kort door de bocht
ik zag deze avond DWHN, Driek zat aan maar de pointe strandde in gebral van heertje hazenlip, de humor overschreeuwde zichzelf.....
poezenkind krabde de bank, voor- en achterkant, dus er moest iets liggen, de moeite waard, zij daagde mij uit er een stokske voor dan wel achter te steken, je weet maar nooit.....
ik druk op een knop, raoul en jan jaap verdwijnen in een laatste punt in het midden van mijn scherm, ik denk nog "Driek, ik lach me ziek", want DWHN verwachtte rijm.....
en dan kijk ik naar die halve boskat, dat poeske met schildpadschildering, naar die arrogante kutkop, en ik besef haar gelijk.....
ik ben haar slaaf.....
Geplaatst in de categorie: emoties