Verhalen

Uitgerekend na de eerste ronde, flirt de nazomer aan mijn gehemelte vast. Oh, als ijsjes konden praten! Zo uitgebreid neemt hij de tijd en loopje weg met de werkelijkheid. Ja, laat dat toeval maar aan ons over en wat ik zeggen wil...is niet mijn sterkste kant. Natuurlijk doen we ons uiterlijke be...

Als een adellijk dier leef ik in dit prachtige kasteel. Toch ben ik nu een aftandse kater. Ja, ik mag altijd op een zijden kussen liggen. Lakeien en dienaren geven mij het allerlekkerste eten. Ik hoef de hele dag maar te spinnen en te luieren. Mijn meester, die ik ooit de markies van Carabas noemde...

Toen ik dertig jaar was en dat is al weer ruim zestig jaar geleden, kreeg ik voor het eerst een huurwoning als vrijgezel. Niet in Amsterdam, maar in een dorp in Drenthe. Dat was mijn grote wens, lekker rustig wonen. In genoemde stad woonde ik bij een hospita, een aardige Indische mevrouw. Zij had ha...

Langzaam maar zeker horen we het geluid van een auto in de verte. Voor de zekerheid liggen onze klewangs klaar voor een eventueel gevecht tussen de rotsen achter ons bij de zwavelbron waar we in liggen en nu iets meer stand-by zitten. Als het militairen zijn moeten we poedelnaakt naar onze klaarstaa...

Als we hoger in de bergen en tussen vulkanen door rijden word het mistig van de nevels der warmwaterbronnen en ruikt het sterk naar zwavel. Yani lijkt iets rustiger te zijn geworden en neemt wat snelheid af en komt naast me rijden. We reden nu zo'n twintig kilometer per uur langzaam glijdend tussen...

Ik werd rood. Foutje bedankt.. Applaus voor jezelf en de groep, klootzak! Hij zag het en reageerde niet. Bang of tactiek? Het was natuurlijk ook voor hem een kansloze situatie om actie of wat dan ook te ondernemen, we zaten tenslotte ondergedoken. "Ze kan goed zingen," beantwoorde ik zijn blik on...

Als ik 's morgens wakker word met een pijnlijke grimas kijk ik in twee reebruine ogen met lange wimpers in een voor Indonesisch begrippen blank gezicht, een gezicht van een fotomodel met haar haren kort van achter geknipt en met een lange metalliekblauwe lok van voren. Ik lag erbij alsof ik met ope...

Vanaf de eerste dag dat ik haar zag wist ik dat zij anders was. Daarvoor vond ik ze onbetrouwbaar, onberekenbaar, niet lief of zelfs vals. Enige malen had ik pijnlijk ervaren hoe ze hun vlijmscherpe klauwen in mijn huid sloegen. Ik heb het natuurlijk over katten. Maar op die herfstdag in 1990 toen i...

Ze was al hoogbejaard mijn lieve tante Annie. Vroeger toen ik op de MULO zat was zij natuurlijk ook nog jong. Ze was een zuster van mijn moeder. Ze was klein en had een knap gezichtje met donkerblond lang haar. Op verjaardagen was ze altijd druk en kon ze goed iets voordragen of iemand nadoen. Ze wa...

Altijd zal ik me blijven herinneren hoe mevrouw Van Keulen in haar uitspraak de letter "a" vervormde tot "oa". "Waolwijk" zei ze en "zoaterdag" en hoe ze haar identiteitsbewijs een "intentiebewijs" noemde..... Ik hield zeker van haar om de manier waarop ze me haar vertrouwen schonk en ook...

Vroeg was hij opgestaan, want hij had buurman Wim de gelovige beloofd mee te gaan naar de kerk. Geeuwend kwam Wouter zijn bed uit en dacht waar ben ik aan begonnen. Liever had hij blijven slapen want de film gisteravond was laat afgelopen. Na gedoucht te hebben kleedde hij zich netjes in een donker ...

In de oorlog heb ik als opgeschoten jongen de Duitse bezetting meegemaakt. In 1939 was mijn vader opgeroepen weer in militaire dienst te treden. Hij werd als soldaat bij de luchtdoelartillerie geplaatst in de kop van Noord-Holland bij de Afsluitdijk. Zijn gezin woonde aan de kust in de buurt van Cal...

Er is volop belangstelling voor de sommigen wellicht wat excentriek en esoterisch aandoende collectie van het Nederlands Textielmuseum op een rustige maar koude novemberdag en vele grijsharige en méér dan middelbare dames hebben iets besteld in het restaurant en keuvelen en babbelen welgemoed en n...

Het is al laat in de avond. Mien kwam haar stoel uit en er kraakte iets. Een stoelpoot was gebroken. Wouter zag het gebeuren en moest lachen. ''Je bent ook veel te zwaar voor die stoel, we gaan morgen kijken voor een stevige stoel bij de kringloop.'' ''Niks geen kringloop, ik doe die stoel n...

Opeens midden in het station zag ik op een televisiescherm een toespraak van de Duitse Paus.Hij had om zijn vinger een gouden ring leek wel wat fonkelde in mijn gezicht. Hij zat daar op het Duitse station een preek te geven. Ik volgde de preek maar kon er niets van verstaan. Het station was vol met...

Een hoop herrie en gelijk een schep zand in mijn gezicht maakt mij wakker. Ik wrijf het zand uit mijn ogen schud het zand uit mij haar en probeer zoveel mogelijk uit mijn ene oor te krijgen en terwijl ik opsta gooi en wrijf ik nog een kilootje zand van mijn shirt en kruis af. "Come on man!" "Hu...

Dicht bij mijn huisje is een meer. Een baggerschuit lag aan de kant en ik kreeg het idee daarop een stoeltje neer te zetten en te gaan vissen. Verstand van vissen is bij mij minimaal, dus geen dure werphengel, maar een gewone eenvoudige hengel en aan het haakje een stukje deeg. Een regenbui was net ...

Op een mooie zomermiddag verscheen er een auto in de Oranjelaan die voor onze deur stopte. Het was oom Ebel met z’n vrouw tante Truus. Ebel was een oudere broer van mijn vader en had door zijn vooruitziende zakelijke blik redelijk fortuin gemaakt met het drukken en verspreiden van ‘De Groninger ...

Dicht bij mijn huisje is een meer. Een baggerschuit lag aan de kant en ik kreeg het idee daarop een stoeltje neer te zetten en te gaan vissen. Verstand van vissen is bij mij minimaal, dus geen dure werphengel, maar een gewone eenvoudige hengel en aan het haakje een stukje deeg. Een regenbui was net ...

Hevige spanning voel ik weer in mijn lijf, want Sinterklaas en Zwarte Piet komen er weer aan. Bles is ook erg zenuwachtig. Achter mijn huisje zijn weilanden en tijdens mijn dagelijkse wandeling komt Bles naar mij toe gegaloppeerd en maak ik een praatje met haar. Zij is dit jaar de klos en moet Sinte...

Gerrie, een knappe man van in de dertig, was erg verdrietig. Zijn vriend Joop had de verhouding met hem gisteravond uitgemaakt. De hele nacht moest hij met tranen in zijn ogen daaraan denken. Ze hadden elkaar ontmoet in een homobar. De volgende morgen besloot Gerrie een wandeling te maken in het nab...

Ik zie een flinke gozer met een piratenbandella om zijn hoofd geknoopt, een zwarte Ray-Ban op en lang krullend haar. Hij had een mouwloos leren jacket aan en vingerloos leren handschoenen. Zijn dikke armen vielen mij gelijk op. Zo'n grote gozer had ik nog nooit gezien in Indonesië. Ik blijf hem aa...

Toen het van de week zo stormde was ik bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Mijn hond Bonky waarschuwde mij al. Hij kwam naar mij toelopen, en zei: ''Ouwe, ga niet dicht bij het raam zitten. Straks valt een boom op je huis en leg je voor pampus op de grond. Jij bent de enige...

Met het vooropgezette plan en met de bedoeling mijn liefde kracht bij te zetten, een liefde die verflauwde en taande en dan weer opleefde, zoals de liefde pleegt te doen, in overeenstemming met de uiterst grillige wetten die haar regeren, zoals de branding ten eeuwigen dage af- en aanrolt in een lom...

''Kees, er zijn geen aardappelen meer in de schuur. Heb jij nog wat in de tuin staan, anders moet ik naar de groenteboer?'' ''Ik denk het wel, darling.'' Het was mooi weer begin juli en ik ging dus naar mijn moestuin waar nog bintjes in de grond zitten. Met een riek rooide ik een emmer v...

Ook de Indonesische Whisky was geen zuivere koffie met die chemicaliën. Er moest iets gebeuren of ik zou werkelijk krankzinnig worden. In de tijd dat ik bij mijn vader woonde hoorde ik vaak verhalen vertellen van zijn 'vriend in verplichting' Pa Jumaidi de buurman die 'een abrie' was oftewel e...

Naast het vissenverhaal speelde mijn vader ook een hoofdrol bij het vlooienprobleem. Hij heeft de moord op één van onze katten op zijn geweten al was het geen moord met voorbedachte rade. Twee katten hadden we en het waren eigenlijk mijn katten omdat de rest van de familie nou niet bepaald diervri...

Wat heeft hij nog te verliezen? Zijn zaak is bijna failliet. En als hij niet uitkijkt belandt hij nog in de bak. Twee gedupeerde beleggers hebben hem aangeklaagd,zo'n proces kan nog wel even duren, maar het is beter voor hem om zich maar niet meer in zijn Zwitserse chalet te vertonen. Zijn villa in...

Na een stevige ruzie met mijn vader en zijn vrouw die in de tussentijd waren verhuisd naar Cikampek een stad die honderd kilometer bij Jakarta vandaan ligt kreeg ik vierentwintig uur om iets te regelen. Dat wil zeggen onderdak. Via, via kwam het goede nieuws dat er huisjes te huur waren ergens bij d...

Mijn vader nam mij vaak mee naar de stad. Dat vond ik fijn, want dan kreeg ik ijs met slagroom. Op een keer zag ik op de stadswallen kanonnen staan. Ik vond dat interessant en vroeg aan mijn vader waarom die kanonnen daar stonden. Hij zei, dat die vroeger gebruikt werden om de stad te verdedigen teg...