijk gevoel. Zo begin ik mijn dag met paracetamol 500 mg en mijn vaste vitaminepillen. Doorgeslikt met een restje kaapse pracht. Ik wilde een gedicht schrijven...

Woest was ik en dat ben ik echt niet gauw. Het leek of ik in een soapserie terecht was gekomen. En ik had helaas niet de rol van kwade genius. Kan een mens zomaar iemand uitschelden, woorden verdraaien en vervolgens in één adem zoete broodjes bakken? Het maakte me misselijk en ik voelde mijn...

Voorzichtig met de voordeur, niet stommelen door de gang. Mijn ouders zijn misschien nog wakker en dat geeft gelazer. Ik kan enkel nog maar denken aan Marcel die, zodra hij klaar gebonkt was, zich van mij afwentelde en naar de plee liep. Niet meer naar mij omkeek. Of dat rottig was voor mij? Zal...

Terwijl kroegbaas zijn tijd verdoet met een reinigingsaanval op de bierpomp laat ik het nieuws in de krant aan mij voorbij trekken. Een artikel over ene Filemon Wesselink. Als presentator van het omstreden BNN-programma 'Spuiten&Slikken' nam randdebiel Wesselink de afgelopen maanden zo’n...

“Goedemorgen, ik wil graag een grafstukje bestellen, kan dat?” Het eerste antwoord dat ik hierop kreeg was: “Hoe denkt u dat te gaan betalen?” “WAT zeg je?!” Ze kon me niet kwader krijgen. Zeker vier keer per jaar koop ik bij dezelfde bloemist een grafstuk, maar nog nooit was ik op...

Voordat ik iedereen hier over mij heen krijg, driewerf sorry, ik heb het over die anderen, de niet-aardigen, de elkaar-kont-kussers. Opvallend op deze site, de vierendelers, de ongenuanceerde replikanten, de terugdraaiers zonder verhaal, de holle reactorvaten, de sukkels die met een uitspraak...

Verzonken in het slijk, een bed voor rib en bot en wervel, woelt hij zich los. Hij schudt de klonters van het lijf, spiegelt zich in een regenplas, schikt wat rafelige lappen vlees tot iets dat op een mens moet lijken. Elke nacht doemt hij op, een verminkte prins, vindt haar verbrokkeld lichaam...

Mijn linkeroog opent zich langzaam en ik kijk er mee in het rond. Het is helemaal zwart voor mijn ogen. Pikkedonker en donkerder kan het haast niet. Zou het nacht zijn? Geen idee waar ik mij op dit moment bevind. Mijn rechteroog zou open moeten gaan maar doet dat niet. Mijn rechteroog gáát pas...

In deze wereld gaat het erom dat je voor jezelf vecht.. Dat je opkomt voor waar je staat en dat je je niet om laat drukken door de menigte... Je kunt mensen niet vertrouwen.. Want al doe je het wel kom je er achteraf altijd weer achter dat je het beter niet had kunnen doen.. De wereld is...

Vanuit de verte klinkt een luwe stem: "Jij moet hier niet zijn." Die stem kan ik slechts gelijk geven, naast mij zit iemand met dezelfde ideeën, louter toeval maar toch. Naast ons zit iemand wie bedreven is in zijn werk. Zijn werk is ons werk. Ons werk is ridicuul; ons werk is een verlengde...

Ik leef mijn leven maar pijn heerst over mijn hart...pijn die ik zo makkelijk kan omzetten in liefde.....liefde die ik zo makkelijk kan omzetten in haat.... en uiteindelijk arriveer ik bij de laatste ontwikkeling: van haat naar woede. Woede die zich verspreidt over mijn hele lichaam. Een onbekende...

En het doet pijn, pijn, pijn! Alles in mij schreeuwt. Ik brul als een wild dier, ik verlies de controle en zak weg in mijn pijn. Mijn eigen losgeslagen wanhoop maakt me angstig en ik brul nog harder. Frustraties, herinneringen, nooit geheelde wonden en nooit verwerkte ruzies wervelen rond in...

Een meisje, met een gezicht nat van tranen en een verbeten, gekwetste trek op haar gezicht. Een jongen, een stuk groter dan zij, hoog boven haar uittorenend, die glimlachend op haar neerkeek. Ze sprong tegen hem op als een schaap tegen een leeuw en haar vuisten beukten op zijn borst. Haar mond...

‘Kan ik u helpen?’ Natuurlijk kun je me helpen, wist Zwijnenberg zeker, toen hij het kontje van de caissière van de Konmar zag. Ze was gekleed in een geel-groen – ja, hoe heet zo’n ding eigenlijk wat ze er aan hebben? – met het opschrift: ‘Kan ik u helpen?’ Zwijnenberg liep tussen...