Verhalen

Haiku Eindelijk komt het glas jenever leeg: 't vliegje kan eens gaan drinken. Tekst in proza Ik geniet met kleine en langzame teugen van mijn glaasje jenever. Terwijl ik de drank tussen mijn tong en gehemelte laat walsen, zweeft er een heel klein vliegje (toch geen onweersvliegje) om de...

Snel de trappen aflopend richting de winkels om snel te halen waarvoor ik op pad ging, liep ik naar mijn auto en reed naar huis, waar ik werd ontvangen door een ongeduldige echtgenoot: waar bleef je nou, ik dacht even dat je weer stond te praten met deze en gene...ik zei hem, ga even mee naar de keu...

Het was van zijn gezichtje af te lezen, een groezelig snoetje met strepen rond zijn mondje, alsof een wasbeurt een paar weken waren overgeslagen. Zijn haartjes stonden stijf van het ongewassen gebeuren en wanneer je blik naar beneden dwaalde, zag je aan zijn haveloze spullen dat het jochie het bar s...

Van de week kwam ik tot de onthutsende ontdekking dat wij, u die dit leest en ik, zo langzamerhand tot een uitstervende soort behoren. Gemakshalve maar te noemen de homo literatus. Helaas is mijn kennis van het latijn niet van dien aard dat ik helemaal kan overzien wat het allemaal omvat, maar vrij ...

Mijn volkje en ik voelden het al aankomen. Het was weer tijd en wij waren de klos! Voor geen van ons was het een pleziertje, dit jaarlijks terugkerende Noord-Hollandse evenement. Het verstoorde onze rust dusdanig, dat het niet was uitgesloten dat het verzet wederom de kop zou opsteken. We hielden v...

‘Hou jij ook zo van de kersttijd?’ vroeg ik aan mijn buurtgenoot. Ik trof hem in het bos, aan de wandel met zijn hondje. ‘Nou, om eerlijk te wezen heb ik er niet zo veel mee, het is allemaal zo’n schijnheilig gedoe. Natuurlijk is het kerstverhaal op zich leuk, maar daar gaat het allang nie...

Het kleine meisje Carlien vond het heerlijk om met haar ouders naar het sprookjespark de Efteling te gaan. Ze genoot vooral van de Indische Waterlelies op dat oerwoudmeertje. Wat was het een belevenis om in die schemerige ruimte te komen. Het klaterende stortbeekje, dat tussen bloemen door in het m...

Langzaamaan wandelen we in een traag tempo naar het einde van het jaar, Sint net achter de rug, die is weer naar Spanje om volgend jaar weer zijn entree te maken per boot, trein of fiets, hoe dan ook, hij komt dat is zeker! De Kerstspullen kunnen weer worden uitgestald, dat is hier net zo. Al die li...

'In Nederland gaat sentiment blijkbaar boven kwaliteit als het om de literatuurbeoordeling gaat', zegt Richard Müller, die van adel is en een kasteel in Stuttgart bewoont en een paar dagen bij zijn minnares Elsa logeert. 'Hoe kom je daar nu bij?', antwoordt de kinderboekenschrijfster Elsa den H...

Deventer, 2 december 2019 - Deventenaar Eric Martens is één van de winnaars geworden van de Afwijzingen Awards 2019. De geboren Diepenvener kreeg tijdens het gelijknamige Gala, dat op 2 december jongstleden in besloten kring en op een geheime locatie werd gehouden, de eerste prijs uitgereikt in de...

Nou ben ik niet zo snel geneigd uit eten te gaan en ook bij familie zal ik niet snel blijven eten; mochten ze me überhaupt ooit eens uitnodigen. Niet om het een of ander hoor, maar we zijn al eeuwen geleden het ouderlijke nest uitgevlogen en iedereen heeft zo zijn eigen levensvisie en stijl al of n...

De invasie (uit mijn verhalenbundel 'Prettig gestoorde ontmoetingen') Eigenlijk hadden we iets anders verwacht. Groene mannetjes met antennes op hun hoofd. Insecten met penissen. Humanoïde robots. Maar zoiets? Mevrouw Kweekpeer verwoordde het op de radio heel treffend. Ze zei: 'Op zoiets...

's Avonds, tijdens het tandenpoetsen, kreeg ik plots een heldere, onderscheiden gedachte:   'Ik ben een postmodern denker.' Dat feit op zich, dat ik iets met zekerheid wist, was eigenlijk al een weerlegging van de conclusie die ik net maakte, want veel postmodernisten zijn notoire relativi...

Hoe gewoon kan een dag zijn, doodgewoon, of simpelweg gewoon? De onze zit vol met ongewone acties want: waar het verhaal tien dagen geleden al begon om door te geven dat ik ‘mijn’ zalf nodig had moest ik afgelopen donderdag wederom bellen, waar of die bleef? Samen met een doosje medicijnen zou h...

Ze kwam om de hoek van het café aanlopen, mijn richting op, een oud dametje met een kinderwagen. De kap van de wagen omhoog, want ja het miezerde flink. Natuurlijk liet ze haar kleinkind niet natregenen – het was al heel wat om zo’n kind in dit gure weer mee te nemen. Maar goed, je kunt ze blij...

