VANUIT EEN OOI
Mijn volkje en ik voelden het al aankomen. Het was weer tijd en wij waren de klos! Voor geen van ons was het een pleziertje, dit jaarlijks terugkerende Noord-Hollandse evenement. Het verstoorde onze rust dusdanig, dat het niet was uitgesloten dat het verzet wederom de kop zou opsteken.
We hielden van onze duinen en het gezamenlijk rondstruinen daar. Zomer en winter door gingen we met Lies en Scott de natuur in. Alleen als het heel koud was, ging het feest niet door en bleven we thuis.
Enfin de Fjoertoer dus. In ons dorp bekend, maar bij de toeristen die hier vaak en graag - het dorp ligt aan zee - verpoosden, dus niet.
Eind november werd hij gehouden. Het dorp en de strandpaviljoens waren dan met lichtjes versierd en dat gold ook voor de bomen en gevels van de villa’s en de verwarmde terrassen in het nabijgelegen stadje. Overal brandden gelhaarden, kaarsen en kerststerren en zachtgele en gekleurde lampjes. Langs het pad dat naar ons onderkomen leidde, plaatste men potten met led lichtjes en werden groene en rode schijnwerpers geplaatst, die de bomen en de struiken in een andere kleur verfden en dat alles vanwege deze wandeltocht.
De dorpelingen en deelnemers aan de Fjoertoer naaiden lichtslingers op hun kleding, rugzakken, petten en mutsen en onderweg zetten kunstenaars beeldhouwwerken, bomen en installaties in de schijnwerpers.
Wij, wachtend op wat ons boven het hoofd hing, keuvelden en mijmerden over lang vervlogen tijden, waarin onze voorouders heel andere bezigheden hadden. Ze waren zelfs getuige geweest van een bijzondere geboorte nabij Bethlehem. In een huis wat op het hunne en het onze leek.
Ze hadden daar samen met anderen een onvergetelijke rol bij gespeeld die jaarlijks op 25 december nog door velen wordt herdacht. Het moet wel een heel speciale baby zijn geweest die ter wereld kwam, want onze jaartelling is die dag begonnen.
Tweeduizend jaar verder zijn we nu en we spreken van de jaren vóór en ná Christus, of schrijven afgekort: v. Chr. en n. Chr. Nou ik vind dat best.
Het kind Jezus Van Nazareth, later o.a. ook Christus genoemd, zou opgroeien tot één van de grootste, spirituele leermeesters.
Bij veel mensen op aarde leeft het idee dat hij de Zoon van God is, geboren uit een jonge maagd, Maria. Zij was verloofd met de veel oudere Jozef, een timmerman. Ze zou bevrucht zijn door De Heilige Geest; een wonder dat door velen niet meer wordt aanvaard. Toch ben ik er zelf altijd in blijven geloven. A.D. 2019 doe ik dat nog steeds. Tja, Anno Domini; Latijn voor - In het jaar des Heeren.
Vaak heb ik afbeeldingen gezien, waarop wij in dikke wollen jassen rondom een voederbak staan, met daarin op stro liggend en in doeken gewikkeld, een pasgeborene.
Rond deze tijd van het jaar spelen we het verhaal, afkomstig uit het boek De Bijbel, ook ná. Os en ezel zijn dan ook altijd van de partij en Lies is dan Maria, de moeder van het zo speciale kind en haar man Jan is Jozef.
Ach en ik sta dan in ‘de stal van Bethlehem’ van de lente te dromen en me erop te verheugen zelf weer een kleintje te hebben in het voorjaar.
Een toeriste kwam ons huis binnen en begon zonder toestemming foto’s van ons te maken. We begonnen om beurten te blaten Dat leek ze nogal komisch te vinden.
Ze praatte wat met Lies en Scott. De laatste kon het trouwens prima met haar vinden. Ja, hij wel met zijn kwispelstaart, maar hij hoefde dan ook niet…
Het was zover! Ik zag dat Lies de kartonnen doos tevoorschijn haalde en ging snel in een hoekje staan.
‘Nee, ze vinden het helemaal niet leuk en stribbelen elk jaar opnieuw tegen,’ zei ze tegen de vrouw die haar mobieltje al in de aanslag had. Nog even en de eerste deelnemers aan de
Fjoertoer; Westfries voor Vuurtorentocht, zouden binnenstromen voor warme koffie of hete chocomel, om daarna hun tocht te vervolgen.
De eerste van ons probeerde er onderuit te komen door zich zo snel mogelijk uit de voeten te maken, maar Lies gaf niet op. Ze was sterk en na een korte worsteling, Jan moest bijspringen, klemde onze herderin nummer één tussen haar stevige dijen en begon met het omgespen van een kleedje, waarvan zacht lichtgevende lampjes oplichtten.
Het was dertig november en richting de donkere dagen voor kerst en het was de dag van de Fjoertoer tussen Egmond en Bergen aan Zee.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: feest
Kerst
805
Geef je reactie op deze inzending: