Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

"Iets"

Misschien ben ik het wel, maar ik verbaas me tegenwoordig steeds vaker over mensen die last van “iets” hebben. En dan niet “iets” lichamelijks, maar over het algemeen ergeren ze zich vaak aan “iets”. Ik begin me wel eens af te vragen of ik wel helemaal normaal ben, omdat ik me niet zo vaak aan “iets” stoor (en je hoeft niet de vraag te beanwoorden of ik wel helemaal normaal ben, want dat antwoord weet ik zelf ook wel ;)).

Na al eeuwige vergaderingen gehad te hebben over thee, koffie, kopjes en lepeltjes door een gebrek aan, verdwijnen van of stelen van...was nu de bbq aan de beurt. Het is echt ongelooflijk, ik snap niet dat iemand uberhaupt nog zin heeft om een bbq te organiseren, want het is vrijwel onmogelijk.
Hoeveel kost de bbq, hoeveel krijgt iedereen te eten/drinken, wat krijgen we te eten/drinken, maar de hoofddiscussie is altijd.....wie mogen er komen. Sommige mensen vinden dat er niet teveel “aanhang” mee mag, andere mensen willen geen kinderen op de bbq en sommige mensen willen alleen komen als ze hun partner ook mee mogen nemen.

Maar vandaag was toch wel de klapper. Want er was weer een collega die last had van “iets”. Ik was samen met een collega bezig om een verslag door te spreken. Komt de andere collega binnen en gaat pal naast ons zitten. Dat vond ik al een beetje raar, want verder was er plek genoeg. Maarja het is ZIJN vaste plekje. En toen vroeg mijn collega of alles goed was. Waarop hij antwoordde: ”Nouja... mensen hebben hier het recht op een lunchpauze zonder andere mensen te horen die over werk praten”. En ik moest lachen, omdat ik dacht dat ie een grapje maakte (zoiets kun je toch niet serieus menen). En bovendien is hij normaal wel in voor een grapje. Maar nee hij was dus bloedserieus en ook behoorlijk chagrijnig. Ik weet niet wat nu het verschil is tussen mensen horen praten (op de achtergrond) over privéleven of werk. We zijn uiteindelijk maar ergens anders gaan zitten.

Ik moet ook maar eens dingen gaan verzinnen waar ik me aan moet ergeren. Ik kan er zo wel een aantal opnoemen.
- Ik zit in een tijdelijk hokje waar het klimaat zeker niet optimaal is = slecht voor gezondheid
- Ik moet mijn kantoor delen met iemand die boeren moet bellen = lawaai = natuurlijk heeel vervelend
- Mijn vloerbedekking onder mijn bureaustoel zit los en ik kan daarom moeilijk over de vloer rollen met mijn stoel = vervelend/vermoeiend = daarom ook heeel erg
- Laat ik het eens omdraaien...ik moet naar andere mensen luisteren in de pauze over wat ze in hun privéleven allemaal meemaken, vind ik ook heeel erg. Waarom moet ik aanhoren of je hond ziek is of de koelkast gerepareerd...ik heb het recht op een volledig stille pauze.
- Ik vind het vervelend als mensen hun auto bij werk parkeren, omdat dat net het stukje is waar ik altijd wil lopen.
- Ik vind het vervelend als mensen goedemorgen tegen me zeggen, terwijl ik nog niet helemaal wakker ben = stress/schrik = niet leuk...
- Enz. enz. (ideeën zijn welkom)

Er sterven dagelijks mensen aan ernstige ziektes of door te weinig voedsel. .....maar nee...tijdens de lunchpauze (op werk) over werk praten is natuurlijk een stuk erger of nee nog erger...andere collega's horen praten over werk.
Zo dat is eruit...kan ik weer rustig aan het werk gaan.

Schrijver: Maaike, 31 oktober 2007


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 1 stemmen 224



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Natasja
Datum:
2 november 2007
Email:
ratelaartjehotmail.com
Jouw 'iets'!!!: let erop welke collega's er tijdens werk over privé praten en begin er over in de zin van: 'Hmmm, is er soms weer eens IETS???'

Enne, boeren vallen best mee hoor, lees hier een vrouwelijke vorm :P Mijn iets, haha

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)