Ja, ik weet het, ik word oud. Mijn gloriedagen zijn voorbij. Ik heb kortom mijn tijd gehad. Al zijn er mensen die zich nog hardnekkig samen met mij inzetten. Anno 2019 ondervind ik echter nogal wat weerstand. Een groep getrouwen gaat nog steeds samen met mij de deuren langs. Ik kom trouwens allee...

De vergelijking tussen onze levensloop en het verloop van de jaargetijden is al zo vaak volledig terecht gemaakt, omdat ze zo veel op elkaar lijken, en het ook tot bepaalde hoogte synchroon loopt. Vanmiddag liep ik door het bos in het gezelschap van mijn honden. En even overzag ik mijn leven. De len...

(voor Marieke Lucas Rijneveld) Het is me ineens allemaal weer zo duidelijk als een donderpreek geworden. De gereformeerde dwangcultuur zorgt nog steeds voor onschuldige slachtoffers, lang nadat ik er zelf één was en dat is geen literaire overdrijving. Ik dacht dat we met Maarten t Hart en Jan S...

Maar hoe leg je nou uit, in deel vier, hoe je de week hebt doorgebracht, hoe leg je uit dat er zo ongekend veel mensen die dat extra gen hebben dat er geen moment geweest is dat je jezelf hoefde te vervelen, dat er vanzelf allerlei emoties een rol gespeeld hebben, hoe leg je in vredesnaam uit aan ie...

'De grote massa wordt zoet gehouden met leugens, afleidingsmanoeuvres en schijnbewegingen', roept Wiebe de Ridder, 'in werkelijkheid gebeurt er nauwelijks iets tegen de wereldwijde klimaatopwarming!'. 'Hoho', reageert Teun Vliegenvanger, 'er komen hier in Drenthe steeds meer van die reusachtige wind...

Elke dag even een telefoontje naar huis, manlief wilde graag weten hoe het was en ik wilde ook zijn stem wel even horen, in ieder gesprek steevast: oh ik mis je zo....de eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat we op die geweldige trip geen kans kregen iets te missen! Heel erg natuurlijk maar daarom be...

Tussen de middag is het me weer een keertje gebeurd. Nee, nee, niks ernstig, eerder iets bijzonders. Ik werd overvallen, echt waar, ik kan het even niet anders noemen, ik werd overvallen in het bos, door de stilte. Nota bene het was tegen een uur ‘s middags. Ik ga meestal rond die tijd, vaak nog ...

Als ik ‘s avonds in mijn hut kom, ligt daar een cadeautje op bed, een globe en een allerliefst engeltje, gestopt in een hutkoffertje, helemaal geweldig en ik ben er dan ook heel blij mee, eveneens lag er een magazine, schitterend in al haar glorie, wat we die week konden verwachten. Dat was veel, ...

Hartzeer (voor Heleen) Wel is 't land voorgoed verlaten, maar al 't leed vaart mee op 't schip, de verre kusten zullen niet baten, het hart is de dodelijke klip. Ik had in Ljouwerd kunnen blijven om te wachten op wat genadebrood, maar in de havens zijn genoeg wijven en minder stug tegen...

Net een halve dag weer thuis ga ik een week proberen neer te zetten, die ongetwijfeld diverse bladzijden zal beslaan want wat mij afgelopen week overkwam, is te bizar voor woorden. Ik was door een dierbare vriendin opgegeven om een weekje kosteloos met de Prins Willem Alexanderboot mee te gaan varen...

Ach wat kan de herfst soms toch mooi zijn. Al die kleuren en als de wind zich gedeisd houdt en de regen wegblijft, dan is de herfst mijn favoriete seizoen. Gisteren ook weer genoten in het bos. Zag nog een ringslang. Eerst dacht ik dat iemand een riem of zo had verloren, maar toen hij z’n koppie o...

Zo word ik geconfronteerd met een kennisje dat gaat verhuizen en wat is er vervelender dan je hele leven in te moeten pakken, alles door je vingers te laten gaan, in dozen te stoppen ect.ect. Het opzeggen van haar huurwoning is natuurlijk geen probleem, immers zijn er vele wachtenden op de lijst van...

In den beginne stierf de Dino uit en werd de ene na de andere in theorie geboren. Volgens inmiddels opgedroogde bronnen kwamen zij nog eens ergens.. door de apen achterna te lopen. Kwam de aarde er nooit meer helemaal bovenop, daarentegen groeide het ego van de Mensch over the top. Zo ontstond er al...

Je zou denken dat ik zo langzaamaan wel weet hoe alle onderzoeken in een ziekenhuis in elkaar steken, maar neen, ik maakte vandaag de kapitale blunder door iets gedelete te hebben, wat de lachlust van het personeel opwekte. Wat is het geval, wel: na afgelopen vrijdag een foto te hebben laten maken...

Een echte lolbroek ben ik niet, maar het gebeurt me soms dat ik door een spontane loslippige bui, zomaar in een ‘lollige’ situatie terecht kom, waarin ik liever niet beland. Een geintje is leuk, maar soms doorzie ik ze niet. En van die vunzige mopjes hou ik ook niet echt – zo banaal. Vandaag ...