Epiloog: Samen Varen
Maar hoe leg je nou uit, in deel vier, hoe je de week hebt doorgebracht, hoe leg je uit dat er zo ongekend veel mensen die dat extra gen hebben dat er geen moment geweest is dat je jezelf hoefde te vervelen, dat er vanzelf allerlei emoties een rol gespeeld hebben, hoe leg je in vredesnaam uit aan iemand die dit nog nooit heeft meegemaakt hoe de week verlopen is?
Het lijkt alsof de tijd die we slapen, verspilde tijd is, het lijkt alsof we de seconden vast willen houden, het is alsof we de klok stil willen zetten, het is een compleet warm bad, gevuld met watten, want tja, water koelt af en watten zijn dan fijner natuurlijk!
De ongekende liefde bracht me al op het lumineuze idee dat het schip was volgetankt met de brandstof Liefde, een opmerking die ik zijdelings maakte maar die door mijn hoofd bleef en blijft dansen, de liefdevolle verzorging, het liefdevolle omgaan met elkaar, zonder melodramatisch te willen worden (of ben ik dat al?) is het juist dat woord, dat armen deed openen, zonder dat je daar om vroeg, het was een vanzelfsprekende actie, als je armen nodig had, waren die er altijd, met lachen, met huilen...ineens denk ik terug aan Wilma, die naar me toekwam en vroeg: heb jij nog energie voor mijn winkeltje?
Nou meis, ik sta in het rood met energie maar ik ga wel mee hoor!
Wat er dan gebeurt tart elke belevenis, ik word meegenomen naar een kamertje, de deur zwaait open en het hangt er vol kleding!
Alles, werkelijk alles was er, jassen, schoenen, broeken, sieraden, blouses, truien en ze gaat aan het spitten!
Sleurt ergens een Big shopper vandaan en alles wat ik pas, verdwijnt in de tas. Gratis!
Hoe vertel je dit? Van tevoren was er een pagina op fb aangemaakt, zodat mensen al een beetje een idee kregen wie er deze week mee ging, er was een dame bij, die welgeteld 2 broeken in de kast had, toen ik dat las zei ik, wetende dat ze dezelfde maat heeft als ik, ik neem wel wat kleding voor je mee!
Wist ik veel dat we werden verrast met een volle tas nieuwe kleren.
Wist ik veel, dat er zoveel extra bagage mee terug ging dat alles maar net in de kofferbak paste? Dus wanneer ik zeg, dat qua cadeaus het december voor me was, heb ik niet overdreven, wanneer ik zeg dat de tankvoorraad in het schip voldoende was voor alle meiden aan boord, wanneer ik zeg, een week te hebben gehad, waar ik nog heel lang met een brede glimlach aan terug zal denken, dan snapt iedereen wel wat ik ermee bedoel!
Ik voel me, na bijna een week weer thuis te zijn, nog altijd miljonair en
dat heeft totaal niets met geld te maken! Want deze week is niet uit te drukken in geld, hooguit in brandstof.
En wanneer je bedenkt dat een paar mensen een jaar bezig zijn dit te organiseren, met het benaderen van sponsoren, in allerlei vormen en maten,
dat de week in de puntjes wordt verzorgd, oh natuurlijk doen ze dat achter de schermen, maar toch, waar maak je mee, dat: ziek zijn een klein ehhhh een voordeel geeft in deze vorm?
Natuurlijk is wat de vrouwen meemaken niet gering maar deze week heeft zoveel losgemaakt, heeft zoveel mensen die letterlijk en figuurlijk in de boot zitten, deze week gaat de archieven in als de geweldigste week van An samen met mij met al die andere dames die net als ik:
met een grote glimlach en een warm hart terugdenken aan....
de verwenweek van Samen Varen.
... Verwenweek! ...
Schrijver: An Terlouw, 15 november 2019
casema.nlGeplaatst in de categorie: vakantie
Varen
287
Geef je reactie op deze inzending: