Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Klerelijers!

Ambtenaren. Klerelijers! Zo, dat lucht op. Ik wil ze niet allemaal over één kam scheren hoor, maar typisch is het wel weer. Als ze nog maar dénken dat ze moeten werken, krijgen ze het al Spaans benauwd. En als je er dan nog iets over durft te zeggen, dan heb je de poppetjes helemaal aan het dansen. Nee, ik wil echt niemand op zijn teentjes trappen, ik leef er immers met een samen, maar oh oh oh wat kan ik op ze schieten momenteel.

Al een jaar zijn we inmiddels bezig om een stuk grond te kopen in ons oergezellige dorp. Een jaar ja…en nog steeds geen bouwvergunning. Beloven en niks doen, dat kunnen ze goed bij ‘Dé Gemeente’. Oh ja en iemand van het kastje naar de muur sturen, daar zijn ze ook kampioen in. Ze zouden er een prijs voor uit moeten reiken. Ik bedoel, best knap toch om acht uur aan je bureau te zitten en nog steeds voldoende pulkjes in je neus hebben om eruit te halen. Kunnen ze hun eigen trofee van maken. Een pulktrofee. Klerelijers!

Eerst ons 500 euro afhandig maken om optie te nemen op een stuk grond, waar we direct op zouden kunnen gaan bouwen. Als het dan uiteindelijk toch geen bouwgrond blijkt te zijn, moeten ze er maandenlang over nadenken of ze wel wíllen dat er op gebouwd gaat worden. En omdat ze dan na moeten denken, wat wel heel hard werken is voor onze heren ambtenaren, willen ze daar graag ook nog 1000 euro voor ontvangen. Net toen ik de telefoon wilde pakken om ze de pokken vol te gaan schelden, zagen ze in, dat dát toch net iets teveel van het goede was. Nee, het nadenken was gratis, maar dan zou het wel ietsiepietsie langer gaan duren. Klerelijers!

Driekwart jaar later zijn ze eruit. Ja, er mag op gebouwd worden. De tekeningen kunnen worden ingestuurd. Of we er wel even rekening mee willen houden, dat ze het druk hebben. Tijdens een kopje koffie worden de tekeningen onderaan de stapel gelegd en blijven daar voorlopig liggen. Zolang er namelijk koffie in het kommetje blijft zitten, moeten ze blijven drinken. En drinken en werken, dat gaat niet samen. Pas als er na maanden een onderhoudsbeurt aan de koffieautomaat gepland staat, hebben ze even tijd om de tekeningen te bekijken. Maar niet te lang hè, want om drie uur moet er opgeruimd worden natuurlijk, dan is het bijna tijd om naar huis te gaan. Klerelijers!

We zijn inmiddels een jaar verder en jawel hoor, ze hebben de tekeningen bekeken. Snel even tussendoor met een half oog. Maar met dat halve oog hebben ze wel gezien dat ze deze tekening nooit goed kunnen keuren. Nee, de vrouwen van de welstandscommissie zijn blijkbaar ongesteld, de mannen zijn vervelend omdat ze niet op hun vrouwen mogen en daarom zit er in óns huis een raam verkeerd. Kunnen we wéér opnieuw beginnen. Muggenzifters! Klote ambtenaren! Klerelijers!
Zo, dat lucht op.

Schrijver: wendy77, 31 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: woede

2.2 met 8 stemmen 1.467



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
paco
Datum:
1 september 2006
Email:
pacocritici.nl
Ambtenarren bedoel je toch?
Heerlijk stuk. Heb je het al opgelost?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)